Ecologisme: ellende als programma

Wat milieudenken betreft, biedt België een … euh verbluffend inzicht. Een blik op onze ecologisten door de ogen van de Nederlandse essayist Drieu Godefridi. 

Het Belgische kiesstelsel is niet alleen evenredig, maar de partijen zijn ook nog eens verdeeld over Vlaanderen en Wallonië (+ Brussel). Dit betekent dat de samenstelling van een federale regering de deelname van een groot aantal partijen impliceert, momenteel niet minder dan zeven: twee liberale partijen, twee socialistische partijen, twee ecologistische partijen en een christen-democratische partij. Dat is nogal een programma!

Parlementaire meerderheid

Deze verbazingwekkende stellage verklaart waarom de twee groene partijen, die slechts 14% van de zetels in de kamer vertegenwoordigen, een macht genieten die exorbitant is in verhouding tot hun electorale en parlementaire vertegenwoordiging. Zonder de ecologen zou er geen parlementaire meerderheid zijn en dus geen regering. Op die manier kunnen milieuactivisten hun prioriteiten opleggen.

De belangrijkste prioriteit van de Belgische milieuactivisten is de onmiddellijke, onvoorwaardelijke en definitieve vernietiging van de Belgische civiele nucleaire capaciteit. Milieuactivisten hebben namelijk een hekel aan kernenergie, die wordt gezien als een bron van onbeperkte, relatief goedkope energie die concurreert met intermitterende hernieuwbare energiebronnen, zoals zon en wind. Dat is de reden waarom de Belgische milieuactivisten, die samen met de Duitse milieuactivisten de radicaalste van Europa zijn, de vernietiging van de Belgische kernreactoren eisen, ook al zijn deze perfect afgeschreven, operationeel en levensvatbaar, zoals blijkt uit alle wetenschappelijke studies die over dit onderwerp zijn gepubliceerd.

Ideologische prioriteiten

Om de ineenstorting van de elektriciteitsproductie te compenseren die deze willekeurige vernietiging met zich meebrengt, eisen de milieubeschermers – eisen is hun gebruikelijke uitdrukkingswijze – de bouw van gasgestookte centrales, die veertig (40) maal meer CO2 uitstoten dan kernenergie.

De vernietiging van kernenergie is een wetenschappelijke en economische aberratie, en dus ook een aberratie op milieugebied. Het kan de ecologen niet schelen. Hun ideologische prioriteiten gaan boven elke rationele overweging. We hebben een eminent ecoloog zien uitleggen dat de toename van de Belgische CO2-uitstoot niet ernstig is, omdat andere landen hun uitstoot zullen verminderen (sic).

Gasprijzen

Samen met Duitsland is België een van de Europese landen die energie het zwaarst belasten: 21% btw, accijnzen – een Belgische specificiteit – en niet te vergeten de bijdrage waarmee de peperdure intermitterende energieën worden gefinancierd.

Toen de gasprijzen onlangs als gevolg van de economische en geopolitieke ontwikkelingen fors stegen, kregen de Belgische gezinnen en bedrijven te maken met facturen die 50% hoger lagen, of zelfs verdubbelden en soms verdrievoudigden. Dergelijke tarieven zijn onbetaalbaar voor de meerderheid van de bevolking. Preciezer gezegd: deze rekeningen kunnen alleen worden betaald door andere basisbehoeften op te offeren. Daarom hoeven veel huishoudens hun huis niet meer te verwarmen en dragen zij nu winterkleren die vroeger voor de buitenwereld waren gereserveerd. De meest kwetsbaren – jonge kinderen, bejaarden, zieken – zijn uiteraard het meest blootgesteld, omdat voor hen verwarming geen optie is, maar een kwestie van overleven.

Toen de zeven partijen in de federale coalitie het eens werden over maatregelen om deze energieslag te verminderen, werd duidelijk dat de milieubeschermers categorisch gekant waren tegen een verlaging van de btw op gasverwarming.

Fossiele brandstof

De Belgische btw op gasverwarming is met 21% nu een van de hoogste in Europa. Als de gasprijzen stijgen, werkt het btw-mechanisme als een dubbele straf. Als de benzine 100 euro staat, betaal je 121. Als de benzineprijs verdubbelt, betaalt u niet 221, maar 242 euro.

In dit geval lijkt de verlaging van de btw een sociale en zelfs eenvoudigweg humanitaire noodzaak te zijn. Niet voor de ecologen. Waarom niet? Omdat gas een fossiele brandstof is en het verbruik ervan moet worden “ontmoedigd”. Dit is een interessante bewering, afkomstig van dezelfde milieuactivisten die eisen dat kernenergie wordt vervangen door… gas.

Deze nieuwe strafexpeditie van de ecologen op het gebied van energie onthult hun ware agenda. Je hoeft geen gedachtelezer te zijn om het te herkennen. Lees maar eens de uitspraken van de Belgische minister van Energie – Tinne Van der Straeten, een ecologe – “de echte uitdaging is de mensen op te voeden om hun energieverbruik te verminderen“.

Het is dus duidelijk, onmiskenbaar en onmiskenbaar dat de energiehonger geen “neveneffect” is van het milieubeleid, of een weerspiegeling van hun incompetentie.

In overeenstemming met de anti-humanistische vooronderstellingen van hun ideologie, is energiehonger de agenda van de milieuactivisten.