Een bokser die ‘zochte stoat’ *

De weg naar een minder door terreurangst beheerste samenleving, waar ook weer echt ‘samen’ geleefd wordt, is lang, schrijft Bart Eeckhout in De Morgen. Maar wanneer dat echt samenleven er dan wel was, vernemen we niet. En minder terreurangst, ter vervanging van gewoon terreurangst klinkt nogal defaitistisch, niet? Vroeger, in een onbenoemd verleden was alles beter lijkt Bart te denken, maar die incorrecte, blasfemische gedachte wist hij nog op tijd te onderdrukken.

Wel brengt hij respect op voor Merkels morele en pragmatische keuze om bloedvergieten aan de Europese grenzen te vermijden. Het pragmatische bloed vloeit dan maar in eigen land, want dat “moreel” zal wel op bloedvergieten aan de grenzen slaan.
Die twee begrippen, moreel en pragmatisch, zijn filosofisch slecht verenigbaar, maar dat zou ons en alvast Bart te ver voeren.
We lezen ook over een moslimgemeenschap die volwaardig opgenomen moet worden in de Europese seculiere samenleving. Een mooie zin, maar Bart had toch beter eerst een paar van die elf woordjes opgezocht, te beginnen misschien bij “seculier”, “moslim” en “Europa”. Wat hij met “volwaardig” bedoelt mag hij dan verder proberen in te passen in zijn complexe gedachte.

Ach, wat schrijft een journalist allemaal niet als zijn argumenten versleten zijn, en dat besef misschien ook in zijn vermoeide brein langzaam doordringt?

Om te beginnen wordt zijn geschrijf dan stilistisch helemaal een boeltje. Feitelijke inefficiëntie, lees ik. Kan iets ook inefficiënt zijn buiten de feiten om? Enig etymologisch inzicht had hem hier alweer kunnen helpen. En wat te denken van zijn spreekwoordelijke dolgedraaide fanaticus? Bart blijkbaar wel, maar ik ken geen spreekwoord waarin een fanaticus voorkomt.

Die stilistische dingetjes, het zijn maar details, wijzen natuurlijk op radeloosheid, vertwijfeling, op uitgebabbeld zijn, op niet meer weten van welk hout pijlen gemaakt, en op half verdoofd snakken naar de verlossende bel.

foto ©reporters