Stille Week duurt wat langer dan normaal in sportwereld

In Vlaanderen was het knarsetanden tijdens de Stille Week: Knack Roeselare, het volleybalteam, was zo dicht bij de CEV Cup, maar zag zijn droom uiteenspatten. De Italiaanse tegenstander Modena kon het zware verlies uit de heenmatch uitwissen met 3-0. Na winst in de golden set was de wederopstanding een feit. Roeselare zag een tweede Europese titel aan de neus voorbijgaan. Ook andere sporten kenden een bewogen week.

Vingertje van Lukaku

Er kwam nog meer kille wind vanuit Italië: Romelu Lukaku werd uitgefloten in de match Juventus-Inter Milaan. Eerst door het Turijnse gepeupel, dat hem met veel oerwoudgeluiden en weinig verbeelding vergeleek met een primaat. Nadat hij bij wijze van zegegebaar na het binnentrappen van een penalty de vingers op de lippen legde, floot ook de scheidsrechter hem uit. Die was blijkbaar doof voor de apengeluiden, maar niet blind voor Lukaku’s reactie. Lukaku kreeg een tweede geel en moest verdwijnen naar de catacomben.

Een vingertje tegen de lippen, het was vast geen godsdienstig gebaar. Geen verwijzing naar de Stille Week. Maar anders dan apengeluiden kan het nauwelijks een grove provocatie worden genoemd. Alle hoop op een rechtzetting door de Italiaanse disciplinaire commissie kon echter gauw begraven worden. De commissie kende geen genade en handhaafde de schorsing van Lukaku voor één speeldag.

Doodsteek voor Red Flames

Van Italië naar Oostenrijk, waar de Red Flames een oefeninterland speelden. Ze hadden na 5 minuten in de tweede helft een zekere overwinning in handen: 0-2 voorsprong. Maar ook hier herrees de tegenstander. Janice Cayman trapte eigen ruiten in met een own-goal. Die gaf de Oostenrijkers de hoop die ze nodig hadden. Ze kwamen tot 2-2 in de slotfase van de wedstrijd. In de 5^de minuut van de blessuretijd gaven ze de Red Flames de doodsteek.

Geen opstanding voor Kopecky en Van Aert

Wat een frustratie, maar na de Stille Week volgt het paasweekend. Het weekend van Parijs-Roubaix. Niet één, maar twee zalige hoogdagen met een hoofdrol voor landgenoten Kopecky en Van Aert. De Stille Week duurde dit jaar spijtig genoeg in Vlaanderen wat langer dan normaal. Iedereen weet dat Parijs-Roubaix niet enkel koers, maar ook een beetje loterij is. Zowel Wout als Lotte trokken het verkeerde lotje. Rampspoed op het verkeerde moment, tegenslagen die de wederopstanding onmogelijk maakten. Toch voor een mens, zelfs al ging het om toppers als Kopecky of Van Aert.

Beide koersen leverden mooie winnaars op, maar niet degenen waar we in Vlaanderen op hoopten. Dus zat er op Pasen, na de onverteerbare koers, weinig anders op dan met de familie eieren te zoeken en vertroosting te vinden in chocola. Volgend jaar valt de Ronde van Vlaanderen op Pasen. Parijs-Roubaix, als vanouds een weekje later. Kopecky, Van Aert en hun supporters zullen er weer staan. We hebben met die koersen nog een eitje te pellen.