Een Arabische zomer?

Ook bij ons zien we de eerste aanzetten van wat een hete zomer belooft te worden. In Diksmuide werden twee asielzoekers betrapt terwijl ze, met hun smartphone, meisjes aan het begluren waren in de kleedkamers van het zwembad (Het Nieuwblad/30 oktober 2015). De burgemeester van Koksijde, Marc Vanden Bussche, wil een inkomverbod instellen voor asielzoekers. Twee incidenten in het zwembad, met mannen die in het lokale opvanginitiatief verblijven, vormen de aanleiding tot deze beslissing (HLN/24 januari 2016).

Het spreekt haast voor zich dat media en politiek er alles aan doen en zullen doen om deze feiten als ‘geïsoleerde incidenten’ te catalogeren. Het intussen belegen tovertrucje – ‘Er verblijven 100 vluchtelingen in het asielcentrum. Twee daarvan plegen een belhamelstreek. Da’s dus maar 2%’ – zal andermaal uit de politiek correcte grabbelton worden opgerakeld. ‘Keulensgewijs’ zal de zaak weer opengetrokken worden naar: ‘alle mannen doen dat’. Pseudofeministen zoals Hilde Sabbe en zij die als geen ander datgene kunnen recht praten wat krom is, zoals Bart Eeckhout van De Morgen, zullen elk verband (en dus de clou!) tussen de daders en hun cultuur ten stelligste ontkennen. Enfin, de onderhand welbekende klassiekers zullen terug zijn van nooit weggeweest.

Vrouwen aan de haard

In een zeer lezenswaardig artikel dat in De Morgen verscheen, verbaast de Algerijnse sociologe Marieme Helié-Lucas zich over ‘de eurocentrische blindheid in het Keulendebat’. Marieme beschrijft hoe moslimfundamentalisten in Tunis een groep jonge vrijzinnige feministen insloot en afzonderde, om vervolgens een ‘Keulen’ te verrichten. Verder frist ze het westers (en gewist) geheugen nog eens op, door te beschrijven hoe fundamentalisten op het Tahrirplein in Caïro net hetzelfde deden met de daar aanwezige vrouwen.

Voor weldenkende medemensen is deze realiteit te ondraaglijk om te aanschouwen. Liever hullen ze zich in nietszeggende prietpraat waar niemand (en al zeker de slachtoffers van deze fundamentalisten) ook maar iets aan heeft. Ze behoren tot de laatste categorie van mensen die de Engelse George Gordon Byron twee eeuwen geleden als volgt omschreef: ‘Those who will not reason, are bigots, those who cannot, are fools, and those who dare not, are slaves.’
Dat het patriarchaat onlosmakelijk samenhangt met moslimfundamentalisme (en dit in weerwil van zij die zeggen dat alles begonnen is met de inval in Irak), bewijst Marieme aan de hand van een gebeurtenis die plaatsgreep in Algiers, in 1969 (!). Gedurende enkele weken verzamelden vrouwen op het kruispunt van de Place de la Grande Poste. Daar vond dat jaar het eerste Panafrikaans festival plaats. Vrouwen, kinderen en mannen luisterden naar de concerten die plaats hadden. Echter, wanneer het rond halfnegen ’s avonds donker werd, klonk plots de kreet: ‘en-nsa, l-ed-dar’ (‘vrouwen naar huis’). Alle mannen begonnen spontaan mee te schallen en de vrouwen (met kinderen) keerden huiswaarts, naar de haard.

Een uitje naar het strand

Wat (naast de klassieke politiek correcte dooddoeners) deze zomer ook terug zal zijn van nooit weggeweest (althans, sinds enkele jaren), zullen de problemen met moslimjongeren zijn in zwembaden en aan stranden. Dat rustig uitje met het gezin zal u thuis, in uw tuin of bij vrienden moeten maken. Want het heeft er alle schijn van dat de zomer van 2016 bloedheet zal worden. Niet ten gevolge van de klimaatopwarming, wel omdat de derde generatie moslimjongeren geaccompagneerd zal worden door haar eerste generatie geloofsbroeders. De populariteit van fundamentalistische denkbeelden onder deze jongeren is onderhand ook welbekend. Hun daaruit volgende houding tegenover vrouwen zal andermaal op pijnlijke wijze tot uiting komen. De tijd waarin men zijn dochter, zonder al te veel hoofdbrekens, met haar vriendinnen naar pakweg het Bloso-domein in Hofstade kon laten gaan, is voorbij.

Tenzij… Tenzij Europa het roer omgooit en men Schengen, de antidiscriminatie-wetgeving en de wijze waarop men tegen ‘multiculturalisme’ aankijkt, aan een grondige herziening zou onderwerpen. Alleen op die manier is het mogelijk om onze publieke ruimten nog enigszins leefbaar te houden. Doet men dat niet, dan zou ‘Keulen’ wel eens klein bier kunnen gaan lijken tegenover wat er nog komen gaat. De deur voor georganiseerde aanrandingen en het betwisten van de plaats van de vrouw in openbare ruimten door islamitische fundamentalisten staat nu reeds op een kier. Indien de overheid (en bij uitbreiding de ganse Europese Unie) haar beleid niet drastisch hertekent, zal die deur wagenwijd open komen te staan.

Foto (c) Reporters (Vluchtelingen lezen het zwembadregelement -opgehangen in dre talen: Duits, Arabisch en Engels- in een zwembad in Hermeskeil in Duitsland)