De pennenvriendjes spannen verwachtingen over nieuwe bink CD&V wel 10 centimeter hoog!

Journalistiek is een vak, maar goed de gazet lezen is ook een niet te onderschatten inspanning. Wekelijks zien pennenvriendjes Erwin Vanmol en Stef Durnez zich genoopt om u op enkele opvallende artikels te wijzen. 

Beste Tsjeefwin,

De terugkeer op tv van Johan ‘kaars-d’r-in’ Derksen en het programma Vandaag Inside was blijkbaar weer groot nieuws in Vlaanderen. Wat ik raar vind, vermits die dagelijkse show alleen te zien is in Nederland. Als inwoner van Zeeuws-Vlaanderen blijf ik er al zappend wel eens bij hangen. Gijp en Derksen zijn zo’n beetje the odd couple en brommen badinerend over voetbal en actua. Zoals wel meer oudere mannen zijn ze aan de conservatieve kant, maar dat schijnt tegenwoordig een misdaad tegen de menselijkheid te zijn.

Overigens was Derksen weer in vorm woensdag toen het ging over het gsm-gebruik van premier Mark Rutte, die elke dag zijn sms-jes wist. ‘Wat een wereldvreemde jongen is dat toch,’ mopperde Derksen. ‘Die beslist over onze levens, maar heeft hij zelf wel een leven? We weten ook helemaal niks van ‘m. Hij heeft volgens mij nog nooit een wippie gemaakt! Valt ie op mannen, valt-ie op vrouwen? Zég dat toch gewoon een keer.’

Van de nieuwe CD&V voorzitter Hilde Crevits weten we dat ze op mannen valt, als we mogen afgaan op haar bewondering voor kersverse landbouwminister  Jo ‘een knappe man’ Brouns. Maar ja, Crevits vond Kris Peeters al de Vlaamse George Clooney. Hoe moeten we Brouns dan zien? Als Vlaamse Brad Pitt? Jude Law? Of Jason Momoa? (Naar het schijnt heeft Eveline ‘4.000-euro-voor-2-uur’ Dellai al gezegd dat het voor Brouns gratis is.)

‘Een eenvoudige jongen uit Kinrooi’ noemt die nieuwe zichzelf. Wellicht in schril contrast met al die globale elite magnaten uit Kinrooi. Past perfect in het verhaal waarin de partij als mens midden de mensen dichter bij de mensen gaat staan omdat mensen belangrijk zijn. Het worden gouden tijden voor CD&V! Of niet, natuurlijk.

Hey ingewikkelde jongen!

Een ‘eenvoudige jongen’, inderdaad. Zo noemt de kersverse minister van de Boerenbond zichzelf. Een epitheton dat vlijtig werd neergepend door de vereniging van gelobotomiseerde kopiisten die zichzelf in een vlaag van overmoed wel eens ‘de pers’ durft te noemen. Een man met twee diploma’s hoger onderwijs, kind van de burgemeester, parlementslid, begonnen als kabinetsmedewerker en al heel zijn leven beroepspoliticus, dat noemt zichelf ‘eenvoudig’.

Ik stel me Kinrooi voor als één groot Mexicaans leger met een bevolking van om en bij de 12.000 burgemeesters die allemaal die ene burger belagen wiens stem het verschil zal maken.

Kinrooi Jo wordt dan wel minister van landbouw, maar er is geen enkele boer die zoveel lof op zijn akker staan heeft als ‘den Brouns’! De ‘Messi van Kinrooi’ blijkt een ‘joviale volksmens’, een ‘toegewijde familieman’ met een ‘hart voor het boerenleven’ uit elke porie empathie wasemend. Ook blijkt hij een ‘bestuurder pur sang’ te zijn, een ‘mens tussen de mensen’ die elke ochtend bij moe en va een boekweitkoek gaat binnenwerken teneinde de homerische uitdagingen van die dag het hoofd te kunnen bieden.  

Het zou me niets verwonderen moesten ze straks nog schrijven dat Super Jo het Kinrooise zwerk doorklieft gehuld in een lycra onesie met zijn slip aan de buitenkant.

Het gaat niet zo best met de CD&V, Stef, en dat is een understatement. Maar de manier waarop de betaalde pers de meubels probeert te redden is ontroerend. God verhoede het, maar mocht er ooit nog eens een Eupense stuwdamoperator liggen pitten met desatreuze gevolgen, dan is er narratiefgewijs slechts één adres: het Vlaamse persorgaan.

Zelfs geen schoenenkastje zal nog verzinken!

Meester Vanmol,

We weten allemaal dat het onderwijs in België van uitzonderlijk hoge kwaliteit is. Dat hoor je toch vaak. ‘Ons onderwijs is veel beter dan in Olland en Frankrijk en nog vele malen beter dan bij den Amerikaan.’ Ik verwacht dan ook dat alle bedrijven uit Silicon Valley massaal verhuizen naar het zuiden van West-Vlaanderen nu daar eindelijk ook elektriciteit wordt aangelegd. Althans, als die Ventilus hoogspanningslijn er komt.

Als we zeggen: het onderwijs in België, bedoelen we natuurlijk: het Katholiek onderwijs. Want dat volk van het atheneum, dat is een mand met betreurenswaardigen, dat weet iedereen.

Maar straks wordt het Katholiek onderwijs nog veel hoogkwalitatiever want ze actualiseren de vakken! Aardrijkskunde zal niet langer zomaar aardrijkskunde zijn, maar wordt ‘het klimaatvak’. ‘Zodat leerlingen beslagen over de uitdagingen van deze tijd kunnen nadenken’, luidt het.

Een prachtig initiatief, maar waarom stoppen bij aardrijkskunde? Neem nu het vak ‘godsdienst’. Maak daar ‘wetenschap’ van, want dat was toch al het nieuwe geloof? ‘Fysica’, dat is zo feitelijk en binair beperkend. Doe maar ‘metafysica’. En geschiedenis? Dat cancelen we uiteraard helemaal. Of heb jij een beter idee, meester Vanmol?

Stagiair Stef,

Toen ik nog als lijdend voorwerp in het college zat, kregen wij ook aardrijkskunde. Dat was toen in alle scholen zo. Het verschil met onze school was dat het vak gegeven werd door ‘den Beul’. Vaak waren zulke bijnamen ironisch bedoeld, maar helaas niet in dit geval.

Wij kregen toen les uit het handboek ‘Verken België’ iets dat wij steevast uitspraken als ‘vèrken België’, doelend op het dier dat ons reuzel schenkt. Wij vonden dat na de tienduizendste keer nog steeds hilarisch. Den Beul vond van niet. Wat volgde was een draai rond de oren die leek alsof hij drie keer door de Hadron Collider was gegaan om op volle snelheid te komen. Om maar te zeggen dat we ons met lemen voeten naar de les aardrijkskunde begaven.

Het ergste was ‘aan het bord komen’. In mijn klas toen, zaten twee Erwinnen. De Vanmol en de Planckmans. Die dag had de Planckmans hommeles met zijn engelbewaarder want hij moest op de kaart van het koninkrijk de IJzer komen aanduiden. De Planckmans, die doorgaans over een vrij goede memorie beschikte, moet daar tegen een black-out van jewelste aan gelopen zijn.

Nadat hij ongeveer elke andere rivier als de IJzer geïdentificeerd had, wees de moegetergde scholier de E40 aan als de desbetreffende rivier. Den Beul, ondertussen hoogrood aangelopen van colère, stiet uit: ‘ZEG MIJ DAN TENMINSTE HOEVEEL RIVIEREN ER IN ONS LAND ZIJN!’
‘Mimimimimimi…’, was het enige dat de Planckmans nog kon uitbrengen.
‘WAT MIMIMIMIMI?!’ tierde den Beul.  Daarop greep hij de Planckmans voor onze verbijsterde ogen vast bij de oren en tilde hem vervolgens van de grond. Wij wisten ook niet hoeveel rivieren het grondgebied rijk was, maar we wisten wel dat er op dat moment eentje meer was en die liep door de Planckmans zijn broek.

Om maar te zeggen Stef dat ze voor mij dat vak gerust mogen vervangen door ‘klimaatvak’. Lekker simpel vak waar iedereen met plezier naartoe zal gaan. Het klimaat is de oorzaak van alles en omgekeerd geldt dat ook. En om de zoveel tijd eens een dag brossen om te betogen!

En moest de opwarming een afkoeling blijken, dan noemen we ’t het vriesvak.

Kameraad Erwin,

Zoals de meeste Vlamingen keek ik maandag naar ‘shestdesyat minut’, ons favoriete debatprogramma op de Russische zender Rossiya-1. Daar was Michail Chodarjonok, kolonel op rust, te gast. De oude kolonel vertelde tot onsteltenis van de andere gasten dat de ‘speciale operatie’ in Oekraïne helemaal niet zo goed loopt. ‘Rusland raakt geïsoleerd en Poetin heeft het misschien verkeerd ingeschat.’

‘Wat heeft Poetin nu met de operatie in Oekraïne te maken?’, hoonde auteur Tyom Lannojewitz. De presentatrice wees hem er op dat Poetin de president is van de Russische Federatie, waarop Lannojewitz mopperend ‘ah zo’, zei.

‘Sorry, ik heb helemaal niet geluisterd naar wat u net zei, kolonel, maar ik vond het woord voor woord verwerpelijk, riep bioloog journalist Djirrek Draulansjki, trillend van woede. ‘U bent de domste kolonel op rust ter wereld.’

‘U bent een kolonel op rust?’, brieste Tyom Lannojewitz. ‘Dus u krijgt pensioen van de overheid! Dat is belastingsgeld dat u gebruikt om kritiek te hebben op die overheid?! Schandalig’

En zo ging dat maar door. De kolonel probeerde zich nog te verdedigen: ‘Komaan, zeg, er mag toch nog een kritisch geluid te horen zijn. We zitten hier toch niet in België?’

‘België?!’ Draulansjki liep nu hevig rood aan. ‘Hoe durft u die vergelijking maken? Wij hebben nog nooit één vlieg kwaad gedaan in Oekraïne! Maar die vuige Belgen proberen onze Oekraïense vrienden te vergiftigen met vervallen medicijnen! Een oorlogsmisdaad is het!’

Het bleef nog lang onrustig in Moskou.

Tot naaste week, proteïneshake!