Een Belgische campagne

Mijn vader zegt altijd: ‘Na Pasen moet je niets meer organiseren, er komt geen volk op af’. De achterliggende gedachte is dat er dan vanalles te doen is: communies in de familie of een lentefeest, het seizoen van de trouwfeesten is geopend, studenten hebben blok en examens en het is te mooi weer om ergens heen te gaan. Dat zal dit jaar wel even anders zijn. Want na Pasen gaan we honderd procent in verkiezingsmodus. Of ja, gaan we honderdvijfitg of tweehonderd procent in verkiezingsmodus want onderhuids is die campagne al fel bezig.

Zo zijn er de studentendebatten. Die hebben de wijze raad van mijn vader opgevolgd en organiseren die voor Pasen, anders geen volk. Wie zelf student geweest is snapt dat, opletten dat je de trein naar eerste zit niet mist. Zo’n debat laat altijd zien waar het om draait. En dit jaar speelt de media mee, de nieuwe en de oude. VTM experimenteert met livestream op hun site. Iets waar we bij Doorbraak ook al aan gedacht hebben, maar niet gekund wegens ‘te duur’. Voor zo’n mediahuis is dat peanuts natuurlijk. Het debat zelf bleek maar slapjes, schreef Wouter Verschelden op newsmonkey. Er werden te weinig thema’s uitgediept. Dat is voorlopig symptomatisch voor deze campagne. Het lijkt allemaal voor of tegen de N-VA en voor wie de politiek volgt, maatschappelijk betrokken is en veel vragen heeft, is dat jammer. We willen horen wat ze gaan doen, niet op een goed geregisseerde persconferentie of een congres, maar in een tegensprekelijk debat. De staatsschuld, de financiën, onderwijs, Europa, Dexia, werkgelegenheid, de IJzeren Rijn … Bruno Tobback deed na het debat heel erg zijn best om de N-VA-voorzitter Bart De Wever tot het thema van de nabespreking te maken: ‘waarom kwam De Wever niet?’. Hij had de kans gemist om te zwijgen en bood De Wever een open doelkans aan om zich nog eens op tv te presenteren als verantwoord politicus en als centrale man in de campagne. Had Tobback dat zelf niet kunnen bedenken? De sp.a zit zo in de anti-N-VA-strategie dat ze het perspectief dreigt te verliezen. En dan wordt ze nog eens aangevallen langs achter door de PVDA+, die een duidelijker linkser verhaal heeft en met Peter Mertens een goede debater. Welk verhaal heeft de sp.a nog buiten de anti-N-VA-partij? Je kan je dezelfde vraag stellen bij de Open Vld. Enfin, in Vlaanderen is het hopen op de verrijzenis van de inhoud op Pasen. Of vroeger als de berekeningen van de beloftes er zijn.

Bij onze zuidervrienden is de rivaliteit tussen PS en MR terug van nooit weg geweest. De MR krijgt er de hulp van uiterst-links. En dat blijft niet zonder gevolgen, het programma dat de PS heeft voorgesteld, blijkt toch een bocht naar links te maken. Want de PS verliest, in de peilingen weliswaar, we spreken met twee woorden, serieus aan de PTB-Go (de Franstalige PVDA+ die één unitaire partij vormen). Dus de PS moet wel. En in Vlaanderen werd al snel meewarig het hoofd geschud. De N-VA greep de gelegenheid aan om de verkiezingen nog eens samen te vatten in hun strategie: ‘Met hun verkiezingsprogramma zet de PS de keuze op scherp: het wordt het N-VA-model of het PS-model. Het worden minder belastingen en meer ruimte voor de economie met de N-VA. Of het worden meer belastingen en de sluipende dood voor ons sociaal stelsel met de PS.’

Echte Belgen kunnen blij zijn er wordt in deze verkiezingsstrijd gedebatteerd over de taalgrens heen. Een beetje contradictorisch toch in tijden dat we stellen dat er niet een politieke ruimte is en het confederale op tafel wordt gelegd door de partij die vermoedelijk de grootste zal zijn van het land? Het heeft iets surrealistisch om debatten te organiseren tussen N-VA en PS, want in de verkiezingen zijn ze niet eens concurrenten. Ze kunnen elkaar alleen maar zo sterk mogelijk ‘diaboliseren’ voor hun achterban om er zoveel mogelijk winst uit te halen. Een droom van een situatie, voor beiden.

Ondertussen blijkt de gespletenheid van de Belgische politiek ten volle. De hele Vlaamse medische sector, inclusief studenten, protesteert tegen het wetsontwerp van Onkelinx over de afschaffing van de contingentering in bepaalde medische beroepen. Ze verzamelden al meer dan 12 000 handtekeningen op een online petitie. En vandaag (14 maart) betogen de Franstalige studenten voor de afschaffing van de contingentering. Misschien kunnen ze daarover debatteren, PS en N-VA, maar ja ook daar kunnen ze enkel maar eigen aanhang winnen … Benieuwd hoe ze dat zullen oplossen. 

De aanloop naar de campagne is niet zo gewoon als anders, er hangt iets in de lucht. Benieuwd wat dat zal brengen na Pasen. Stof genoeg voor discussie zo tijdens het communiefeest, de ooms onder elkaar.

Foto: © Reporters