Drieu Godefridi: ‘Als Wallonië het confederalisme omarmt, krijgt het nog 25 jaar lang geld’

Doorbraak brengt als eerste een volledig interview met Drieu Godefridi. Omdat het ‘cordon médiatique’ in Franstalig België nog springlevend is, hebben we besloten ook die bubbel te doorbreken en ook een Franstalige versie van dit interview te publiceren. Klik hier. 

Ondernemer en rechtsfilosoof Drieu Godefridi trekt als voormalig MR-intimus een nieuwe N-VA-Kamerlijst in Waals-Brabant, en zorgt daarmee voor een stunt op twee maanden van de verkiezingen. Al zal u niet snel een interview met hem lezen, want Godefridi wordt als te polemisch gezien. ‘Ik de PS versterken? Neen, de PS is onder Paul Magnette bezig aan haar untergang.’

Godefridi omschrijft zichzelf als rechtsconservatief. Zijn radicaliteit is naar eigen zeggen meer mythe dan waarheid. ‘Dat is voornamelijk Franstalige spinning. Van hetzelfde soort als de waarschuwing over Le bruit des bottes, het zogenaamde nazistische laarzengestamp dat door België zou marcheren toen Theo Francken in 2014 aantrad als staatssecretaris voor asiel en migratie. Maar al bij al blijf ik nog van dat soort vergelijkingen gespaard. Uiteindelijk ben ik gewoon net zo rechts als MR-boegbeeld en justitieminister Jean Gol vroeger was.’

‘Er spelen ook persoonlijkere vetes mee. Er is misprijzen voor mij bij enkele Franstalige journalisten, bijvoorbeeld van de RTBF, met een budget van 400 miljoen euro per jaar een bijzonder machtige organisatie in zo’n klein landsdeel als Wallonië.’

‘Het probleem met de Franstalige politiek is dat alles wat niet links is, tegenwoordig als uiterst rechts wordt gezien. Terwijl Wallonië binnen Europa zelf de grote uitzondering is. In Frankrijk en Nederland is er vrij debat tussen links en rechts. In Vlaanderen ook. Maar in Wallonië niet.’

‘Toch is er in Franstalig België verandering op komst. Ik denk niet dat het cordon médiatique nog lang zal blijven bestaan.’

U maakte deel uit van de MR-fractie in het Vlaams-Brabantse Beersel, en was ook lange tijd verbonden met het Centre Jean Gol, de studiedienst van de MR. Vanwaar uw keuze voor de N-VA?

Drieu Godefridi: ‘Het probleem van Georges-Louis Bouchez is dat hij de MR in woorden wel liberaler en rechtser heeft gemaakt, maar niet in daden. Ik erken dat de MR de kernuitstap heeft teruggedraaid – hulde daarvoor. Maar het voornaamste probleem van de MR is en blijft dat ze deel uitmaakt van de Vivaldiregering. Dat ze in de Waalse regering zit, samen met PS én Ecolo. Er is geen rechts alternatief in Wallonië: het is Vivaldi, of de communisten. Dat alternatief wil ik met de N-VA bieden.’

‘Ik geloof niet dat ik mezelf zo inschakel in een strategie van de N-VA om de PS in Wallonië sterker te maken. De PS heeft ernstige problemen; zowel in Brussel als in Wallonië gaat de partij achteruit. Onder Elio Di Rupo behaalde ze meer dan 35% van de stemmen, nu nog nauwelijks 20%. Met Paul Magnette beleeft de PS Der Untergang. Zo’n Paul Magnette, dat is dan toch ook de arrogantie zelve, met zijn doctoraat in de politieke wetenschappen?’

Georges-Louis Bouchez wil graag met de N-VA regeren, heeft hij al meermaals gezegd. U gelooft hem niet?

‘Bart De Wever vertrouwt Georges-Louis Bouchez totaal niet.’

Wordt het geen tijd om die pagina om te draaien?

‘De MR is geen vijand, maar een concurrent. Het is tenslotte Bouchez zelf die het linkse Vivaldi wou. Die partij worstelt gewoonweg met zichzelf. Velen binnen de MR hebben problemen met de monarchistische leiderschapsstijl van Bouchez. Dat schept wantrouwen. Neem nu de komst van Youssef Handichi, een PVDA’er, die van Bouchez plots op de derde plaats op de MR-Kamerlijst in Brussel mag staan.’

Hebt u garanties gevraagd aan de N-VA om in ruil voor ‘confederalisme’ de sociale zekerheid niet te splitsen?

‘De N-VA is een confederale partij. Dat wil zeggen dat wij een transitieperiode van 25 jaar voorstaan. Zolang zal er geld blijven vloeien van Vlaanderen naar Wallonië, bijvoorbeeld binnen de sociale zekerheid. Maar dan moeten we wel spijkerharde garanties hebben dat ook Wallonië voor die confederatie gaat, zonder te maren.’

‘Vlaanderen heeft er alle belang bij dat Wallonië overeind blijft. We kunnen alleen maar vaststellen dat het huidige federalisme niet werkt. Je hebt dan twee opties: een herfederalisering zoals Georges-Louis Bouchez wil, of het confederalisme. Dat laatste is de enige realistische kijk op de zaken. Het is onafwendbaar, want de Franstalige deelstaten hebben geen geld meer, en België ook niet meer.’

Ik volg Wallonië als journalist. Als je Franstaligen confronteert met het gegeven dat er geen geld meer is, dan zwijgt men, ofwel krijg je een antwoord dat neerkomt op: “on s’en fout, we zijn toch al behoorlijk arm”.

‘Als België failliet gaat, dan betekent dat dat de ambtenaren niet meer betaald zullen worden, en dat de pensioenen nominaal zullen verminderen. Ik ben er nog niet zo zeker van dat dat de Walen niet kan schelen.’

‘De decennialange deal in België is: meer bevoegdheden in ruil voor geld. Iedereen is dat model hartsgrondig beu. Dat model is ook een gevaar voor het voortbestaan van België zelf, want het leidt tot een Griekenland-scenario. Op korte termijn. Wij hebben de slechtste begroting van de Europese Unie, een hoge staatsschuld, en de toekomst belooft geen beterschap. Er zit weinig anders op dan een zakenkabinet te vormen, onder leiding van Bart De Wever. Want hij erkent het probleem tenminste. En wil het veranderen. Om naar een confederatie te gaan.’

Een deel van de N-VA achterban, en zeker die van het Vlaams Belang, zegt daarop: dit is het uitgelezen moment om de Vlaamse onafhankelijkheid uit te roepen. Want we hebben al veel geld aan de Walen gegeven, en nog altijd gaat het er niet beter. Wat zegt u aan hen?

‘Ik begrijp die redenering. Maar daar zet je veel mee op het spel. En in een Griekenlandscenario verliezen we allemaal, de Vlamingen zelfs nog meer dan de Walen.’

‘Vele West-Europese landen kampen met financiële problemen, niet in het minst door de vergrijzing van de bevolking, en door de opgelegde ecologische transitie. Sommige landen zoals Nederland hebben wel hun begroting beter op orde. Zij hebben nog beleidsmarge. België niet. We moeten maken dat we in België zelf eerst orde op zaken stellen.’

Hoe verklaart u dat de N-VA in Vlaanderen zelf een groene agenda heeft doorgevoerd, een die op belangrijke vlakken nog strenger is dan wat de Europese Commissie daadwerkelijk vraagt? Een Europese begrotingsdiscipline nastreven lijkt hetzelfde te zijn geworden als de groene transitie erdoor te jagen. De Franstaligen pakken het dan veel slimmer aan door de kat uit de boom te kijken, toch?

‘Uiteindelijk sta je als lidstaat vrij machteloos tegenover de Europese regelgeving. Je moet die toepassen, tenminste als je de rechtsstaat wil blijven respecteren. En de N-VA wil dat. Als je die zaken wil veranderen – en ik lust zoals u weet de groene agenda niet – dan moet dat op Europees niveau gebeuren. Vlaanderen en Wallonië kunnen dat niet alleen.’

‘Maar over zaken als het stikstofdecreet, waar u ook op doelt, daarover doe ik geen uitspraken. Dat zijn strikt Vlaamse aangelegenheden.’

U stelt openlijke vragen over de geringe wetenschappelijke waarde van een internationaal klimaatorgaan als het IPCC. N-VA zegt het tegenwoordig voorzichtiger: men is “ecomodernist”. U bent toch vrijer dan dat?

‘Ik ontken niet dat het klimaat opwarmt door menselijk toedoen. Mijn mening over de opwarming van de aarde is net dezelfde als die van Steven Koonin, een fysicus die Amerikaans wetenschapsminister onder Barack Obama was. Koonin zegt gewoon dat klimaatwetenschap geen absoluut en vaststaand gegeven is.’

‘Het klopt wel dat ik politiek strijd wil voeren tegen de groene ideologie. Het is onaanvaardbaar dat een doctrine als die van de groenen electoraal zo klein is, maar toch zo’n grote invloed heeft op het beleid in Europa. De voorbije jaren hebben we gezien hoe Europees Commissaris Frans Timmermans (van de Nederlandse socialistische partij PVDA, nvdr) onder invloed van het groene gedachtegoed onze welvaart te grabbel gooit voor een degrowth-scenario. Daardoor gaat Europa achteruit. En dat is niet alleen de verantwoordelijkheid van Timmermans, maar evengoed van alle mainstreampolitici die het groene denken hebben overgenomen.’

‘Groen denken is fanatisme. Pure religie. Een haat van een kleine minderheid die velen jammer genoeg heeft betoverd. Een minderheidshaat die zich keert tegen de mens, tegen kinderen krijgen, tegen het westen. Altijd tegen. Altijd afbreken wat we hadden. Alsof de rest van de mensheid ook niet gewoon van de natuur kan houden, maar dan zonder deze waanzin.’

Hoe staat u eigenlijk tegenover het Vlaams Belang?

‘Het Vlaams Belang praat vooral veel. Willen ze meeregeren in Vlaanderen? Wel, dat is soms ja, en soms neen, als je goed naar Tom Van Grieken luistert. Wat is het dan? Ondertussen krijgt ook Vlaams Belang geld van de belastingbetaler, net als de PVDA.’

Wat vindt u ervan als N-VA en Vlaams Belang in Vlaanderen samen willen besturen?

‘Daar spreek ik me niet over uit. Mijn niveau is het federale. En op federaal niveau is de N-VA het enige alternatief. VB niet, want ze willen zelf geen Belgische regering vormen. En als ze dat al zouden willen, dan wil niemand op federaal niveau met hen samenwerken.’

Het VB zal federaal mathematisch wel nodig zijn om aan een tweederdemeerderheid voor een staatshervorming te komen…

‘Dat kan. Maar het is nog veel te vroeg om daarover uitspraken te doen.’