It’s the ‘geloofwaardigheid’, Freya!

Beste Freya,

In je interview met De Standaard afgelopen weekend trof het mij dat je het hoogtepunt van je partij van een tiental jaar geleden niet zozeer toeschrijft aan het effect van de populaire leiders ,de teletubbies , maar dat in het kartel met Spirit de belangrijkste kracht lag .Je stelt dat de partij daarom opnieuw dezelfde openheid aan de dag moet leggen en dat het DNA van de partij moet veranderen. Dat laatste is toen niet gebeurd, ook al werden belangrijke mensen uit Spirit binnengehaald.

Ik heb enige ervaring met strijd om het voorzitterschap in de Volksunie. Zolang het democratisch debat van laag tot hoog binnen de partij alle kansen kreeg, verliepen die verkiezingen met meerdere kandidaten als de normaalste zaak van de wereld.Dat lijkt ook bij Groen te lukken. Dan moet het wel over ideëen en programma gaan. Zodra clans de partij verscheuren wordt het debat gepolariseerd Wederzijds respect is nodig maar niet genoeg .De partij moet ook in haar interne funtioneren democratisch zijn .Ik zie vooral een partij die een traditie heeft van partijtucht.

‘Ik duld niet dat nieuwe mensen met talent kansen worden ontzegd’,zo stel jij .Maar is dat ook de geest van de partij?

Destijds werd het succes van de Spirit-kandidaten op de kartellijsten met argusogen bekeken .Vrij spoedig gingen in de sp.a stemmen op om het kartel als een tijdelijk fenomeen te beschouwen en te pleiten voor opslorping van Spirit. Wij zagen in de samenwerking vooral een kans om naast het sociale ,nieuwe ideeën als identiteit, duurzaamheid en confederalisme op de politieke agenda te zetten. Bij de tweede uitgave van het kartel werden de Spirit-kandidaten beduidend minder gunstig geplaatst en de druk op Spirit werd groter om te ‘integreren‘. Spirit bezweek er onder maar de sp.a verloor haar aantrekkelijkheid voor de kiezer. Groen heeft daaruit ongetwijfeld lessen getrokken. Ook het succes van groene kandidaten op lokale lijsten wordt soms met wantrouwen bekeken .

Beste Freya, je wil nieuw talent vooruit sturen zonder vooraf te eisen dat ze het kunnen.Ik sta wat sceptisch tegenover die uitspraak.Wat is er mis mee als nieuwe mensen de kans krijgen om eerst te bewijzen dat zij het vertrouwen waard zijn? Hoe zullen zij anders geloofwaardig zijn in de ogen van andere kandidaten en militanten die zich soms jaren hebben ingezet? Politiek is een ruw bedrijf en het moment dat je jezelf moet bewijzen komt onherroepelijk .Dat heb je zelf ondervonden .De partij moet wel sterk genoeg zijn om te beletten dat kopstukken vernieuwing beletten en jonge talenten verstikken.

De droom herformuleren in het licht van de veranderende tijd is noodzakelijk maar de geloofwaardigheid moet blijken, ook in de alledaagse politiek en het doen en laten van de partij en haar vertegenwoordigers. De verleidingen van de macht zijn groot .Je overtuigt inderdaad niemand door te zeggen hoe slecht de anderen wel zijn .We leven in een land dat nooit meer hetzelfde zal zijn als tien of twintig jaar geleden .Alle Vlaamse partijen moeten daar conclusies uit trekken.

De auteur is oud-mandataris voor Spirit en Volksunie.

Foto: (c) Reporters