Exit Kyra
Klimaatprotest duldt zelf geen afwijkende mening
foto © Reporters
Het is niet toevallig dat de slimste en meest ‘rijpe’ medestichtster van Youth for Climate zich distantieert van een organisatie die helemaal door rood en groen links is geïnfiltreerd
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementHet ziet eruit als een ruzie tussen pubermeisjes, die split tussen Anuna De Wever en Kyra Gantois. Laatstgenoemde hield het voor bekeken bij Youth for Climate -de organisatie achter de spijbelacties- dat ze zelf hielp oprichten, en doet in een uitvoerig Twitterbericht haar beklag over de manier waarop men haar steeds meer isoleerde binnen de beweging en zelfs buiten pestte. Overigens is Kyra in tegenstelling tot Anuna geen puberende scholier maar een hogeschoolstudente met enig kritisch inzicht. Waardoor ze zich bijvoorbeeld liet ontvallen dat ze wel begreep dat mensen voor het Vlaams Belang stemmen, en dat die Pukkelpoprel met leeuwenvlaggenverbod totaal van de pot gerukt was. Inclusief tegenstrijdigheden in de persverklaring van Anuna, die verzekerde dat ze ’s nachts belaagd werd en toch rustig kon doorslapen, om dan de dag nadien klacht in te dienen tegen bedreigingen van mensen die ze niet gezien of gehoord had.
Dat kritisch geluid kon natuurlijk niet door de beugel: Youth for Climate komt wel naar buiten als een protestbeweging maar duldt zelf geen dissidentie, een bekend fenomeen. ‘Mensen met een eigen mening horen daar niet. Ik ben een persoon die kritisch nadenkt, bij alles wat ik zie, en ik volg niet zomaar een kudde’, aldus Kyra in haar tweet. Dat is een interessante uitspraak, want ze verwijst impliciet naar een politieke sturing van de beweging, én een eenzijdig-positieve mediatisering die bij neutrale waarnemers bijna hilarisch overkomt.
De reclame die Pano-journaliste Sarah De Bisschop op de VRT-webstek bijvoorbeeld maakte voor YfC, omdat haar dochters er toevallig bij betrokken zijn, is maar één illustratie van de kritiekloze behandeling door de mainstream media en de publieke omroep, die elkaar overigens bijna altijd echoën.
Van climaxi tot hart-boven-hard
Ernstiger is de ideologische en zelfs partijpolitieke tunnelvisie van de organisatie. Anuna De Wever beklemtoont dat er geen politieke inmenging is, en dat haar engagement ‘aan de keukentafel’ is gegroeid. Die keukentafel duikt steeds weer op om de spontaneïteit van de beweging te benadrukken. Iets teveel naar mijn gevoel. Anuna bevestigt overigens zelf dat ze voor communicatie-advies hun licht bij Greenpeace hebben opgestoken, en YfC heeft onderdak gevonden bij climaxi, een koepel-vzw die zich rond de klimaatkwestie heeft geschaard om aan politieke lobbying en linkse frontvorming te doen.
Het was ook climaxi die de hetze tegen Vlaams minister Joke Schauvliege (CD&V) stuurde en het bombardement in de sociale media organiseerde waardoor Schauvliege het noorden compleet kwijt was geraakt. Had ze ook maar niet moeten zeggen dat de klimaatbeweging door rood en groen links is geïnfiltreerd.
Jammer genoeg is dat wél zo, tal van persoonlijke linken bewijzen het. Tot maart vorig jaar waren Sarah Hutse (op de lijst van Groen in Herzele) en Wiebe Eekman (PVDA-staflid) bestuurders van YfC. Medewerkers zoals Filip De Bodt (ook Groen) zijn dan weer met de regelmaat van de klok te vinden op de linkse webstek De Wereld Morgen. Gewezen Climate Express-voorzitter Natalie Eggermont is sinds kort actief in de PVDA. En dan is er nog de extreem-linkse beroepsactivist Arno Kempynck, woordvoerder van Act for Climate Justice en gedelegeerd bestuurder van Vrienden van Hart boven Hard, de vzw die de acties van Hart boven Hard coördineert. Allemaal zitten ze onder de Climaxi-koepel en allemaal zijn ze bij links en extreem links actief.
Dat is allemaal niet verboden, maar het is duidelijk dat de klimaatbeweging gekaapt is door wat in Vlaanderen een politieke minderheid voorstelt. Daarom is ze vooral juist in Vlaanderen actief met een sterk gemediatiseerd ‘activisme’. De voorgeschiedenis daarvan is bekend: links is onderweg de arbeiders en sociaal kwetsbaren kwijt gespeeld, onder meer aan het VB, en probeert nu de meubels te redden via een overspannen milieu- en klimaatdiscours. Kyra moest van het toneel verdwijnen omdat ze de rood-groene usurpatie van het klimaatprotest niet zomaar slikte, het is zo simpel als dat.
Oliesjeiks
Schoolmeisjes als Anuna De Wever zijn ofwel te naïef om die recuperatie te doorzien, ofwel hebben ze die ideologie met de paplepel (aan de keukentafel) meegekregen en zien ze de infiltratie als een politiek-correct proces. Dat wil ik nu nog in het midden laten. Ook de actieve bemoeienis van Nic Balthazar met Anuna’s ondertussen beruchte Pukkelpop-optreden, wijst op een georganiseerde poging van links om de politieke minderheid te verdoezelen via sterk gemediatiseerde megafooncampagnes. Hard roepen om de indruk te wekken dat men met veel is. Dat is trouwens de enige missie van een organisatie als Hart boven hard.
Maar die zwakte heeft iemand als Kyra Gantois dus wel doorzien, en dat is de echte achtergrond van haar stap opzij: voor rood en groen links is de klimaatkwestie vooral een politieke hefboom, en het puberale karakter van YfC maakt de recuperatie des te makkelijker. Youth for Climate is van een lastige dissidente verlost, maar boet meteen ook nog meer geloofwaardigheid in bij het grote publiek.
Het is nu aan rechts om te tonen dat het ook een constructieve visie heeft op milieu en klimaat, die verder reikt dan het klassieke verzuringsverhaal en het eeuwige gemekker op de klimaatkerk. Men moet de wetenschap ernstig nemen en, zoals ik elders schreef, het nieuwe milieu- en klimaatbewustzijn te baat nemen om het te kaderen in een verhaal rond identiteit en autonomie. Dat behelst onder meer het doorbreken van de chantage vanwege de oliesjeiks, via een gedurfd alternatief energiebeleid en een CO2-neutrale economie. Daarbij is investeren in een echt klimaatplan, inclusief bijvoorbeeld herbebossing en vruchtbaar maken van verwoestijnde regio’s, het beste wapen tegen massamigratie.
Deze ‘rechtse’ insteken ontbreken vandaag compleet, en geven de rood-groene klimaatactivisten, die uiteraard ook pro migratie zijn, vrij spel. Kyra Gantois komt overigens niet, zoals haar ex-kompane Anuna, uit een milieu van goed verdienende bobo’s maar uit een kansarm gezin met een drugverslaafde moeder en een vader in de gevangenis. Dan is het knokken om er bovenop te komen, ook dat verklaart de breuk met de kosteloze kinderkruistocht van de spijbelaars. Ik hoop dat ze haar weg vindt privé, professioneel en wie weet politiek. Niet dat ze direct aan de zijde van Van Grieken zal te vinden zijn, dat hoeft ook niet. Maar haar breuk met Youth for Climate is een opportuniteit, en kan de klimaatbeweging ontdoen van de linkse gijzeling. Benieuwd wat ze nog in haar mars heeft.
Johan Sanctorum (°1954) studeerde filosofie en kunstgeschiedenis aan de VUB. Achtereenvolgens docent filosofie, tijdschriftuitgever, theaterdramaturg, communicatieconsultant en auteur/columnist ontpopte hij zich tot een van de scherpste pennen in Vlaanderen en veel gevraagd lezinggever. Cultuur, politiek en media zijn de uitverkoren domeinen. Sanctorum schuwt de controverse niet. Humor, ironie en sarcasme zijn nooit ver weg.
Bereid u voor op een oorlog die overal en nergens is, zeggen experts. Misschien bestaat die al veel langer dan we dachten…
‘Het bloed dat vloeit kleeft aan de handen van Hamas’, zegt de Israëlische ambassadeur in België. Maar hoe moet het verder? Een gesprek.