Moeder, waarom ondernemen wij?

David Geens sprak voor Doorbraak Radio met Hassan Al Hilou en Rudi De Kerpel, ondernemers in Vlaanderen, over ondernemen in Vlaanderen.

Voor Rudi De Kerpel is het ontzettend leuk om een idee te concretiseren. Samenwerken met jonge mensen. Er samen voor gaan. Uw goesting doen. Iedereen overtuigen dat het kan werken.

Hassan Al Hilou bekijkt het eerder filosofisch. Hij omschrijft ondernemerschap als een oneindige ladder, waar je op kan blijven klimmen. ‘Soms val je wel eens, maar dan kan je leren uit je fouten en terug beginnen klimmen.’

Ondernemende tiener

Hassan leidde zijn eigen bedrijf terwijl hij nog op de schoolbanken zat. Omdat hij zo jong was kon hij ondernemen zonder al te veel zorgen. Hij moest noch zichzelf, noch iemand anders onderhouden. Schooldirecteur Erik Van Den Berghe liet het gelukkig toe en steunde Hassan volledig. Legaal was er nochtans geen structuur die dat toeliet.

‘Momenteel is er een kloof tussen ondernemerschap en onderwijs.’ Er zijn een paar initiatieven zoals ‘Ondernemer voor de klas’ en miniondernemingen, maar die zijn dun gezaaid in het Vlaamse onderwijslandschap. Er is mede daardoor een groot gebrek aan primaire kennis op moment van afstuderen. ‘Je mag toch verwachten dat iemand die afstudeert op zijn minst weet hoe het er in een onderneming aan toe gaat, zelfs al wordt die geen ondernemer. Gelukkig bestaan vakantiejobs nog, die inzage geven in het bedrijfsleven.’

‘We hebben eerder een Amerikaans model nodig. Daar staat het ondernemerschap niet centraal, maar wel het talent. Er zijn daar ook meer clubs voor specifieke interesses, waar leerkrachten hun kennis en passie over een onderwerp delen met leerlingen.

Omdat leerkrachten vastgeketend zijn aan het lessenpakket, kunnen ze weinig of niets met hun passie doen. Daardoor gaan veel jonge leerkrachten zich vervelen.’

‘Leerkrachten verdrinken in de administratie en hebben daardoor geen tijd om hun passie tot uiting te brengen.’

Diversiteit en inclusie

Hassan begeleidt professioneel bedrijven om inclusie te benaderen. Hoe kunnen zij bijvoorbeeld bepaalde bevolkingsgroepen benaderen via marketing om hun klantenbestand aan te vullen? Evenzeer helpt hij bedrijven om diversiteit te hanteren in hun aanwervingsbeleid. Potentiële werknemers geeft hij ook de raad mee om niet aan de klaagmuur te gaan staan, maar om verantwoordelijkheid te nemen, zich te gedragen en in te spannen.

Straffe tweet

Op 1 januari dit jaar stuurde Hassan de volgende tweet de wereld in:

Daarmee wil hij aangeven dat streng zijn ook een vorm van liefde is. ‘Op die manier kunnen we samen groeien. Het heeft geen zin die jongeren die aan vandalisme doen te laten denken dat we hen steunen door hun daden te vergoelijken. Anders blijven die jongeren in de slachtoffercultuur.’

Er mogen met andere woorden nog meer rolmodellen zoals Hassan opstaan. Die hoeven echter niet allemaal cultureel divers zijn. ‘Zolang iemand maar tijd en liefde wil delen.’

A Seat At The Table

Kansarme jongeren noemt Hassan liever netwerkloze jongeren. Iedereen heeft dezelfde kansen, maar de ene zal sneller een kans krijgen dan een ander. ‘Hoe kunnen we jongeren die trager kansen grijpen versnellen? Door hun een netwerk aan te bieden.’ Dat is de missie van A Seat At The Table, een organisatie die Hassan mee heeft opgericht.

Poenscheppers

‘Ondernemers worden vaak bekeken als mensen die het er goed van nemen, zoveel mogelijk etentjes inbrengen en verder alleen maar dik poen scheppen.’

Rudi geeft toe dat hij soms goed zijn geld heeft verdient, maar dat was nooit zijn primaire interesse. Als hij op zijn sterfbed ligt, wil hij sterven met een glimlach die symbool staat voor alle leuke dingen die hij gedaan heeft.

‘Met meer middelen kan je beter je doel bereiken en daar is niets mis mee. Tenslotte zet je je daar vaak buitensporig voor in, om dan nog maar te zwijgen over het persoonlijk risico dat je neemt. Het is belangrijk dat mensen dat succes mekaar gunnen.’

Voor Hassan is dat een generatieloos thema. Voor hem maakt delen rijk. Een wiskundige zal stellen dat die stelling niet klopt, maar Hassan maakt duidelijk dat je wel rijker wordt door de liefde die je terug krijgt en de ervaringen die je ermee opdoet.

Ik ben Hassan

Ik ben Hassan, ondernemer van mijn eigen leven, is het nieuwe boek van, hoe kan het ook anders, Hassan. De opbrengst van de verkoop ervan gaat naar de Make-A-Wish Foundation.

De subtitel, ‘ondernemer van mijn eigen leven’, is volgens Hassan op iedereen van toepassing. ‘Het is aan jezelf om iets te ondernemen, om iets te creëren. Je moet niet wachten op het medelijden van anderen.’ Het is bewust een boek over zijn eigen verhaal. ‘Een verhaal dat niet naar voren mag geschoven worden als excuusallochtoon ter vergelijking van wie het minder goed doet.’

Rudi steunt Hassan daar volledig in. ‘Het is zeer belangrijk dat zoveel mogelijk mensen zijn verhaal horen, want dat is de toekomst van Vlaanderen.’

Luister hier naar de Doorbraak Radio-sessie met Rudi De Kerpel en Hassan Al Hilou.