De heisa over de aanstelling van Dalilla Hermans tot ‘trajectcoördinator voor Brugge als Europese culturele hoofdstad’ was voor een paar commentatoren nog eens een gelegenheid om het zogenaamde anti-woke-kamp grondig te bashen. Zowel Jasper Pillen, open VLD schepen van Brugge als Walter Zinzen, oud-VRT journalist, verwijten in De Morgen (13 en 19 april) dat de anti-wokers hypocriet zijn omdat ze de vrije meningsuiting van Dalilla niet in bescherming zouden nemen!

Zinzen – wiens naam amper een aanpassing van twee letters behoeft om hoge informatieve waarde over zijn schrijfsels te verwerven – valt daarbij Leo Neels en Marc Elchardus aan. Wat hebben die twee gemeen? Juist, ze zijn allebei kernlid van Hypatia, het collectief voor academische vrijheid en dat is voor Zinzen- ik herhaal zijn ongecorrigeerde naam- een hoofdzonde.

Spijtig dat er geen Olympische discipline ‘de bal misslaan’ bestaat. Zo mist België toch twee prominente medaillewinnaars.

Hypatia

Vooreerst- en ik zeg het geen twee keer- Hypatia heeft niets te maken met de heisa rond Dalilla. ‘Trajectcoördinatoren’ benoemen is nog geen academisch vakgebied, de stad Brugge is geen academische instelling – zeg ik met een oef! als Gentenaar – en Dalilla heeft vooralsnog – alhoewel, niet wanhopen – geen universitaire aanstelling. De tralala rond Dalilla ligt volkomen buiten het werkveld van Hypatia.

Maar Pillen-Zinzen slagen erin de bal nog verder mis te slaan. Dalilla’s saga draait zelfs niet rond de problematiek van de vrije meningsuiting. In 2017 ventileerde mevrouw Hermans de volgende elegante uitspraak: ‘In de loop van de geschiedenis stonden de blanken altijd aan de verkeerde kant. In bijna elk verhaal brachten de blanken dood, verderf en miserie. Daar kunnen jullie toch niet blij mee zijn? Terwijl de zwarten hun lot telkens overstegen. Dat geeft mij een soort trots. Klinkt dat raar?’

Dat is – als woorden tenminste een objectieve betekenis hebben – een consequent racistische uitspraak. Het zit in de genen van blanken om dood, verderf en miserie te brengen. Voilà, nu weet ik tenminste iets meer over mezelf. Dalilla kwam weg met die uitspraak. UNIA was toevallig met vakantie. Moest Dalilla voor die uitspraak naar de rechter? Het is niet aan mij om dat te beoordelen maar ik heb een sterk vermoeden dat UNIA haar vakantie had onderbroken mocht een oud wit schepsel dezelfde uitspraak gedaan hebben met evenwel omdraaiing van blank en zwart.

Ben je racist als je struikelt over racistische uitspraken?

De heisa rond Dalilla draait niet om haar sympathieke uitspraken ‘as such’ maar wel over de vraag of deze uitspraken, en – vooral – haar weigering om op die uitspraken terug te komen, haar ongeschikt maken om de rol van ‘trajectcoördinator’ met verve te vervullen. Dat is een opportuniteitsafweging die de stad Brugge, moet maken. Het zijn de Bruggelingen, die bij de gemeenteraadsverkiezingen volgend jaar, het gemeentebestuur hierop moeten afrekenen.

Maar hebben Brugse burgers het recht niet om de opportuniteit van deze benoeming omwille van deze sympathieke uitspraken in twijfel te trekken? Ben je – zoals Zinzen (naam alweer ongecorrigeerd) beweert – racist als je struikelt over racistische uitspraken? In een tranerig betoog laat Jasper Pillen uitschijnen dat wie Dalilla’s talent om trajecten te coördineren bekritiseert, een slechte Bruggeling zou zijn. Iemand die de kansen van deze pittoreske pralinedoos om – na het mislukken van Club in de Champions League – toch een soort Europese titel in de wacht te slepen, zou ondermijnen.

Mo vent toch, wat een gebrek aan zelfvertrouwen! Je voelt het, Jan Breydel is al een tijdje dood. Ook zonder Dalilla was ‘die skoane’ Europese culturele hoofdstad geworden en wie weet nog veel meer. Maar met Dalilla krijgt Brugge misschien nog bijkomende prijzen zoals, waarom niet, van de Soedanese generaals al-Burhan en Dagalo, die zich beiden heldhaftig inzetten om dood, verderf en miserie van de blanken uit Soedan te bannen. De strijd is nog niet gestreden, maar Dalilla, niet versagen en ‘bluuvn goan’!