Het lijkt wel of de bodem is weggeslagen bij de Franstalige linkse partijen. Die zijn zo opgezweept door electorale koorts dat hun voorstellen eigenlijk niet meer au sérieux moeten worden genomen. Het zijn waanvoorstellingen die steeds groteskere vormen aannemen naarmate de PS, Ecolo en de PTB elkaar in de peilingen op de hielen zitten in Brussel en Wallonië.

De PTB zit in een zetel, als lachende derde tussen socialisten en ecologisten. Die partij volgt rustig haar lijn en wacht geduldig het beste moment af om machtsdeelname te overwegen. Bij de concurrenten ligt dat anders: Ecolo en PS zitten in de hoofdstedelijke, Waalse en gemeenschapsregering en willen daar graag blijven.

Die regeringsdeelname heeft die twee partijen echter niet veel realisme bijgebracht. De financiële toestand van zowel de Waalse als de Brusselse regering én de Franse gemeenschap is zo desastreus dat iedereen wel weet dat er eigenlijk maar één alternatief is om een faillissement in Griekse stijl te vermijden: een drastische soberheidspolitiek met besparingen. Toen de Waalse minister van begroting Crucke (MR) dat openlijk zei, mocht hij van zijn partijvoorzitter opstappen. De waarheid kwetst, ook in de politiek.

Win-win

Maar welwillende economen blijven vertellen dat schulden maken eigenlijk investeren in de toekomst is. Dat is het nieuwe credo van de linkerzijde, het perfecte alibi van politici die nooit ingezeten hebben met torenhoge schulden. En lenen kostte tot voor kort niets. En dus maakt links zich geen zorgen meer over leeglopende schatkisten. Het delirium van wijlen Guy Mathot staat boven hun partijhoofdkwartieren gebeiteld : de schuld is er vanzelf gekomen, ze zal ook vanzelf verdwijnen. En als ze niet verdwijnt, dan stort het gehate kapitalisme in elkaar en kan uit volle borst op het puin van het systeem de Internationale gezongen worden.

Een win-winsituatie voorwaar!

Verjaardagscadeau

De deskundigen van Ecolo gingen op de zekerheid van onuitputtelijk overheidskapitaal verder en stelden voor om elke jongere 30.000 euro toe te stoppen als 25ste verjaardagscadeau. Rijke en arme, of ze dat nodig hebben of niet. En zonder dat die daarvoor een project zou moeten indienen. De hyperactieve MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez had ook al zoiets bedacht, maar hij had er tenminste voorwaarden aan verbonden.

Ecolo wil iedereen ongevraagd een, gezien de staat van de Waalse overheidsfinanciën, helaas ongedekte cheque opsturen. ‘Demain on rase gratis!’ (Morgen scheren we gratis!) is een spottende Franstalige uitdrukking over valse beloften. Het uithangbord van een barbier beloofde morgen een gratis scheerbeurt. Maar omdat het bord bleef hangen was die aanlokkelijke promotie nooit de dag zelf geldig. Net zo worden partijen wel vaker verdacht beloften te doen die na verkiezingen niet houdbaar blijken te zijn.

Ecolo heeft zich niet erg moe gemaakt met uit te zoeken vanwaar dat geld dan zou moeten komen: ze gaan het weer halen bij de rijken. Daarmee kopiëren ze de versleten slogan van extreem links. Zo geven de Franstalige ecologisten blijk van een verregaande vorm van populisme, een totaal gebrek aan economisch inzicht en vooral creativiteit. Van een jonge partij, die zichzelf ‘progressief’ acht, zou men toch kunnen verwachten dat ze buiten begane paden kan denken, ook op vlak van fiscaliteit?

Er bestaan nog andere wegen dan verhogingen van belastingen. Met fiscale voordelen rijke Belgen verleiden te investeren in maatschappelijke nuttige projecten bijvoorbeeld zou wel eens meer kunnen opbrengen dan het dreigen met belastingen waarvan men weet dat ze toch nooit geïnd zullen worden. Maar mecenaat is uit den boze voor de rigide ecologisten…

Weg met de vier gewesten

Ook bij de Franstalige socialisten roeren ze luid de trom in de strijd om de kiezer. Paul Magnette, die niet zo lang geleden tot de conclusie was gekomen dat dit land beter af zou zijn met vier gewesten, trekt nu zijn staart en eigen ideetjes terug in. Net voor hij samen met Groen en Ecolo meeliep in een vakbondsbetoging tegen de regering waarvan ze deel uitmaken, had hij het over zijn nieuwe inzichten in een lang interview in Le Soir. De schellen waren hem van de ogen gevallen: een zevende staatshervorming is voor niets nodig! Die vier gewesten, dat was blijkbaar maar om te lachen. Ook een andere suggestie van hem mag mee de prullenbak in: een overheveling van gemeenschapsbevoegdheden naar de gewesten. Alles mag bij het oude blijven!

Sterke liberalen

Die merkwaardige ‘volte-face’ is natuurlijk ingegeven door de sterke positie van de MR, die in Brussel momenteel volgens de peilingen grootste partij dreigt te worden. De Belgicistische ideeën van Bouchez en co lijken aan te slaan, dus doet Magnette snel afstand van zijn confederaal aandoende voorstellen. Het heeft iets weg van paniekvoetbal. ‘Magnette verrast regionalisten en confederalisten’, vat Le Soir de reacties samen.

Jammer dat de journalist van Le Soir hem niet vroeg of de enorme financiële tekorten van de Brusselse, Waalse en Franstalige gemeenschapsregeringen harde onderhandelingen over nieuwe geldstromen vanuit de federale regering niet onvermijdelijk zullen maken. Zijn interview lijkt meer op een monoloog en hij mag zonder veel tegenspraak verder gaan: als de Vlamingen België onderuit willen halen, haalt hij ferm uit, dan zijn Wallonië en Brussel perfect in staat om verder samen te leven. De Brusselaars weten immers, stelt hij – daarbij de Belgische geschiedenis niet weinig herschrijvend – dat hun gewest er gekomen is met Waals geld. En dat de Vlaams-nationalisten Brussel nu willen droogleggen. Maar ze zullen bot vangen, lijkt Magnette met trillende stem te waarschuwen, want het gewest is niet te koop! Hij barst net niet in een Brabançonne uit.

Dat Wallonië en Brussel zonder Vlaanderen op een zeker failliet afstevenen, daarover heeft de voorzitter van de tot nu grootste Franstalige partij het even niet. Ook hij belooft morgen gratis te scheren. Tot na de verkiezingen zal blijken dat de barbier zijn rekening voorlegt. En er betaald zal moeten worden…