Doorbraak Magazine trok naar Antwerpen: hoe belangrijk wordt de moslimstem?
Balanceren tussen de allochtone stem en de autochtone boosheid
foto © PG
Voor het nieuwe Doorbraak Magazine — nu in de winkel — trokken we enkele dagen door Antwerpse migrantenbuurten. Een voorsmaakje.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementVoor het nieuwe Doorbraak Magazine, dat vanaf vandaag in de winkel ligt, trokken we enkele dagen op reportage naar Antwerpen. In de aanloop naar de verkiezingen is de jacht op de moslimstem ook daar geopend. In de Koekenstad spint vooral extreemlinks daar voorlopig garen bij, terwijl het aan de andere kant van het politieke spectrum op eieren lopen is voor N-VA en Vlaams Belang. Hieronder alvast een voorsmaakje, de volledige reportage leest u in het nieuwe magazine.
Van supermarkt Chatalka en snack Ameer, of van Kabul Fashion tot kledingwinkel Afghan Style: wie door de Lange Beeldekensstraat en zijstraten struint, waant zich bij momenten eerder in Afghanistan of het Midden-Oosten dan in Antwerpen. De vaststelling dat je op straat nog amper een woordje Nederlands hoort en dat het aantal gesluierde vrouwen in die buurt ook bovengemiddeld hoog ligt, versterkt die indruk enkel maar.
Metamorfose
De wijk, op een boogscheut van Borgerhout, is een perfecte illustratie van de diepgaande demografische en sociale metamorfose die de stad de voorbije decennia heeft ondergaan. Het aandeel inwoners van buitenlandse afkomst ligt in Antwerpen intussen al boven de 50 procent, meer dan het dubbele van het Vlaamse gemiddelde.
Zowat één op vier Antwerpenaars zou intussen moslim zijn. Bij de jeugd is die trend nog een stuk uitgesprokener: twee jaar geleden al volgde 57 procent van de leerlingen in het lager stedelijk onderwijs op school islamitische godsdienst. Die snelle verkleuring en islamisering zorgen voor heel wat onbegrip en vaak ook woede bij heel wat autochtone bewoners van typische migratiewijken, maar tegelijk zien sommige politieke partijen er ook een nieuw groeimodel in.
Dé verrassing van de voorbije Vlaamse verkiezingen in Antwerpen was niet dat N-VA er alsnog als grootste partij uit de bus kwam, wél dat PVDA op de tweede plaats eindigde met ruim 22 procent van de stemmen. Waardoor de extreemlinkse partij Vlaams Belang dus in eigen huis aftroefde.
Hoofddoekenverbod
Antwerps PVDA-boegbeeld Jos D’Haese – alomtegenwoordig op affiches in Borgerhout en andere migrantenwijken – behaalde bij die Vlaamse verkiezingen in de kieskring Antwerpen maar liefst 66.300 voorkeurstemmen. Daarmee rijfde hij in zijn eentje haast één op drie stemmen voor zijn partij binnen. Op 13 oktober wil D’Haese dat kunstje nog eens overdoen, als kopman van de stedelijke PVDA-lijst.
Dat maakt de politieke concurrentie uiteraard zenuwachtig. Niet in het minst omdat extreemlinks, in haar jacht op de moslimkiezer, zich vooral bedient van emotionele argumenten. In casu: de oorlog in Gaza en het hoofddoekenverbod in openbare functies. Veel symboliek dus, maar bij een electoraat dat minder voeling heeft met echt lokale thema’s slaat dit wonderwel aan.
Tegelijk is de vrees niet bepaald ongegrond dat deze sterk communautaristische strategie – die zo uit het boekje van de Brusselse PS geplukt lijkt – eerder de segregatie dan de integratie dienst. Maar voor politici tellen bij verkiezingen in eerste instantie de stemmen, en dus wenkt voor rechtse partijen zoals N-VA en Vlaams Belang het grote dilemma. Gaan ze ook op zoek naar die moslimstem – met het risico zo een deel van de eigen traditionele achterban van zich te vervreemden – of mikken ze toch vooral op andere nieuwkomers?
Benieuwd naar de volledige reportage? Haast u naar de krantenwinkel en koop daar het nieuwe Doorbraak Magazine.
Filip Michiels is zelfstandig journalist/auteur en schrijft voor diverse Belgische kranten, weekbladen en websites. Hij won tweemaal de Citi Persprijs voor economische journalistiek en was eenmaal genomineerd voor de Belfius Persprijs. In 2022 publiceerde hij de biografie van Bessel Kok: "Chaos & Charisma".
De kiezer wordt steeds bozer, stelt DerkJan Eppink vast. Politici die dat negeren, ondergraven op termijn niet alleen hun eigen positie.
De ontmanteling van de stopgezette kernreactoren is nog niet begonnen, laat het Federaal Agentschap voor Nucleaire Controle weten. Alles blijft mogelijk.