JavaScript is required for this website to work.
Communautair

Is het communautaire nog van tel voor N-VA?

Wil N-VA nog wel een Vlaams-nationale partij zijn?

Jan Laeremans8/12/2020Leestijd 3 minuten
Naar aanleiding van haar deelname aan de federale regering in 2014 stak N-VA het
communautaire voor vijf jaar in de diepvriezer. En die ging effectief hermetisch
op slot.

Naar aanleiding van haar deelname aan de federale regering in 2014 stak N-VA het communautaire voor vijf jaar in de diepvriezer. En die ging effectief hermetisch op slot.

foto © BELGA

Naar aanleiding van haar deelname aan de federale regering in 2014 stak N-VA het communautaire voor vijf jaar in de diepvriezer.

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Naar aanleiding van haar deelname aan de federale regering in 2014 stak N-VA het communautaire voor vijf jaar in de diepvriezer. En die ging effectief hermetisch op slot. Ook de Vlaamse regering was daar het slachtoffer van. Voor het eerst sinds mensenheugenis bevatte het Vlaamse regeerakkoord van 2014 immers geen enkele communautaire ambitie meer. En dat met een in naam Vlaams-nationale minister-president en de N-VA als veruit grootste regeringspartij. Het is N-VA niet echt goed bekomen, zoals de verkiezingen van 2019 hebben aangetoond.

Men zou dan ook verwachten dat N-VA intussen haar les wel geleerd heeft. Maar dat blijkt helemaal niet het geval te zijn. Het communautaire zit nog altijd in de diepvriezer van die partij. Dat bleek al uit het Vlaams regeerakkoord dat deze partij in 2019 afsloot met CD&V en Open Vld, dat opnieuw weinig communautaire ambitie vertoont. Maar het wordt nu helaas opnieuw bevestigd met het dossier van de Franstalige school in Voeren.

Privéschool op gemeenschapskosten

Wat is daar aan de hand? Al jaren financiert de Franse Gemeenschap een Franstalige privéschool in Voeren. Daarvoor wordt per jaar een bedrag van 715.000 euro in haar begroting ingeschreven. Destijds (1992) hebben de Franstaligen gekozen voor een privéschool. Dat moet dan natuurlijk op eigen kosten.

De huidige constructie met publieke middelen van over de taalgrens is totaal ongrondwettig. Het is een onaanvaardbare inmenging van de Franse Gemeenschap op Vlaams grondgebied. We dienden in het Vlaams Parlement dan ook een motie van belangenconflict in om deze ongeoorloofde bemoeienis van de Franse Gemeenschap een halt toe te roepen. Die motie werd evenwel, op aangeven van N-VA zelf, weggestemd door de voltallige meerderheid.

N-VA motiveerde dat met erg opportunistische argumenten. Zo zou de Franstalige school in Voeren een uitdovend verhaal zijn bij gebrek aan leerlingen. Is dat wel zo? Zijn daar objectieve cijfers van? Waarom wordt het bedrag dat daarvoor in de begroting van de Franse Gemeenschap wordt uitgetrokken dan niet verminderd ten opzichte van de voorgaande jaren? En hoe lang kan dat nog duren?

Bezorgd om andermans begroting

Ander argument is dat door het inroepen van een belangenconflict de hele begroting van de Franse Gemeenschap daardoor geblokkeerd zou worden. Moet dat onze zorg zijn? Heeft ze dat niet zelf gezocht met haar imperialistische inmenging in Vlaamse aangelegenheden? Verder stelt N-VA dat dit de Vlaamse school in Komen in gevaar zou kunnen brengen. Die wordt nu namelijk gefinancierd door de Vlaamse Gemeenschap.

Niet omdat de Vlaamse Gemeenschap haar bevoegdheden te buiten wil gaan, maar wel omdat de Franse Gemeenschap, die dat wettelijk gezien eigenlijk zou moeten doen, al jaren weigert om dat op zich te nemen en zich ook in dit dossier bijzonder inciviek opstelt. En zelfs in een situatie waarin ze dat wel netjes zou betalen, zoals wij dat doen voor de faciliteitenscholen in de Zes (13 miljoen per jaar!), zou De Taalkoffer perfect de Vlaamse eindtermen kunnen volgen en zich onttrekken aan Franstalige inspectie, zoals de Franstalige scholen in Linkebeek en co het aanpakken. Laat het duidelijk zijn, wij laten Komen niet vallen!

Van den Brande en Dewael waren assertiever

De houding van N-VA in dit dossier is dus bijzonder teleurstellend. Zeker als je die vergelijkt met diverse Vlaamse regeringen die zich in het verleden namelijk wél actief en met succes hebben verzet tegen deze inmenging van Franse Gemeenschap. Onder de toenmalige Vlaamse regeringen-Van den Brande en zelfs -Dewael werden meermaals (1996, 1998, 2000, 2001) via het toenmalige Arbitragehof de betreffende begrotingsposten in de begroting van de Franse Gemeenschap aangevochten én vernietigd. Als je in het huidige Vlaamse regeerakkoord leest dat deze Vlaamse regering zich ertoe engageert ‘er […] op toe [te] zien […] dat […] alle wettelijke instrumenten ingezet worden wanneer andere overheden op onze bevoegdheidsdomeinen ageren of onze belangen in het gedrang brengen’, dan verwacht je toch actie in zo’n dossier?

Mochten de coalitiepartners van N-VA al dwars hebben gelegen, dan volstond enkel een verwijzing naar het Vlaams regeerakkoord. Maar neen, N-VA stemt, tegen wat er in haar Vlaams regeerakkoord staat, een motie van belangenconflict weg die het Franstalige incivieke imperialisme in Voeren en dus in Vlaanderen aan de kaak stelt.

Komaan, N-VA!

Maar als je het dan niet met een belangenconflict durft aanpakken, omdat je vreest dat de Franse Gemeenschap dan een klacht gaat indienen tegen de Vlaamse begroting, kom dan op zijn minst toch met een tegenvoorstel! Neen, laat het rusten is de boodschap, zwijg erover. Maar op die manier halen de Franstaligen natuurlijk hun slag alweer thuis. Welke Vlaamsgezinde begrijpt dat nog?

Vandaar mijn vraag: zijn communautaire kwesties nog van tel voor N-VA? Willen jullie nog wel een Vlaams-nationale partij zijn? Zo ja, handel er dan ook naar. En je zult in ons een bondgenoot vinden.

Jan Laeremans is Vlaams volksvertegenwoordiger voor Vlaams Belang

Commentaren en reacties
Gerelateerde artikelen

‘Dit is een tijd voor mensen die over grenzen durven nadenken, die grenzen durven stellen en grenzen bewaken’, pent Mark Elchardus in ‘Over grenzen’. Het werk is ons boek van de week.