De pennenvriendjes kunnen en willen Macron, Vogels en Siffer niet rieken
Mediatieke bedenkingen om mede te grinniken
Zeldzame foto van wijlen poedel Gaston, de donor van Macron’s borsthaar
foto © Unsplash
Het borsthaar van Macron, de oksels van Siffer en de muffe waanbeelden van Vogels: de pennenvriendjes halen er hun neus voor op.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementWekelijks fileren pennenvriendjes Stef Durnez en Erwin Vanmol enkele mediatieke onderwerpen en leggen die op uw boterham. Smakelijk!
Mon chèr Erouin,
Heb jij wel eens gehoord van Frankrijk? Mooi land. Jammer dat er veel Fransen wonen. Anderzijds: zelfs hun kinderen spreken vloeibaar Frans, wat toch een prestatie is. Die van ons konden zo goed Frans niet. Maar verder? Arrogante garçons, gastronomie uit de jaren ’70 en gezellige banlieues waar iedereen verbindend samenkomt bij de warme gloed van brandende autowrakken. Nog een tip: als je houdt van avontuur staat een leuke Mohamed cartoon in Frankrijk steevast garant voor actie en spanning.
Zondag mag ‘de fransman’ stemmen voor een nieuwe president. Je begrijpt: daar komt al eens een publicitaire P.R. media promotie campagne stunt aan te pas. Zittende president Macron ging bijvoorbeeld bij de fotograaf wat meer onderuit zitten en zette zijn hemdje wat verder open zodat de flora en fauna op zijn borst goed zichtbaar werd. Wie hij daarmee probeert te verleiden is niet helemaal duidelijk. Zoekt hij steun bij liefhebbers van poedels door er eentje op zijn borst te cultiveren? Mikt op hij overjaarse Freddie Mercury fanaten? Heeft zijn echtgenote hem wijsgemaakt dat vrouwen vandaag vallen op de looks van een Tom Jones in 1972? Het zou zomaar kunnen.
Naar verluidt is Conner Rousseau inmiddels afgereisd naar Turkije voor een borsthaartranspantatie. En verder hoop ik vooral dat dit alles Marine Le Pen niet op ideeën brengt.
Chèr Stephane,
De zittende president is volgens de laatste beelden de met de benen open zittende president. Snel een tapijttegel van Carpetland in het smetteloze witte hemd gestoken, ziet hij er uit als een soort D’Artagnan van den Aldi. De Fransozen zijn altijd al een wuft volk geweest. Maar zelfs dat kan je van Macron niet zeggen. Hoogsten ‘would-be’ wuft.
Macron, beste Stef is niet iemand waarmee ik spontaan een vriendschap zou beginnen. Daarvoor is hij iets teveel een matennaaier. Als er iemand ‘small dick energy’ wasemt uit elke porie is het wel Emanuelleke, het flebbeke van de lerares.
Herinner u nog hoe hij eerst de oranje orang-oetang, ook gekend als Donald Trump, zat uit te dagen, om dan zodra hij één voet in het witte huis zetten, zover in Trumps reet te kruipen dat ze hem met een klysma moesten verwijderen.
Qua fake politici zijn we hier te lande ook niet onderbedeeld. Alexander De Croo gezien die even ging aanschuiven bij de troepen van Zijne Majesteit? Ik weet niet of ik ooit vertelde dat ik beroepsmilitair geweest ben?* In ieder geval, wij beroepsmilitairen wilden een tafel delen met iedereen, behalve met burgers en dan al zeker niet met een mislukte jockey uit Berlare. Je zàg het ook aan de gezichten van de militairen he. ‘Gaat die smiecht hier de ene domme vraag na de andere stellen?’
Je weet, militairen zijn mensen die niet snel geweld zullen gebruiken, maar onze Lexy schurkte toch dicht tegen de gevarengrens, denk ik.
Proper gewassen Vanmol,
We moeten het eens hebben over Thomas Siffer. Misschien is deze ideale schoonzoon sommige lezeressen nog bekend uit hun jeugd In de Flair uit illo tempore stond wekelijks een stukje van Thomas Siffer met zijn fotootje erbij, en het moet gezegd: hij kwam er proper voor. Op een blauwe maandag presenteerde Thomas nog een vaag tv-programma op een vage zender, daarna ging hij de wereld rond zeilen en volgens de laatste berichten woont hij al geruime tijd in Zuid-Italië alwaar hij persoonlijk olijven uitperst en geheel belangeloos verkoopt via de wereldwijde desinformatiesnelweg van het internet.
Het is hem allemaal van harte gegund. Edoch, nu werpt Siffer zich al een paar weken op via kranten, tijdschriften, radio, televisie en telefoon tot grote goeroe van de anti-zeep brigade. Een mens moet zich vooral niét wassen, bezweert de Sif overal. Hooguit af en toe een minimale klets koud water op cruciale plekken van het menselijk lichaam, dat blijft een optie. Maar verder? Geen zeep, geen douchegel, geen shampoo, geen vochtingbrengende crème, geen vochtverdrijvende crème, geen balzakbalsem. Niets. Nu ken ik nog zo’n mensen en meestal ga ik niet nodeloos dicht bij ze staan of zitten. Thomas daarentegen nodigt iedereen uit om aan zijn oksels te komen ruiken. Je moet maar durven in #metoo tijden.
Ik hoop vanwege sociale omgang-technische redenen dat de anti-zeep brigade niet teveel terrein wint. En die oksel van Siffer ga ik even aan mij laten voorbijgaan, dank u.
Beste welriekende Stef,
Die Tomas Siffer, ik heb dat altijd al een rare figuur gevonden. Dat profileert zich graag als gezonde macho, maar schreef voor de Flair. Alsof je met een SUV rondrijdt die eigenlijk een go-cart is.
Siffer heeft inderdaad met vrouw en kind de zeven wereldzeeën bezeild. Toch een levensveranderende ervaring zou je dan denken, die leidt tot scherpzinnige inzichten. Maar wat was na afloop de commentaar van Siffer? ‘We hebben liggen vogelen als de beesten’. Dankuwel, Siffer, denk ik dan, maar dat is echt too much information. Het interesseert me niet wat gij met uw snikkel in de zilte zeelucht uitsteekt en hoeveel opiaten ge uw dochter moet toedienen zodat ze van heel dat maritiem gerampetamp niets merkt. De Marie-Louise heeft nogal de neiging op en neer te gaan maar hoeveel koraal moet men in de oren der onschuldige kind’ren proppen zodat hun pristine zieltjes intact blijven?
Geef mij dan maar de ouderwetse zeemoraal van de admiraliteit. Dekzwabberen, kielhalen dat waren concepten die werkten.
Het klappen van de zeep! Kortom: laat Siffer maar stinken, Stef, dat doet zijn verhaal ook.
Dag milieumaatje Erwin,
Je kan mij van veel verdenken, maar niet van overdreven sympathie voor de partij Groen. Alleen Mieke Vogels meende ik mij te mogen herinneren als ‘de slechtste nog niet’.
Althans, tot ze deze week voor het eerst in jaren weer een interview gaf. Vogels heeft privé een moeilijke tijd achter de rug. Alle begrip en medeleven daarvoor. En dat ze Tinne Van der Straeten en Kristof Calvo in dat gesprek verstandige voorstellen toedicht, kom, dat zien we nog liefdevol door de vingers. Wanneer ze stevige kritiek uit op Wouter Beke, staan we zelfs te supporteren. Yés, Mieke! Zeg het maar eens goed.
Maar dan ontspoort ze helemaal over de NAVO, Poetin en Oekraïne. Mieke is namelijk pacifist. Zucht. En ja, natuurlijk zijn we allemaal tegen oorlog en natuurlijk vinden ook wij de retoriek van Bompi Joe Biden bedenkelijk. Maar dan zegt Mieke dat die ouwe zeur uit Washington naar Moskou had moeten gaan om een vredespijp te gaan vapen met Potente Poet in het Kremlin.
En waarom, Erwin? Waarom moeten we Oekraïne volgens Vogels maar overlaten aan de destructieve invloedssfeer van de Russische beer? ‘Omdat we Rusland nog nodig gaan hebben in de strijd tegen de klimaatverandering,’ zegt Mieke. Dus democratie en vrijheid zijn weer maar eens ondergeschikt aan een theoretische projectie en een vage causaliteitstheorie. Het was van de laatste uitspraken van Frans ‘klinkende zot’ Timmermans geleden dat ik nog zo in hoongelach uitgebarsten ben. Kilometers in de omtrek vlogen vogels verschrikt op. Wat wel grappig is, aangezien Vogels de aanleiding was. O, die ironische cirkel van het leven!
Beste ornitologische vriend,
Moe Vogels werpt zich graag op als voorstander van de herverdeling. Dat groene moe 432.000 euro opstreek als vertrekpremie laat ze liever gedekt door het betere potje. De laatste uitlatingen van onze vluchtloze renkoekoek, doet vermoeden dat ze dat royale budget opgesoupeerd heeft aan uitheemse tabaksoorten.
Nu moet je weten Stef dat ecologisme in zijn kern altijd anti-humanistisch is. Je kan er nu eenmaal niet omheen dat, als je de planeet wil redden, je alle mensen van haar oppervlak moet verwijderen. Niet dat ik onze groene vrienden ( ik gebruik hier vrienden als een stijlfiguur, u beseft dat ik mij niet in dergelijke kringen begeef ) verdenk van genocidaire plannen, maar als het even kan, maken ze het leven op dergelijke wijze onaangenaam dat mensen er vrijwillig uit stappen.
De oude Grieken hadden Hygesias van Cyrene. Een niet onverdienstelijk wijsgeer die verkondigde dat geluk onmogelijk is en de enige juiste weg derhalve was om er zo snel mogelijk een eind aan maken. Hygesias genoot een bescheiden succes tot de lokale tiran besefte dat dergelijke filosofie een onvermijdelijke derving van inkomsten uit belastingen zou betekenen. De school van die van Cyrene was in geen tel opgedoekt en al zijn boeken konden de mensen nog één keer verwarmen middels het vuur dat ze er mee stookten.
De uitlatingen van moe Vogels kunnen volgens mij ook perfect in dat licht gezien worden. De dag dat Groen wederom voor onbepaalde tijd onder de kiesdrempel duikt, heeft de moeder van de partij voor twee jaar campagnepapier om op te stoken.
Een slimme groene gokt dat tegen dan de oorlog in Oekraïne over is.
Tot volgende week, vuurkesteek!
* Erwin heeft helaas al veel te vaak over zijn tijd als gamellenboeffer verteld. Maar echt: veel te vaak.
Categorieën |
---|
Erwin Vanmol en Stef Durnez zijn al jaren pennenvriendjes. Elke week delen ze hun correspondentie met de Doorbraaklezer.
Deze week: duistere geldstromen naar nieuwsdienst, vacature voorzitter Groen en blauw bloed zonder Belgisch bloed.
‘De papieren krant bestaat nog, maar je voelt aan alles dat dat niet zo lang meer gaat duren’, meent Jonathan Hendrickx.