Ook de voorbije week werden veel vragen gesteld – en waren er ook vragen die te weinig of helemaal niet gesteld werden. Aan het begin van de nieuwe week kunnen er misschien nog enkele vragen opgeworpen worden. Zoals:

Hoe ernstig nemen we de alarmsignalen over Youth for Climate?

(Aan Bart Eeckhout, die het vertrek van Kyra Gantois bij Youth for Climate afdoet als ‘een zijverhaal’. Ook elders in progressieve hoek werd de exit van de mede-oprichtster maximaal geminimaliseerd. Nochtans doet wat Gantois vertelt over Youth for Climate bij momenten denken aan de getuigenissen over Scientology en andere sektes (geen recht op een eigen mening, extreme focus op één ‘leider’, pesterijen, …). Dit zou bij iedereen alarmbelletjes moeten doen afgaan.)

Hoeveel rechtse stemmen worden gecensureerd op Twitter?

(Aan alle journalisten die de tijdelijke Twitter-ban van viroloog Marc Van Ranst een artikel waard vonden. Twitter-bans zijn dagelijkse kost. Ook veel rechtse stemmen krijgen regelmatig af te rekenen met tijdelijke verwijdering, niet zelden na georganiseerde rapporteringscampagnes van de (extreme) linkerzijde. Rechtse kanalen worden door Twitter minder zichtbaar gemaakt, of op andere manieren geboycot. Omzeggens nooit leidt dit tot krantenartikels. Toen Van Ranst even van Twitter gezwierd werd, bleek vooral dat deze ziekelijke N-VA-hater gevolgd wordt door opvallend veel serieuze journalisten…)

Waar bevindt zich de speeltuin van (uiterst) links?

(Aan de onderzoekers die het Nederlandstalige hoekje van Twitter bestempelen als ‘de speeltuin van (uiterst) rechts’, omdat de meest gedeelde accounts opvallend vaak rechts getint zijn. Los van de vele methodologische bedenkingen bij dit onderzoek: kan je de ‘rechtse’ activiteit op sociale media niet zien als een reactie op de reguliere media, waar de meest gedeelde meningen opvallend vaak links getint zijn? De opiniebladzijden van onze kwaliteitskranten en de debatprogramma’s op TV, dat is de speeltuin van (uiterst) links. Wanneer komt daar eens een onderzoek naar?)

Waarom ga je als scholier niet werken voor je schoolreis?

(Aan het Netwerk tegen Armoede, dat de maximumfactuur nu ook wil verplichten in het middelbaar onderwijs. Er is nochtans een belangrijk verschil met het lager onderwijs: in het middelbaar kunnen scholieren zelf een bijverdienste zoeken. Hoeveel tieners zijn er niet gaan werken om zelf hun Romereis te betalen? Niet zo lang geleden was dit de normaalste zaak van de wereld, vandaag is deze notie van persoonlijke inzet stilaan taboe.)

Wat heeft huidskleur te maken met natuurbescherming?

(Aan de anonieme medewerker van Natuurpunt, die in De Morgen uithaalt naar zijn eigen organisatie: ‘Het is een club van oude blanke mannen‘. Natuurpunt heeft een geldgift van Ineos geweigerd en diende ook een klacht in tegen de investeringsplannen van de petrochemiereus. Maar aanvankelijk was Natuurpunt wel bereid om Ineos te helpen bij het uitvoeren van natuurcompensaties. En dat is al een halsmisdaad in politiek correcte middens. Nu is zelfs Natuurpunt verdacht, wegens niet strikt genoeg in de linkse leer. En te blank.)

Wat is de inhoud van het vak ‘Wereldbrede Uitdagingen’?

(Aan Pieter Lievens, die in De Standaard bezwaar maakt tegen de investering van Ineos in de Antwerpse Haven. Lievens ondertekent als ‘docent Wereldbrede Uitdagingen’, alsof dat een algemeen bekend vak is. Online kan je samenvattingen vinden gemaakt door studenten. En ja hoor: ‘Wereldbrede Uitdagingen’ is precies wat u denkt dat het is: ‘sociale rechtvaardigheid’, ‘herverdeling‘, ‘peer-to-peer netwerken Noord-Zuid‘, ‘convergentie‘… En maar dik doen over ‘neoliberalisme‘: vroeger was dat iets voor rokerige studentencafés, ná de lesuren. Het is eigenlijk grappig dat de linkerzijde waarschuwt voor nationalisten die via de canon greep willen krijgen op de lesinhoud. Intussen zijn de linkse stokpaardjes volwaardige vakken geworden. En oh ja, die Lievens militeert natuurlijk voor de PVDA – stond er weer niet bij vermeld.)

Welk gekleurd meisje heeft u een racist genoemd?

(Aan oud-VRT-baas Tony Mary, die in Humo vertelt over een multicultureel mediaplan: ‘Om de diversiteit bij de openbare omroep te vergroten heb ik ooit taxi’s ingezet om gekleurde meisjes thuis op te halen en stage te laten lopen. Eén van die talentjes kwam me nadien uitschelden voor racist, omdat ze gebuisd was voor haar stemtest’. Nu zijn wij toch wel benieuwd welk allochtoon talentje dat was! En ook wel waarom die meiden zo nodig met de taxi moesten opgehaald worden.)

Wie gaat klimaatboeven in de klimaatgevangenis steken?

(Aan Dirk Holemans, die de president van Brazilië wil vervolgen ‘wegens misdrijven tegen de essentiële ecosystemen van onze planeet aarde‘. ‘Ecocide’, heet dat blijkbaar. Vreemd dat die term nooit gebruikt werd tegen de linkse president Lula, toen er nochtans meer bosbranden waren in het Amazonewoud. De totalitaire ambities zijn hier wel duidelijk: eerst introduceert men ‘klimaatcriminaliteit’, vervolgens blijkt dat alleen een soort wereldregering in staat is om op te treden tegen de klimaatcriminelen.)

Wanneer is ‘peer review’ noodzakelijk?

(Aan De Morgen, die uitpakt met een leuke kop over een Britse collega: ‘The Sun lezen nefast voor EU-liefde‘. Een dubieus onderzoek schetst een rechtstreeks verband tussen de oplage van de rechtse tabloid en EU-gezindheid. Pas helemaal op het einde komt het: ‘De studie, die eind deze maand voorgesteld wordt op een congres in Washington, moet wel nog beoordeeld worden door collega-wetenschappers’. Peer review is ook weer niet zó belangrijk, als de conclusies van een onderzoek aansluiten bij wat De Morgen toch al dacht.)

Hoeveel nuance is er toegelaten onder professoren?

(Aan de academische wereld, waar professor Kevin Absillis het niet altijd makkelijk heeft: ‘Ik vind het belangrijk om het morele gelijk van academici te bevragen. Dat is niet altijd makkelijk, omdat je dan al snel tot de dark side wordt gerekend. De cultuuroorlog woedt in alle hevigheid, met alle polarisering van dien. Nuances aanbrengen wordt er niet makkelijker op‘. Absillis wil eigenlijk alleen maar ruimte openlaten voor de mogelijkheid dat Bart De Wever misschien géén doortrapte ploert is. En zelfs daarvoor moet hij zich in zijn kringen eindeloos excuseren.)

Wie is de échte boeman in het migratiedebat?

(Aan alle commentatoren die gretig inhakken op Salvini, Orban of Francken, nu blijkt dat de Europese Unie betrokken is bij de gedwongen repatriëring van Syrische vluchtelingen in Turkije. Het is natuurlijk moeilijk voor de weldenkende goegemeente: ze zijn verknocht aan een ‘humane’ vluchtelingenpolitiek én aan de Europese Unie. En dan blijkt keer op keer dat ook de EU in het geniep vluchtelingen tegenhoudt en terugstuurt.)

Wanneer is politieke beïnvloeding in een politiek proces toegelaten?

(Aan de buitenlandjournalisten die o zo bezorgd zijn om de rechtsstaat in pakweg Polen – maar wegkijken als een Nederlandse minister zich moeit met het proces tegen een Nederlands politicus. Uit een vrijgegeven document blijkt dat de liberale minister Opstelten persoonlijk de zaak Wilders besprak met het Openbaar Ministerie. In Vlaanderen bracht vorige week alleen De Standaard een stukje over dit schandaal – en dan alleen maar om te benadrukken dat er eigenlijk niets aan de hand was. Je zou je kunnen afvragen wat het oordeel was geweest als een Nederlands minister zich had ingelaten met het proces tegen een links politicus – maar ook in Nederland zijn het natuurlijk nooit de linkse politici die vervolgd worden.)

Waar ligt de lat voor een opiniestuk in jullie krant?

(Aan De Standaard, waar een onbekende studente meer dan 500 woorden krijgt om te klagen over haar oude school: ‘Mijn ervaring leerde me hoe noodzakelijk een rechtvaardige samenleving is die de grondrechten van haar burgers respecteert‘. Welk Groot Onrecht was dit meisje aangedaan? Ze mocht van haar middelbare school geen piercings dragen. Je krijgt in De Standaard amper een Recht van Antwoord geplaatst, maar huilen over een superbanaal puber-trauma: geen probleem.)

Zit u zelf ook nog met vragen? Blijf er niet mee zitten. Stel ze hardop in een reactie op dit stuk.

Dirk Holemans

De groene duivel en de democratie

Vergeten vragen van de voorbije week (62)

Met z’n allen tegen de (r)overheid