De pennenvriendjes blijven voorlopig toch nog even op deze planeet

Toch nog even uitleggen voor de jongere lezers: vroeger schreven tieners brieven met een pen op papier en die stuurden ze naar een pennenvriendje, gewoonlijk  iemand aan de andere kant van het land. Deze schone traditie wordt nog wekelijks digitaal levend gehouden door Stef en Erwin, de pennenvriendjes van Doorbraak. Zij schrijven mekaar over wat hen nu weer opviel in de mediamallemolen.

Ola Erwinios Vanmollios!

Juich, goede vriend! Geef de waard wat gouden dukaten en zeg dat hij een vat van zijn beste gerstenat aansteekt. Want we hebben iets te vieren.  Alle problemen op de arbeidsmarkt zijn namelijk dra opgelost. Je weet dat er met name in Dallas aan de Leie, het Zuiden van West-Vlaanderen dus, een grote vraag naar arbeidskrachten is, en men maar geen werklustigen vindt.

Ik hoor u al zeggen: maar grenst die regio niet aan het nooddruftige Henegouwen alwaar duizenden werklozen zich hele dagen druk bezig houden met niets? (Zeg nu nog eens dat die Walen lui zijn!) En je hebt gelijk. Maar luister, de VDAB stuurde Wallonië vorig jaar 117.000 openstaande vacatures. De volle 51 werkzoekenden zijn komen solliciteren, al wordt dat cijfer inmiddels alweer betwist. Maar je begrijpt: dat schiet niet op. Dus wat doen Voka en VDAB nu? Arbeidsmigranten zoeken in Indië en Mexico! Hoera!

Levert dat straks geen taalproblemen op, hoor ik u vragen? Wellicht wel. Kijk, dat Mexicaans is niet zo’n probleem, dat is gewoon Spaans dat je sneller uitspreekt. Dat moet lukken. En die Indiërs, die spreken toch allemaal van dat grappig nachtwinkel-Engels? Komt ook helemaal goed. Alleen dat West-Vlaams, dat lijkt me voor onoverkomelijke problemen te zorgen.

Waarom moet ik nu plots weer denken aan Man Bijt Hond en de Poolse hulpjes bij een West-Vlaamse boer die hen waarschuwt voor obussen? ‘Kikios obusios, en ton loopios! Hi zie toh ni benauwdios?’

Komt helemaal goed. En nu ga ik snel Roemeens leren, want ik moet binnenkort naar de tandarts.

Kikteke doa zie, de Stef,

Nu je het toch over kansarme West-Vlamingen hebt, las je ook dat drie vriendjes van  Vincent Van Quickenborne – tegen een politiecombi urineerden? Blijkbaar stond er een lege politiecombi tegenover de woning van de minister gestationeerd ter ontmoediging van potentiële ontvoerders.  Een kogelschrik als het ware.

Wat leren we uit dit voorval? Ten eerste dat Quick niet gierig is met drank wanneer hij volk over de vloer krijgt. Ten tweede dat de politie er van uitgaat dat de belagers kleine criminelen zijn die zo klein zijn dat ze niet in een combi kunnen kijken. Ten derde dat de leden van zijn vriendenkring uit de macht der gewoonte een urinestaal leveren wanneer ze een politievoertuig ontwaren

De politievakbonden waren, om het zacht uit te drukken, ‘not amused’. Stel u iets voor met Bigfoot en een glazen muiltje en je hebt een idee over het niveau van gespannen voet waar die twee reeds op leefden. De vakbond ging even de emo-toer op met een tranerig verhaal over hoe ze alles uit de kast gehaald hebben om Q en zijn gezin te beschermen om daarna te dienen als pissijn. Om daarna meteen loeihard uit te halen met een eis tot ontslag.

Zal ik u zeggen wat er zal gebeuren, Stef? Ze dronken een glas, ze plasten een plas en alles bleef zoals het was.

Beste Erwin Vanmuil,

Nog even snel over Van Quickenborne: die zal van Pierre Van Damme gehoord hebben dat corona weer rondwaart. En daarom verbood hij zijn gasten om zijn toilet te gebruiken. Meer moet je daar niet achter zoeken.

Daarentegen: hét grote nieuws van de week was natuurlijk de onverbiddelijke zoener! Je weet wel: Luis Rubiales, de voorzitter van de Spaanse voetbalbond die na een wereldtitel van de vrouwenploeg één van de spelers een zoen gaf op de lippen. Een zoen van welgeteld een halve nanoseconde.

Je begrijpt: zoveel grensoverschrijdend gedrag, en dan nog wel door een manspersoon tegenover een vrouw, daar kwam een storm van kritiek op! De Spaanse minister van gelijkheid sprak van ‘seksueel geweld’, en ‘een vorm van aanranding waar vrouwen elke dag het slachtoffer van zijn.’ Ik wist niet dat alle vrouwen elke dag een wereldtitel voetbal winnen, maar ik ken dan ook niks van sport.

Een paar bedenkingen: als dit seksueel geweld was, dan ga ik met terugwerkende kracht een paar rechtszaken aanspannen jegens verre besnorde tantes die ik in mijn kindertijd moest zoenen. En ook dit: van het filmpje waarop je kan zien dat de kus in kwestie heel kort en heel vluchtig was, circuleren nu vooral versies waarin op dat moment de beelden vertraagd worden, zodat alles veel erger lijkt dan het is. Symptomatischer voor de hysterie van hedendaagse media wordt het niet.

Hey Keurmerk Stef

Ik weet niet hoe dat bij jou zit maar wanneer ik ‘muilen’ hoor dan krijg ik altijd zin in mosselen. En wat lees ik in Knack over mijn favoriete schelpdier? Binnen 100 jaar is dat er niet meer! Dat komt door de verzuring van de oceanen. En die verzuring komt er – zoals alles en zijn tegendeel – door de klimaatverandering.

Dat ze bij Knack klagen over verzuring is een beetje als een nudist die klaagt over een ontblote schouder. Maar onderdruk toch maar uw natuurlijke aanleg tot relativeren, Stef, en laat u voluit gaan want wat lees ik bij De Morgen? Klimaatangst is een gezonde reactie! En als we ergens voor zijn dan is het wel voor gezonde dingen.

‘Maak je niet dik man,’ zegt Caroline Hickman, terwijl ze een kapsel als een scheerkwast torst. En zij kan het weten want mevrouw Hickman is ‘klimaatpsychotherapeut’. Volgens de toverkol is de planeet onherroepelijk naar de zak en is in doodsangst gillend rondlopen de enige logische reactie. We moeten ons daarom ter lering naar de kinderen richten want volgens ons Caroline weten zij veel meer over het klimaat dan volwassenen omdat ze over een onfeilbaar moreel kompas beschikken.

Dat mevrouw Hickman even later met een dwangbuis afgevoerd werd door twee sanatorium-assistenten die haar ontsnapping opgemerkt hadden, liet de De Morgen journalist voor het gemak onvermeld.

Heila Erwin, ket,

’t Schijnt dat er wat problemen zijn rond het Zuid-station in Brussel. Zal wel meevallen, zeker? Vechtpartijen, steekincidenten, overvallen, diefstallen, no-go zones voor de politie, pff, dat is toch normaal rond een station. Dat zijn maar fait-divers. Huilie huilie als je daar niet tegen kan. Keer. Naar. Uw. Dorp.

Het zou kunnen dat ik de feiten iets te positief inschat, want blijkbaar is er toch iets aan de hand. In die mate dat premier De Croo zich er nu zelf mee gaat bemoeien. Benieuwd hoe hij de situatie gaat oplossen. Gaat hij de criminelen ter plaatse afschrikken met een speech? Wil hij persoonlijk bereden politie spelen (en hopelijk niet van zijn paard donderen)?

Hoedanook: het rapalje zal snel weg zijn, want we weten allemaal: als De Croo een moeilijk dossier aanpakt dan, euh… dan… Welja, dan… dan wordt er volop op dingen ingezet en dan is dat euh… direct opgelost! Zoals alle dossiers: begroting, migratie, justitie, zorg, energie…

Hey maane jongen

Wat heeft Brussel met de Indiërs gemeen? Ze zijn alle twee naar de maan!

Waar de Russen een dikke week geleden nog met hun stukje technologie vijzenpizza gemaakt hadden op het maanoppervlak, zijn de Indiërs er met succes in geslaagd een maanlander neer te poten op onze natuurlijke satelliet. De maanlander landde zachtjes in een gebied dat meteen tot de ‘carwash-krater’ omgedoopt werd, een plek waar ze later een maanbasis annex nachtwinkel willen vestigen.

‘De succesvolle landing zorgde voor een enorm applaus in de controlekamer,’ luidde het onderschrift in de krant. Die controlekamer bekeken, Stef? Hier zou dat gewoon een biertent zijn. In India is dat een controlekamer. Wanneer wij aan een controlekamer denken dan springt ons meteen een hoogtechnologische James Bond setting voor het geestesoog. In India verwacht je eerder dat elk moment DJ Özti door de boxen ‘knallt’.

Stel u voor, dat kunnen die Indiërs allemaal vanuit een partytent. Denk u eens in tot wat ze in staat zijn met deftig materiaal. En die mannen komen naar West-Vlaanderen, he! Ik zweer het u Stef, binnen dit en tien jaar staan de West-Vlamingen op de maan. ‘Mo how seh, wuk es dat iere? Kom we hoan es teeg’n dien Indische combi zjiëken!

Tot noaste weeke, straf peeke!