Marine Le Pen past zich aan
We lopen nog altijd achter op Parijs…
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementMarine Le Pen sprak op haar Twitteraccount een boodschap in, die door geen enkele journalist, zelfs niet door de senior writers van onze kwaliteitskranten zal tegengesproken worden, alvast niet het slot ervan. Tenminste niet als zij kennis hebben genomen van die boodschap, en ze goed begrepen hebben.
Le Pen zegt dat in een lekenstaat de publieke ruimte niet in beslag mag worden genomen voor gebedsbijeenkomsten, en dat gemeentebesturen die toestaan dat straten afgesloten worden voor zulke dingen, dat enkel doen voor electoraal gewin, in ruil voor allochtone stemmen.
En ze besluit met een modieus zinnetje over slachtofferschap, maar dat moeten we wellicht onderbrengen bij de normale verkiezingspraat:
Ziedaar het Frankrijk van de heren Macron en Fillon. Ziedaar het resultaat van twee ambtstermijnen van laxisme, waarbij niets is ondernomen om het communautarisme te bevechten. Erger nog, dat communautarisme werd in stand gehouden, bijna bevorderd door de volslagen ubueske regeringspolitiek,* die werd overgenomen op lokaal vlak. Gebedsbijeenkomsten op straat, zoals die inmiddels elke week in Clichy, voorstad van Parijs doorgaan, zijn voor de bewoners natuurlijk choquant. […]
Tot slot wil ik me rechtstreeks tot mijn moslimlandgenoten wenden. Om hen te zeggen dat ik aan de kant sta van de overgrote meerderheid onder hen die met respect voor de republikeinse regels hun geloof en hun religie op een volkomen vreedzame manier beleven, en die als eersten geschokt zijn door de ontsporingen die ik aan de kaak stel. Want zij zijn de eerste slachtoffers van het afschuwelijke beeld dat uitgedragen wordt door die ontsporing van de religie. Ik wil dat mijn landgenoten die de islam belijden, en de rest van de natie, gelovigen en ongelovigen, weten dat ik als staatshoofd een rigoureuze politiek zal volgen wat dit betreft. Diep geankerd in respect voor de regels van de lekenstaat, zodat wij allen samen, als Fransen verenigd, tegelijk de vrijheid van godsdienst kunnen vrijwaren, en de niet-inmenging van religies in de publieke ruimte.
_____
* teruggaand op het absurde toneelstuk Ubu Roi van Alfred Jarry (1873-1907); het adjectief werd geaccepteerd, zelfs in het gecultiveerde Nederlands: grotesk, absurd.
Op te merken valt nog dat het Franse “communautarisme” minder met gemeenschapszin te maken, tenzij dan in de betekenis van ghettovorming.
___________
(De fragmenten zijn hier te beluisteren)
Voilà la France des messieurs Macron et Fillon. Voilà le résultat de deux quinquennats de laxisme, où rien n’a été fait pour lutter contre le communautarisme. Pire, le communautarisme a été entretenu, presque encouragé par des politiques nationales, déclinés au niveau local, totalement ubuesques. Des prières de rue qui se déroulent désormais chaque semaine à Clichy, dans la banlieue parisienne, choquent évidemment les habitants. […]
Je veux enfin directement m’adresser à mes compatriotes musulmans. Pour leur dire que je suis du côté de l’immense majorité d’entre eux, qui vivent leur foi et leur religion de manière tout à fait paisible dans le respect des règles républicaines et qui sont les premiers à être choqués par les dérives que je dénonce. Car ce sont eux les premières victimes de l’image déplorable qui est véhiculé par ce dévoiement de la religion. Que mes compatriotes de confession musulmane, et le reste de la nation, croyants et non-croyants, sachent que je mènerai à la tête de l’état une politique rigoureuse sur ce sujet, profondément ancré dans le respect des règles de la laïcité, pour que nous puissions, tous ensemble, unis en tant que Français, à la fois protéger la liberté religieuse et la non-interférence des religions dans l’espace public.
Categorieën |
---|
Personen |
---|
Marc Vanfraechem (1946) werkte voor Klara (VRT-radio); vertaler, blogger http://victacausa.blogspot.com sinds 2003. Hij schrijft het liefst, en dus meestal, artikels met daarin verwerkt vertaalde citaten van oude auteurs, die hem plots heel actueel lijken.
Bestuurlijke nalatigheden die rampen erger maken dan ze hadden moeten zijn… dat soort zaken kwam al voor in de vierde eeuw voor Christus.
‘Afgrond’ verhaalt de waargebeurde verhouding tussen Venetia Stanley en de veel oudere Britse premier Henry Asquith, die leidde tot een kabinetscrisis.