Luc Van Gorp: ‘Levenskwaliteit in ouderenzorg verdient meer aandacht’

De coronacrisis heeft vooral tijdens de eerste golf de pijnpunten in onze ouderenzorg blootgelegd. Hoe kunnen we de ouderenzorg optimaliseren? In deze aflevering van Doorbraak Radio geeft Luc Van Gorp, voorzitter van de Christelijke Mutualiteit, zijn visie op de toekomst van de ouderenzorg.

Naar een duurzamere ouderenzorg

Ouderenzorg houdt een breed scala aan domeinen in. Van Gorp vindt vooral dat er te weinig wordt stilgestaan bij de reden waarom iets op een bepaalde manier gebeurt. We stellen vast dat mensen vandaag de dag ouder worden en ook meer zorg nodig hebben dan vroeger. ‘Maar zolang we niet stilstaan bij de vraag waarom we de zorg op een bepaalde manier aanpakken zal er nooit verandering komen.’ Dat is niet de taak van de zorgkundigen maar van de politiek, zegt Van Gorp. ‘Als maatschappij zijn we vooral bezig met zo oud mogelijk worden maar we moeten vaker stilstaan bij kwalitatief ouder worden.’ Hoe ouder mensen worden hoe meer zorgverleners er ook nodig zijn, en die zijn steeds moeilijker te vinden. Van Gorp vindt dat we de ouderenzorg beter moeten evalueren en moeten streven naar een duurzamer model.

Van Gorp stelt vast dat de ouderenzorg op dit moment niet altijd de juiste profielen aantrekt. ‘De focus moet niet enkel liggen op het verzorgen van mensen maar ook op de levenskwaliteit en daar zijn andere profielen voor nodig.’ Heel wat woonzorgcentra proberen wel een antwoord te bieden op de veranderde omstandigheden waarmee ze geconfronteerd worden, benadrukt Van Gorp.

Inzetten op thuiszorg

Tussen het pensioen en zorgbehoevend worden zit gemiddeld nog 20 jaar. Mensen gaan gemiddeld rond 65 jaar op pensioen maar de gemiddelde leeftijd van een bewoner in een woonzorgcentra is 85 jaar. Vlaanderen zet daarom sterk in op de thuiszorg vanuit de visie dat wanneer thuiszorg nog mogelijk is dit ook maximaal ondersteund moet worden, zegt Van Gorp. ‘Pas wanneer het niet anders kan moet er overgeschakeld worden op een woonzorgcentrum.’

De klassieke woonzorgcentra van 200 tot 300 bewoners zijn niet de woonzorgcentra van de toekomst, vindt Van Gorp. ‘Het is veel voordeliger voor de zorg om naar een kleinschaliger model te gaan waarbij er ook nog een link is met het gewone leven.’ Op die manier ontstaat er een sterker sociaal weefsel.

Kwaliteit van zorg

Als maatschappij zijn we bijna geobsedeerd geraakt met zo oud mogelijk te worden, zegt Van Gorp. ’De vooruitgang van de geneeskunde maakt het mogelijk dat we steeds ouder worden, maar nooit is er de vraag gesteld of dit eigenlijk wenselijk is.’ de focus mag niet enkel liggen op zo oud mogelijk worden maar ook op het leiden van een kwaliteitsvol leven. ‘Veel ouderen weten bijvoorbeeld niet waar ze met hun verhaal terechtkunnen wanneer ze aangeven levensmoe te zijn.’ Naast het profiel van de klassieke verzorger hebben de woonzorgcentra dus ook nood aan andere profielen die zich op dit aspect van de ouderenzorg focussen, vindt Van Gorp.

Professionalisering in de zorg

Heel veel aspecten van de zorg zijn vandaag de dag geprofessionaliseerd. Wanneer een kind geboren wordt gaat het vaak naar een kinderdagverblijf en ouderen komen terecht in een woonzorgcentrum of in de thuiszorg. Hierdoor ontstaat er een zorgarme samenleving en is er naast de technische aspecten meer nood aan de menselijke aspecten in de brede waaier aan zorgopleidingen, benadrukt Van Gorp.

Op dit moment hebben woonzorgcentra niet de tijd en de ruimte om meer te focussen op het menselijke aspect en de levenskwaliteit. En dat ligt zeker niet aan de mensen die in de zorg werken, benadrukt Van Gorp. ‘De zorgcomponent moet een hogere plaats krijgen in de maatschappij.’ Er is een sterke behoefte aan zorgverleners met het juiste profiel, vindt Van Gorp. We hebben niet enkel meer mensen maar ook andere mensen nodig die in de zorg werken.

Auteur artikel: Rani De Leeneer