Over de perfide Amerikanen en hun hulpjes

De naam Julian Assange zegt u hopelijk nog iets zegt, lezer, want over hem gaat het hier. Maar mocht u die naam toch vergeten zijn – in onze kranten lees je al lang niets meer over deze ernstige journalist en over wikileaks – dan zal de Franse advocaat Régis de Castelnau u hieronder zeggen wie hij is, en hoe schandalig de man wordt behandeld:

Ik wilde u even onderhouden over een zaak waarover men in Frankrijk weinig spreekt, en wel die van de arme Julian Assange. Ik zeg ‘arme’ want hij zit in een vreselijk benarde situatie. Het gaat om iemand, een Australische journalist die opmerkelijk werk heeft afgeleverd, met de leaks zoals men zegt, wat toeliet een aantal schanddaden aan het licht te brengen. Om te beginnen die van de vorige Amerikaanse regering, en haar dubbelzinnige rol in alle verre oorlogen die ze voerde, en over de enorme corruptie die daarbij heerste.

Euh, hij heeft ook een fout gemaakt, Julian Assange, en wel dat hij de schanddaden in de achterkamers van Democratische partij, in het bijzonder die van Hillary Clinton aan het licht bracht, en dat wat die achterkamers betreft – over de banden tussen het militair-industrieel complex en het kamp van de Democraten is immers niet de minste twijfel mogelijk – de graad van corruptie een werkelijk verbluffende hoogte bereikt.
Welnu, het feit dat hij die zaken aanklaagde, of beter gezegd niet ‘aanklaagde’ maar informatie over die graad van corruptie naar buiten bracht, dat komt hem vandaag heel duur te staan.

Vervolgd door de Verenigde Staten heeft hij dan de vlucht genomen, en goed beseffend dat Groot-Brittannië zonder dralen zou ingaan op de Amerikaanse eisen, zelfs al waren die illegaal – dat was voor de Britse autoriteiten geen enkel probleem – is hij dan de ambassade van Ecuador binnengevlucht waar hij jarenlang opgesloten bleef als in een gevangenis.
En toen kwam er een regeringswissel, een presidentswissel in Ecuador, en op dat moment heeft men hem, alle schaamte voorbij, uitgeleverd aan de autoriteiten van Groot-Brittannië.

En sindsdien doet dat land alsóf – terwijl het voordien de reputatie had de vrijheden te respecteren – en gedraagt het zich op de allerlaagste manier. Hij zit in eenzame opsluiting [‘op secreet’, is Belgische juridische term: te weten, zonder zelfs contact met een advocaat], is het slachtoffer van slechte behandeling, en hij zal vanzelfsprekend, of toch heel waarschijnlijk, en zonder dat de rechten van de verdediging en de principes ervan met hun strubbelingen gerespecteerd worden, uitgeleverd worden aan de Verenigde Staten waar hij aan zijn eind zal komen in een vergeetput.

Dit is toch een verschrikkelijk geschiedenis? Je hebt daar iemand die als journalist alleen maar zijn werk heeft gedaan, die alleen maar gepoogd heeft de vrijheid van meningsuiting te doen eerbiedigen, en die men het spreken belet.
De zitting zal plaatshebben op 5 september. Een zitting… er zijn zó veel vorderingen, zo veel buitenissige en extravagante tenlasteleggingen tegen hem, dat hij door onze Britse vrienden – zonder enig schaamtegevoel – heel waarschijnlijk zal worden uitgeleverd.

En Frankrijk zult u me zeggen? Wel, Frankrijk zal dezelfde koers varen als die van François Hollande, die – dat spreekt vanzelf – politiek asiel heeft geweigerd aan iemand die precies om zijn politieke opvattingen werd vervolgd.
Het is inderdaad.. heu, ik wil zeggen, die beslissing is bevestigd door Emmanuel Macron die onwrikbaar blijft, die niets… hij heeft geweigerd …het blijft heel eenvoudig bij een afwachtende houding. Hij zal dus geen vin verroeren. Emmanuel Macron zal voor Julian Assange niéts doen.

En dan zegt men mij, zegt men ons: ‘Goed, maar Éric Dupond-Moretti was advocaat van Assange.* Hij heeft zich toen in die tijd daarover uitgelaten, en hij zal zeker wel tussenkomen.’
Hij zal niets ondernemen! Laten we ernstig blijven, hij heeft niet de minste macht, men koos hem omwille van de spektakelmaatschappij, voor de vitrine, om de aandacht af te leiden, en hij zal niet bewegen. Hij heeft er de macht niet toe, en ik zie hem geen verklaring afleggen en zijn ontslag in de weegschaal leggen om in het geval van Julian Assange de mensenrechten te laten respecteren.

We moeten ernstig blijven, hé! Ik denk dus dat de vragen die men zich stelt, de hoop die men zou kunnen formuleren wat betreft de Europese landen die zich herpakken… het was Zweden dat zich als eerste met Julian Assange bemoeide door een compleet gefabriceerd strafdossier tegen hem in stelling te brengen, een zogenaamde verkrachtingszaak. Men heeft vanwege de leegte ervan die klachten laten vallen, maar het kwaad was geschied want hij was moeten vluchten naar de ambassade van Ecuador. Ondertussen hadden de Verenigde Staten het juridisch mechanisme op poten gezet om op hun beurt zijn uitlevering te vragen, en ik denk dat het Zweedse manœuvre alleen daartoe was opgezet.

Ach ja, publieke vrijheden zijn een mooi ding, maar zodra het de Amerikaanse staatsraison betreft… wel, dan zullen onze bewindvoerders – de bewindvoerders van Groot-Brittannië én hun justitie, de Franse bewindvoerders én hun fameuze Zegelbewaarder – niet in beweging komen. U weet toch dat wij onze Amerikaanse vriend niet willen krenken, hé, en spijtig voor die arme Julian Assange.

En voor diegenen die eventueel in de weer willen komen, iets willen doen, herinner ik eraan dat de uitspraak, uitzetting of niet, normaal voor 5 september eerstkomend is. En iedereen zal proberen iets te ondernemen om die ongelukkige Julian Assange – een vrijheidsstrijder – het lot te besparen dat hem wacht bij de Amerikanen, die vastbesloten zijn, ten eerste hem het zwijgen op te leggen, en ten tweede bij deze gelegenheid een voorbeeld te stellen.

______

* Hij werd in de nieuwe Franse regering ‘Garde des Sceaux’, Zegelbewaarder, minister van Justitie.

(audio hier)

Je voulais vous entretenir d’un sujet dont on parle très peu en France, qui est celui de ce pauvre Julian Assange. Je dis pauvre parce qu’il est dans une situation assez épouvantable. Voilà quelqu’un, un journaliste australien qui a fait un remarquable travail avec les ‘leaks’, comme on dit, qui a permis de dévoiler un certain nombre de turpitudes. D’abord sur l’administration américaine précédente et sa duplicité dans toutes les guerres lointaines qu’elle mène, et la corruption extraordinaire qui y régnait. Euh, il a commis une erreur, Julian Assange, c’est que il a aussi dévoilé les turpitudes de l’état profond démocrate, et en particulier d’Hillary Clinton, et ça aujourd’hui, pour cet état profond hein, parce que il y a des liens tout à fait incontestables entre le complexe militaro-industriel et le camp démocrate, qui atteint un niveau de corruption tout à fait stupéfiant, et bien, le fait d’avoir dénoncé, heu pas dénoncé, d’avoir publié des informations relatives à ces niveaux de corruption, lui coûtent très cher.

Alors il s’était réfugié, étant poursuivi aux États-Unis, et sentant bien que la Grande-Bretagne allait immédiatement céder aux demandes américaines, fussent-elles illégales – ça c’était pas du tout un problème pour les autorités de Grande-Bretagne – il s’était réfugié en l’ambassade d’Équateur, où il est resté enfermé quasi en prison pendant des années. Il y a eu un changement de gouvernement, un changement de président en Équateur et à ce moment-là il a été remis, toute honte bue, il a été remis aux autorités de Grande Bretagne, et depuis… celle-ci de prétendre, alors qu’ils avaient dans le passé une réputation de respect des libertés, se comporte de la dernière des façons. Il est au secret, il est victime de mauvais traitements, il va bien évidemment, fort probablement sans que les droits de la défense et les principes et ses heurts aient été respectés, il va être extradé vers les États-Unis, où je pense que… il finira sa vie dans un puits de basse-cour.

Cette histoire est absolument terrible, hein, voilà quelqu’un qui n’a fait que son métier de journaliste, qui n’a fait que essayer de faire respecter la liberté d’expression, et qu’on empêche de parler.

L’audience aura lieu le 5 septembre. L’audience, il y a tellement de demandes, de chefs d’inculpation tout à fait extraordinaires et extravagantes contre lui, il sera fort probablement, par nos amis de Grande-Bretagne, toute honte été bue, il sera extradé.

La France me direz-vous ? Eh bien la France, elle, elle suit la même voie que celle de François Hollande qui avait bien sûr refusé d’accorder l’asile politique à quelqu’un qui est bien poursuivi pour ses opinions politiques. Il est effectivement… heu, je veux dire cette décision a été confirmée par Emmanuel Macron qui ne bouge pas, qui n’a rien… il a refusé… un attentisme le plus sommaire, hein, et donc il ne bougera pas. Emmanuel Macron ne fera rien pour Julian Assange.
Alors on me dit, on nous dit : ‘Ah oui, mais Éric Dupond-Moretti a été l’avocat d’Assange, il s’est exprimé en temps et à l’heure à l’époque, et bon, il va sûrement intervenir.’
Il ne fera rien ! Faut être sérieux, il n’a aucun pouvoir, c’est un choix de société du spectacle, pour la vitrine, pour une opération de diversion, hein, et il ne bougera pas. Il n’a pas le pouvoir, je ne le vois pas s’exprimer et mettre sa démission dans la balance, hein, pour faire respecter les droits de l’homme concernant Julian Assange. Faut être sérieux, hein. Donc je pense que les questions qu’on se pose, les espoirs qu’on peut formuler concernant le fait que les pays européens se ressaisissent… c’est la Suède qui avait commencé à s’occuper de Julian Assange en montant un dossier de toute pièce de soi-disant viol, alors devant inanité on a fini par abandonner les charges, mais le mal était fait, il avait été obligé de se réfugier à l’ambassade de l’Équateur, entre-temps les États-Unis ont mis en place le dispositif judiciaire pour demander à leur tour l’extradition, et je pense que l’opération Suédoise n’a été faite que pour cela.

Alors, les libertés publiques, c’est bien joli, hein, mais dès lors qu’il s’agit de la raison d’état américaine, et bien, nos dirigeants, les dirigeants de Grande-Bretagne et leur justice, les dirigeants français et leur fameux garde des sceaux ne bougeront pas. Vous savez très bien, on ne va pas froisser l’ami américain, hein, tant pis pour ce pauvre Julian Assange.
Donc je rappelle pour ceux qui entendent éventuellement se mobiliser, faire quelque chose, donc je rappelle que l’audience pour le prononcé normalement de l’extradition ou pas, sera le 5 septembre prochain, et tout le monde va essayer quelque chose faire des efforts pour éviter à ce malheureux Julian Assange – qui est un combattant de la liberté – le sort qui l’attend chez les Américains qui ont fermement décidé – un, de le faire taire, deux, de faire un exemple à cette occasion.