Mathias Vanden Borre: ‘Franstaligen maken eenmaking Brusselse politiezones communautair’

De vraag naar een eenmaking van de zes Brusselse politiezones is niet nieuw. De noodzaak van een fusie werd al regelmatig op de onderhandelingstafel gelegd, maar is tot op de dag van vandaag nog steeds geen feit. In deze aflevering van Doorbraak Radio geeft Mathias Vanden Borre, Brussels parlementslid voor N-VA, meer uitleg over de noodzaak van een eengemaakte Brusselse politiezone.

Het belang van een fusie

In Brussel is er een enorme institutionele complexiteit, waardoor heel veel dossiers versnipperd zijn en het beleid in Brussel stil staat, zegt Vanden Borre. Één belangrijk punt zijn de zes politiezones, aangestuurd door zes verschillende politieraden met daaronder de negentien Brusselse gemeenten met elk hun eigen burgemeester. ‘Dat leidt tot enorme versnippering op het terrein.’

Dit probleem is al twintig jaar geleden vastgesteld bij de vorming van de politiezones, maar doorheen de jaren werden de pijnpunten alleen maar duidelijker. Bij de aanslagen in Brussel heeft de onderzoekscommissie zwart op wit kunnen vaststellen dat er een totaal gebrek aan informatiedoorstroming was tussen de politiezones. ‘De terroristen hebben hier gebruik van kunnen maken.’

Het hele land is uiteraard opgedeeld in verschillende politiezones. Waarom vormt dat in Brussel dan wel een probleem? Brussel is onze hoofdstad. Het is de logica zelve om dan over één politiezone te beschikken zoals in andere hoofdsteden, benadrukt Vanden Borre. De dienstverlening van de politie in één stad zou niet afhankelijk mogen zijn van aan welke kant van de stad je je bevindt. ‘Dat leidt tot wantoestanden zoals aan het Noordstation.’ Brussel verdient beter dan dit chaotische beleid, vindt Vanden Borre.

De tegenargumentatie weerlegd

Tegenstanders van een fusie tussen de zes politiezones halen vaak aan dat een eenmaking de voeling met de verschillende wijken kan doen verdwijnen. Toch belet een fusie niet dat de politie op wijkniveau kan blijven functioneren. Er bestaan genoeg manier om de wijkwerking net te verbeteren, zegt Vanden Borre. ‘Een grotere zone kan alle wijken verbinden met elkaar.’

Een eenmaking zorgt voor schaalvergroting en brengt dus heel wat voordelen mee. Grote internationale drugsbendes die vanuit Brussel operationeel zijn, blijven soms jarenlang onder de radar zonder dat de lokale politie hiervan op de hoogte is. Het is vaak de federale politie die deze bendes uiteindelijk kan oprollen. Uit dergelijke zaken blijkt het gebrek aan informatiedoorstroming, zegt Vanden Borre. Daarnaast is er het financiële aspect. Middelen kunnen gebundeld worden en beter ingezet worden in één grote politiezone.

De standpunten van de politieke partijen

Elke Vlaamse partij heeft de eenmaking van de Brusselse politiezones in het partijprogramma staan. Er is dus eensgezindheid over de efficiëntiewinst van een fusie aan Vlaamse kant, benadrukt Vanden Borre. De blokkering bevindt zich aan Franstalige kant waarbij partijen elkaar in een wurggreep houden omdat ze elk een deel van de macht in Brussel bezitten. Vooral op het niveau van de burgemeesters wordt dit probleem duidelijk. ‘Ze vechten elk voor hun eigen stukje grond en willen geen inmenging van Vlaamse partijen in hun veiligheidsbeleid.’

De politieraden zijn momenteel vooral Franstalig gedomineerd. Een fusie zou deze verhouding tussen Franstaligen en Nederlandstaligen meer in evenwicht brengen. Voor N-VA is dat echter geen communautair dossier en draait het louter om het verbeteren van de efficiëntie. Bovendien is er geen democratische controle op de conferentie van burgemeester die momenteel vooral de macht in handen hebben als het op het veiligheidsbeleid aankomt. ‘Het politiereglement zweeft nu ergens tussen de gemeenten en het gewest.’ Het Brussels parlement kan hier amper controle over uitoefenen, aldus Vanden Borre.

Brussel preventie en veiligheid

Er wordt vaak gezegd dat de veiligheid in Brussel toeneemt, wat op bepaalde punten waar is maar zeker niet over de hele lijn. Bovendien is het ook belangrijk om op te merken dat de minister-president van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest Rudi Vervoort inzake veiligheid meer bevoegdheden heeft dan zijn evenknie Jan Jambon of Elio Di Rupo. Vervoort is ook provinciegouverneur en kan op die manier politiebesluiten nemen. De door Vervoort opgerichte instelling Brussel Preventie & Veiligheid centraliseert wel wat middelen, maar de versnippering op het terrein blijft een realiteit, benadrukt Vanden Borre.

Redacteur artikel: Rani De Leeneer