Michel Onfray zegt het rechtaf
Bernard-Henri Lévy is een crimineel
Zelf zou ik BHL eerder een geparfumeerde clown noemen, maar journalisten nemen hem wel ernstig
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementDe filosoof Michel Onfray werd voor de zender BFM-TV ondervraagd door Nathalie Levy, en hij zei wat de lezers hier al lang weten: Bernard-Henri Lévy is een verachtelijke schurk en oplichter.
Zou uit die, uit dé foto ook iets goed kunnen voorkomen? vroeg men aan Bernard-Henri Lévy. Waarom journalisten voortdurend zulke dingen vragen aan een BHL is mij een raadsel, maar zij doen dat nu eenmaal graag. Uit zijn geparfumeerde bek komt inderdaad altijd wel een stroom van woorden, en hem veel vragen is niet nodig. Misschien is dat de reden, want verder kan ik me maar slecht iets voorstellen. Akkoord, hij heeft een privéjet en soms kun je dan misschien meevliegen, maar dan vlieg je wel heel de tijd naast een morele en intellectuele afgrond. Nog een andere reden kan zijn dat BHL altijd de zonzij ziet, hij zit altijd aan het goede raampje ook bij het somberste conflict. The Independent merkte dat zeven jaar geleden al op, en dat stond hier toen vertaald te lezen.
Maar goed, wat dacht het heerschap van dé foto? Zou ze de wereld wakker schudden?
BHL (opgenomen telefoonfragment): Moeilijk te zeggen, want een kind dat sterft, sterft eerst en vooral voor niets, sterft op een wrede manier, maar mogelijk heeft ze die, die ja die kleine verdienste, dat is meen ik wel mogelijk.
Nathalie Levy: Voor één keer kunt u met hem akkoord gaan?
Michel Onfray: Nee, kom nu, die kent geen schaamte. Die kent geen schaamte. Hij had zich toch gedeisd kunnen houden, niet? Weet u, ik zal Audiard citeren: stommekloten durven alles, dat is zelfs waar je ze meteen aan herkent. Want rechtuit gezegd, met wat er vandaag gebeurt, zou hij er goed aan doen thuis te blijven.
Nathalie Levy: Er is waarachtig niets waarbij u hem zou kunnen vinden?
Michel Onfray: Kijk, ja, er zullen allicht dingen zijn, maar niet op dit punt! Ik zeg, ziedaar iemand die aanmaande tot bombardementen op Libië, die aanmaande tot het doden van Libiërs, want door Libiërs te doden zou men zogezegd democratie mogelijk maken. Men heeft een staat vernietigd die waard was wat hij was, maar waarmee te praten viel. Er was een gesprekspartner om mee te praten, en dat was toen Khadaffi. Nu valt er niets meer te beginnen met Libië, het is vandaag een formidabele basis voor het terrorisme. Nergens verantwoordelijk voor? Nergens schuldig aan? Dan komt zo’n Bernard-Henri Lévy ons uitleggen dat dit zou moeten gebeuren, en dat dat moet gebeuren. Laatst hebben we trouwens foto’s van hem gezien waar hij raad geeft aan mensen die echt vechten enzovoort. En dat terwijl het nog maar een moment geleden is dat – enige schroom toch graag – al die lui de dood van dat kind mogelijk hebben gemaakt, en ja, Bernard-Henri Lévy hoort daarbij.
Nathalie Levy: Hij is medeplichtig?
Michel Onfray: Ja, vanzelfsprekend. Vanzelfsprekend is hij medeplichtig! Zoals anderen medeplichtig zijn, de presidenten van de Republiek van gisteren en vandaag, die exact op dezelfde lijn zitten, en vandaag zeggen: oh, wat verschrikkelijk die foto! Het is beangstigend, maar dat zijn criminelen die kerels. Hun politiek is crimineel, en waar men mee moet beginnen is die politiek stoppen.
o-o-o-o-o-o
BHL: C’est difficile de dire ça, parce qu’un enfant qui meurt il meurt d’abord pour rien, il meurt de manière atroce, mais elle peut avoir cette, cette, cette petite vertu-là, c’est, je le crois oui, c’est possible.
Nathalie Levy: Pour une fois vous êtes d’accord ?
Michel Onfray: Non, il n’a pas honte lui, franchement. Il n’a pas honte, il pouvait tout de même rester caché, hein ! Vous savez, je vais citer Audiard : les cons, ça ose tout, c’est même à ça qu’on les reconnaît. Parce que franchement avec ce qui advient aujourd’hui, il ferait bien de rester chez lui.
Nathalie Levy: Décidemment vous ne trouvez rien pour vous mettre d’accord ?
Michel Onfray: Mais enfin, mais si, sûrement peut-être des choses mais pas ça ! Je dis voilà quelqu’un qui a invité à bombarder la Libye, qui a invité à tuer des Libyens sous prétexte qu’en tuant des Libyens on rendrait possible la démocratie. On a détruit un état qui valait ce qu’il valait, mais avec lequel on pouvait discuter. On pouvait discuter avec un interlocuteur, l’interlocuteur qui était Kadhafi là. On ne peut plus rien faire avec la Libye, c’est une base extraordinaire pour le terrorisme aujourd’hui. Responsable de rien ? Coupable de rien ? Bernard-Henri Lévy, ça vient de nous expliquer qu’il faudrait ceci qu’il faudrait cela … on a vu d’ailleurs des photos de lui récemment où il donne des conseils aux gens qui combattent etcetera. Donc il y a juste un moment donné où – enfin un peu de pudeur! – tous ces gens qui ont rendu possible cet enfant mort, et bien Bernard-Henri Lévy en fait partie.
Nathalie Levy: Il est complice ?
Michel Onfray: Oui, évidemment. Evidemment il est complice ! Comme d’autres sont complices, les présidents de le République d’hier et d’aujourd’hui, qui défendent exactement la même ligne et qui disent aujourd’hui : alors-là c’est effrayant cette photographie. C’est effrayant, mais ce sont des criminels ces gens-là. Leur politique est criminelle, on devrait commencer par arrêter cette politique.
Marc Vanfraechem (1946) werkte voor Klara (VRT-radio); vertaler, blogger http://victacausa.blogspot.com sinds 2003. Hij schrijft het liefst, en dus meestal, artikels met daarin verwerkt vertaalde citaten van oude auteurs, die hem plots heel actueel lijken.
Bestuurlijke nalatigheden die rampen erger maken dan ze hadden moeten zijn… dat soort zaken kwam al voor in de vierde eeuw voor Christus.
Jack London was een veelschrijver én avonturier. Zijn omzwervingen overtuigden hem van de noodzaak van een socialistische samenleving, een idee dat hij verwerkte in zijn boeken.