Het ABC van de 21e-eeuwse optimist
Deel 5
diversiteit
foto © Wallpaper Flare
In deze moeilijke tijden geven vele burgers zich over aan negatieve gedachten die erg besmettelijk blijken.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementIn deze moeilijke tijden geven vele burgers zich over aan negatieve gedachten die erg besmettelijk blijken. Om de broeihaarden van deze pandemie te bestrijden gaf de Europese Commissie, directie Vrije Woord, de opdracht aan de Belgische optimistische Unie om verkeerd begrepen concepten toe te lichten. Vandaag deel 5 van het ‘ABC van de 21e-eeuwse optimist’.
I: Islam
De Islam is een godsdienst die erg belangrijk is voor de islamieten. Velen van hen lijken verloren wanneer ze niet aan de horizon de profeet en zijn minaretten ontwaren. Astronauten in een onverschillige lege ruimte, alleen nog maar met een lijntje verbonden met het moederschip, the Islam Enterprise. Op zoek naar betere oorden, zoals we onze hele geschiedenis hebben gedaan. Beam me up, Ali! De kruisvaarders waren ook niet altijd zo beleefd en durfden wel eens een lichaamsdeel zonder expliciete toestemming van de eigenaar amputeren.
Soms lijkt het alsof de moslims niet meer geloven in de leefbaarheid van onze planeet. Zo veel mogelijk bedekt waren ze behoedzaam door onze straten. Zich verschansend voor het klimaat van deze nieuwe wereld waar ze zijn beland, op hun hoede voor onberekenbare inboordelingen die hen in de war brengen met hun barokke erfgoed van billen en borsten. Die de zuurstoflijn die hen met het moederschip verbindt, willen losrukken. Hen dwingen de lucht in te ademen van met zonnecrème geoliede vrouwenlichamen, bezweet okselhaar en andere menselijke uitlaatgassen. En dat op een ogenblik dat de kinderen in het kader van de nieuwe eindtermen leren op school betogen tegen hoe hun ouders deze planeet vergiftigen. Een mens zou voor minder flauwvallen of naar een boerka grijpen. En dan zijn we verwonderd dat ze zich steeds meer verschansen in de Islam Enterprise, met zijn legendarisch goede, made-in-Mekka- airco?
Wat is er mis mee dat ze nog een poosje hun beschermende pakken blijven dragen tot we niet meer stikken in onze eigen longen en iedereen zich kan verschansen in zelfrijdende elektrische wagens? Hebben onze islamitische landgenoten geen grensverleggend onderzoek gedaan op het vlak van social distancing, zoals het inperken van ongezonde handdrukken tussen man en vrouw? Wie stoort zich daaraan, behalve bekrompen kleinburgers en enkele verlichtingsfundamentalisten zoals die agressieve herrieschoppers van Charlie Hebdo? De kleurrijke uitrusting van de moslims brengt toch meer diversiteit in het straatbeeld? Het lijkt bovendien niet erg geloofwaardig om hen ervan trachten te overtuigen hoe gezond onze Westerse atmosfeer is en tegelijk miljoenen Chinese mondmaskers in te voeren. We zijn allen inwoners van dit wonderlijke sterrenstelsel. Is het zo moeilijk om samen & solidair onze blote benen en mond te bedekken?
J: Jeugd
Jong zijn heeft niets te maken met de leeftijd. Het gaat om een mentaliteit. Openstaan voor al die fantastische nieuwe dingen zoals pratende grasmachines. Hoe we ook zonder te reizen of zoenen al Zoomend allemaal steeds dichter bij elkaar komen. Niet krampachtig over de schouder kijken, naar de wereld van gisteren. Ja, vroeger was alles anders. Maar de wereld wordt een digitaal dorp en dus is de gezelligheid toch niet verdwenen? Je moet openstaan voor de positieve dingen en een beetje verdraagzaam wezen – anders een pedagogische tik op je schedeldak.
Ook als je lichaam, ondanks vitaminekuren en trainingsprogramma’s, ouder wordt, kan je vandaag nog steeds over berg en dal rijden dankzij de elektrische fiets. Geen zielig gepuf meer. Gezwind de fietssnelwegen op: het is een kwestie van slim investeren. Jong zijn is een keuze en daarvoor moet je zelf de verantwoordelijkheid dragen. Het is niet iets als zwart of homo zijn of scheelzien als een otter.
De jongeren van vandaag zijn nog steeds idealistisch en gedreven. Kijk naar dat hartverwarmende Tomorrowland. Met honderdduizenden komen ze samen, ingevlogen met gecharterde vliegtuigen vanuit de hele wereld. Samen het leven en de hoop op de toekomst vieren. Hand in hand. Bijna zoals Woodstock en dat allemaal in het prachtige kader van een natuurgebied. Zelfs een fractie van plastieken bekertjes wordt gerecycleerd. Denk je dat ze dat in Woodstock deden, met al dat sterrenstof in hun brein? Nieuwe generaties leren van de afvalbergen van de vorige. En de muziek heeft altijd al luid geklonken.
Het is misschien een heel klein beetje overdreven dat de bassen van het land van morgen dertig kilometer verderop ramen lieten barsten en duizenden tandprothesen uit monden doen springen. Maar de jeugd moet toch een klein beetje overdrijven, niet? Is een bombardement van elektrische bassen niet beter dan een regen van molotovcocktails? Make noise, not war. Als je daar niet van houdt… dan ben je oud.
Deel 4 leest u hier.
Deel 3 leest u hier.
Chris Ceustermans is een veertiger die ooit van zijn pen leefde als journalist bij onder meer De Morgen. Na andere wegen te hebben verkend, keerde hij terug naar zijn oude liefde: de literatuur. Op Doorbraak pleegt hij af en toe een stuk over dingen die in de eenzijdige media te weinig aan bod komen. 'Ni dieu, ni roi, ni maître', blijft zijn motto, al lijkt dit voor de meeste zelfverklaarde 'links weldenkenden' al lang vergeten.
Hoe de Britse democratie Boris Johnson verteert en de darmen van de auteur door camera’s worden doorploegd. Ons lichaam, dat weet wat.
‘Afgrond’ verhaalt de waargebeurde verhouding tussen Venetia Stanley en de veel oudere Britse premier Henry Asquith, die leidde tot een kabinetscrisis.