De vervolging van Jeff Hoeyberghs wegens ‘seksisme’ is grotesk
... en een rechtsstaat onwaardig
foto © VRT NWS
Als alleen nog brave, weldenkende meningen zijn toegestaan, kunnen we er even goed mee stoppen.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementOp 4 december 2019 gaf plastisch chirurg Jeff Hoeyberghs een lezing aan de UGent op uitnodiging van het Katholiek Vlaams Hoogstudentenverbond. Toepasselijke titel: ‘Onversneden’. Een ludieke verwijzing naar zijn beroep, maar ook een hint over wat men mocht verwachten: tamelijk hilarische tot groteske beschouwingen over mens en samenleving, waarin Jeff zijn overbekende, niet zeer flatterende opinie over vrouwen wereldkundig maakt. Hij versnijdt ze ook dagelijks en heeft kennis van zaken.
Daar zou normaal geen haan naar gekraaid hebben, waren het niet dat zijn sappige formuleringen genre ‘Vrouwen willen wel de privileges van de mannelijke bescherming en geld. Maar ze willen wel niet meer hun benen opendoen’ de weg naar het internet zochten en vonden. Resultaat: meer dan 1500 (!) klachten bij het Instituut voor Gelijkheid van Vrouwen en Mannen (IGVM) — ja, dat bestaat dus ook — vanwege mensen die vermoedelijk de lezing niet eens hadden bijgewoond, maar wel de filmpjes hadden bekeken. De UGent schorste tijdelijk de organiserende vereniging en kwalificeerde de uitlatingen van de spreker als ‘walgelijk’. Finaal mag Hoeyberghs, aangeklaagd voor seksisme, haat en discriminatie, het nu gaan uitleggen op de rechtbank. Hij riskeert 8000 euro boete en een jaar cel.
Sarcastische humor
Niemand — behalve uiteraard Hoeyberghs en zijn advocaat — schijnt deze zaak tot zijn ware proporties te willen herleiden: een amusante lezing met wat toeters en bellen, waarin een plastisch chirurg het publiek op even plastisch taalgebruik vergast. In Politiek Incorrect heb ik al mijn ergernis uitgedrukt over dit soort vervolging van meningen die buiten de weldenkende mainstream vallen. Los van uw en mijn goedbevinden van Jeffs uitspraken, is er vanuit democratisch standpunt geen enkele reden om ze te verbieden.
Sterker nog: ik acht ze nodig voor het behoud van de vrije meningscultuur. Idem voor zogenaamd racisme en antisemitisme, hoeveel lange tenen er ook worden uitgestoken: het is via deze stoplappen dat de bandbreedte van de vrije mening versmalt en de pensée unique zich aftekent. Als alleen nog brave, weldenkende meningen zijn toegestaan, kunnen we er even goed mee stoppen. Dat de censuur zich uitgerekend in een academische omgeving voordoet, is dubbel erg: universiteiten dienen havens van de vrijdenkerij te zijn, maar dat zijn ze al lang niet meer.
De performance — want dat was het — die Hoeyberghs daar ten beste gaf vond ik bovendien zeer genietbaar en humorvol-sarcastisch, beter dan de slappe koek die de meeste stand-up comedians serveren. Vergeleken met het geneuzel van Philippe Geubbels is dit een verademing. Noteer ook dat artiesten die tot de Vlaamse literaire club behoren, genre Herman Brusselmans, zich die ‘vrouwonvriendelijke’ vuilbekkerij wél mogen permitteren, het is zelfs hun handelsmerk. Dàt is pas discriminerend: het vrije woord is er niet alleen voor schrijvers en journalisten, maar ook voor slagers, pottenbakkers, en… plastische chirurgen.
Woke-ideologie
Soit, al lachend zegt de nar de waarheid. De clou van dit verhaal is — weerom — politiek: door een flamboyante brulboei als Jeff Hoeyberghs te vervolgen wegens ‘seksisme’, leidt men de aandacht af van de ingebakken vrouwenhaat die de islam ten toon spreidt. Vrouwen herleiden tot wandelende tenten, meisjes op straat uitschelden voor hoer, groepsverkrachtingen, kinderen uithuwelijken, tot en met genitale verminking, dat is andere koek dan de gespierde uitspraken van Jeff voor een studentenpubliek. De extreem patriarchale cultuur die via de migratie wordt geïmporteerd en in het kader van een ‘diversiteitspolitiek’ wordt getolereerd, versmelt zich moeiteloos met de woke-ideologie die compleet mainstream wordt in de media. In het kader van de godsdienstvrijheid mag alles, maar een chirurg die wat onversneden opinies debiteert, riskeert een jaar cel.
De vervolging van Jeff Hoeyberghs wegen seksisme is daarom even grotesk en hilarisch als zijn beruchte Gentse ‘lezing’ zelf. De rechtsstaat bevindt zich hier op zeer dun ijs, want opinies vervolgen is de facto censuur organiseren. Zoals men ook vragen kan stellen bij de vervolging van VB-kamerlid Dries Van Langenhove en zijn kornuiten van Schild & Vrienden wegen inbreuken op de racismewet. Ook weer opiniedelicten, en ook weer dezelfde politieke intentieprocessen in de Gentse microkosmos waar de loge en Open Vld de plak zwaaien (niets minder dan het voorbereiden van een staatsgreep wordt Van Langenhove toegedicht).
Analyse van Jeff, en ik vrees dat hij er niet ver naast zit: ‘Ik denk dat Gent een dokter nodig heeft. Dit is een beerput geworden van gestoord extremisme. En we gaan er met z’n allen iets moeten aan doen, want ze verzeiken op die manier het leven’. Veel liever zou ik Jeff Hoeyberghs eens in VRT/De Afspraak willen zien, dan zelfverklaarde Beschermvrouwe van de Verschoppelingen Delphine Lecompte (‘Eskimo’ mag je zeggen maar ‘neger’ niet) en haar pseudo vrijgevochten gezemel.
Helaas, het jongste product van Woestijnvis past ook weer in een mediastrategie om echte controversiële stemmen te smoren en een warrig dichteresje naar voor te schuiven als model van het parler vrai. De grote media steunen het vrije denken, spreken en schrijven niet, integendeel. Ze doen mee aan de stigmatisering en criminalisering ervan. De Standaard kamt momenteel Vlaanderen uit op zoek naar het ‘rechts extremisme’ en krijgt daarbij de medewerking van het Anti-Fascistisch Front (AFF). Extreem links als souffleurs van zelfverklaarde kwaliteitskranten. Het journalistiek resultaat is zoals het te voorzien en te verwachten was: ideaal om je aardappelen op te schillen.
Categorieën |
---|
Johan Sanctorum (°1954) studeerde filosofie en kunstgeschiedenis aan de VUB. Achtereenvolgens docent filosofie, tijdschriftuitgever, theaterdramaturg, communicatieconsultant en auteur/columnist ontpopte hij zich tot een van de scherpste pennen in Vlaanderen en veel gevraagd lezinggever. Cultuur, politiek en media zijn de uitverkoren domeinen. Sanctorum schuwt de controverse niet. Humor, ironie en sarcasme zijn nooit ver weg.
Bij de docu-film van Jambers over BDW blijft de vraag hangen waar de N-VA als ‘republikeinse partij’ nu eigenlijk nog voor staat.
Jack London was een veelschrijver én avonturier. Zijn omzwervingen overtuigden hem van de noodzaak van een socialistische samenleving, een idee dat hij verwerkte in zijn boeken.