De pennenvriendjes onthullen geheime zangcarrière Alexander De Croo en geven energietips

Wie zou denken dat de kranten in vakantietijd een versnelling lager schakelen met de paniekmodus op neutraal, komt bedrogen uit. Gelukkig zijn daar de pennenvriendjes om een en ander in een naar humor neigend perspectief te plaatsen. 

Koene vriend Vanmol,

Het was weer een heerlijke 11 juli. Speciaal voor de Vlaamse feestdag ben ik boodschappen gaan doen bij Delhaize Le Lion/De Leeuw. Eenmaal terug in de haardstede heb ik alle 11 juli artikels, opinies en toespraken gelezen, beluisterd en bekeken, waarna ik niets anders kon besluiten dan dat Vlaanderen nu wel snel een onafhankelijke republiek zal worden. Dat is hooguit een kwestie van weken. (104 weken, bijvoorbeeld.)  Eén minpuntje toch wel op deze verder perfecte dag: die kleine van De Croo wilde de Vlaamse Leeuw niet meezingen!

Daar stonden ze dan allemaal in het Brusselse stadhuis, waar Vlamingen thuis zijn. Jan Jambon, Hilde Crevits, Benjamin Dalle en zélfs Bart Somers: allemaal zongen ze luidkeels dat hij zal klauwen en tanden heeft! Niet zo echter onze federale premier. Hij stond daar maar, nog mistroostiger dan gewoonlijk, en dat wil wat zeggen! Alsof hij voor dit gebeuren net een stomende date met een Tsjechisch/Italiaanse tweeling had moeten schrappen.

Achteraf verklaarde onze nationale meesmuilende minkukel dat hij niet had meegezongen omdat hij nu eenmaal niet kan zingen. Alsof dat een excuus is! Een regering behoorlijk leiden kan hij ook niet, maar dat hield hem toch nooit tegen?

Nochtans Erwin, ik heb een vermoeden. Ik denk dat Alexander ergens diep in zijn hoofdje wél mee zong. Maar dan de versie die hij van papa Herman had geleerd. En die gaat als volgt: ‘We zullen het niet zingen, dat Vlaamse leeuwenlied, al dreigen flaminganten, het interesseert ons niet…’

Beste Stef,

Het kan best zijn dat Alexander De Croo een hoge do niet van een sol bemol kan onderscheiden – met mi kruis heeft hij naar het schijnt minder problemen – dat heeft hem voorheen nooit belet om te zingen. En waarom zou het? Toondoofheid is geen handicap in de sector van het lichte lied. Kijk maar naar de carrière van Walter Grootaers. 

Weinigen weten dat onze premier in de jaren 90 het Brakelse onveilig maakte met zijn eigen boysband De Croomeo’s. Wat een succes was me dat, zeg. Wanneer ‘Sexxi Lexxi ’- zoals zijn nom de plume toen klonk – het podium betrad en de hit ‘Vileda, jij geile dweil’ aanhief, bleef geen damesslip nog droog.

Toen Sexxi Lexxi, Fons Sioen en Tony Waarzekers frituursnacks begonnen te venten, stroomde het grote geld pas écht binnen. Vooral de ‘case scenario worst’ werd verhapslikt dat het een aard had. De worst had trouwens zijn naam niet gestolen want deze voedzame lekkernij werd de ondergang van het magische trio.

Het broodje werd namelijk gebakken bij bakkerij Waarzekers, de zaak van Tony’s ouders. En de case scenario worst was een creatie van Pens Sioen, de worstendraaierij van de père van Fons. Toen moeke De Croo ter ore kwam dat haar pomme d’ oeil omgang had met zonen van bakkers en beenhouwers kwam er alras een einde aan het frivole gekwintelier.

Uiteindelijk zijn ze dan alle drie moede in het familiebedrijf gestapt.

Beste koele kikker Erwin,

Het zal je waarschijnlijk ontgaan zijn, want jij houdt in alle omstandigheden het hoofd koel en verlaat enkel de ondergrondse gewelven van je tekenstudio om in een naburige grot bier te gaan brouwen, maar wij, stervelingen die zich wel eens blootstellen aan daglicht, hebben het de laatste dagen nogal warm. Dit fenomeen werd vroeger ook wel eens ‘zomer’ genoemd. Dat woord raakt stilaan in onbruik. Het lokt niet genoeg paniek en schuldgevoel uit. Je weet wel: paniek en schuldgevoel zijn de belangrijkste ingrediënten van de ‘emotionele chantage’-cocktail waar de de VN, het IPCC, het WEF en de EU ons steeds weer op trakteren.

Gelukkig zijn er overal activisten om ervoor te zorgen dat het klimaat niet verder opwarmt. Geen kans laten zij onbenut om zich sympathiek te maken en de gunst van het volk te winnen. Zoals onlangs in de Tour de France, waar zij zich aan het wegdek hadden vastgelijmd. Uiteraard met een col van eerste categorie.

Gek genoeg ontstaken de actievoerders ook Bengaals vuur. Beseffen zij wel hoeveel C02 er uitgestoten wordt om dat vuur te verschepen van Bengalen naar Frankrijk? Zo zien we maar: er is nog een lange weg te gaan. Bezaaid met vastgelijmde activisten…

Bonjour Stephane Derailleur

Je kan de ecologisten alles verwijten behalve inconsequentie. De volgehouden inspanning om het leven van de man (m/v/x ) in de straat tot een hel te maken, wordt geleverd van het hoogste tot het laagste echelon. Terwijl apex groenen, zoals ministers en andere onbekwamen, elke spat plezier uit ons leven proberen te knijpen, versjteert het voetvolk het meest proletarische aller volksvermaken: de koers.

Wat is er in godsnaam ecologischer dan de wielrennerij? Wat is er groener dan een kudde niet al te snuggere personen die zich de ziel uit het lijf trappen om zo snel mogelijk van punt a naar punt b te fietsen? Ik zal het u verklappen: niets! Volgens mij was deze actie weer het resultaat van een vergadering waar iemand vooral zichzelf graag hoorde praten en de rest maar met een half oor geluisterd heeft.

‘We moeten iets beklijvend doen, een boodschap die blijft plakken, we moeten duidelijk maken wat onze koers is.’

Later blijkt dan dat de de stagiaire die alles moest noteren, lui door de warmte, enkel ‘koers’ en ‘blijven plakken’ genoteerd had.

Beste bespaarvarken Vanmol,

Weet je nog vroeger, toen wij jong waren en er helemaal geen problemen bestonden op de wereld? Vergelijk dat maar eens met tegenwoordig: niks dan problemen! Ik heb er eens een onderzoekscommissie op gezet en hun conclusie was: ‘het is altijd iets.’

Neem nu de klimaatverandering. De opwarming is ’s zomers een groot probleem, maar dat is ook tijdelijk. Want ik durf er mijn kop op verwedden dat het deze winter in huis toch weer te koud zal zijn zonder chauffage. En daarom, Erwin, moeten we nu al maatregelen nemen. Zodat we die barre maanden door komen zonder gas van nonkel Vlad uit Moskou. De krant geeft tal van energiebesparende tips: korter douchen, lichten doven en de airco uit zetten.

Ik voeg er nog wat extra tips aan toe voor de komende herfst en wintermaanden. Was wat minder vaak je handen. Draag vanaf november weer overal een mondmasker tegen de kou. En om je lichaamstemperatuur op peil te houden: hou minder dan anderhalve meter afstand. Wordt het echt te koud? Ga naar een shopping center in uw buurt of naar de cinema. Maar wat je ook doet: blijf NIET in uw kot!

Yo Stijfbevroren Stef

Zie ik dat goed en hebben ze weer een blik experten opengetrokken?  Dit keer om ons het nut van het besparen op elementaire nutsvoorzieningen in te peperen? Momentje, ik laat me even figuurlijk van mijn stoel vallen om mezelf daarna weer even figuurlijk op te rapen.

Was het niet Gazprom Tinne die ons nog geen half jaar geleden verzekerde dat wij hier ten lande zo weinig gas betrokken bij ‘de Rus’ dat wij dat nooit zouden voelen ende gewaar worden? Was dat niet het grootste argument om CO2-blazers, ook gekend als gascentrales, te installeren?

En dan die tips. ‘Zet uw airco uit want het is beter te puffen in de zomer dan kou te lijden in de winter’. Klinkt een beetje als ‘Pasen opgeven om Kerstmis te redden’ niet? We weten allemaal hoe dat afgelopen is.

Als oplossing stel ik voor dat men de mannelijke bevolking een dynamo aan het klokkenspel bevestigt. Want zoals ze nu met onze kloten rammelen, die energie kan geen Tihange evenaren.

Tot volgende week, yellowcake!