JavaScript is required for this website to work.
Politiek

Paul Bosmans: ‘Herfederalisering is nodig voor efficiënter bestuur’

David Geens29/9/2020
BE2030 United for Belgium is een platform dat organisaties die een unitair
België steunen, samen wil brengen.

BE2030 United for Belgium is een platform dat organisaties die een unitair België steunen, samen wil brengen.

foto © BE2030 United for Belgium

Verder regionaliseren of herfederaliseren? Voor Paul Bosmans van Be 2030 is de oplossing voor efficiënter bestuur duidelijk.

De verkiezingen van mei 2019 tekenden duidelijke verschillen af tussen Vlaanderen en Wallonië. Vlaanderen stemde overwegend rechts, terwijl Wallonië links koos. Ondanks deze verkiezingsuitslag herleeft ook het belgicisme dat streeft naar een sterker unitair België. In deze aflevering van Doorbraak Radio geeft Paul Bosmans, stichter van Be 2030 United for Belgium, zijn visie op waarom België terug meer unitair bestuurd dient te worden.

Wat is Be 2030?

United for Belgium werd opgericht in september 2019. Idee was om de organisaties die een unitair België steunen, samen te brengen. Het samensmelten van deze organisaties bleek wel een moeilijke zaak. Iedere organisatie is immers vaak sterk gehecht aan haar eigen specifieke organisatie, zegt Bosmans.

De keuze voor de naam Be 2030 is ook niet toevallig. ‘Het verwijst naar het jaartal 2030, wanneer België zijn 200ste verjaardag zal vieren.’ United for Belgium wenst dit te vieren in een herenigd land. De naam is in die zin een statement. ‘Een splitsing van het land zou naar onze mening het bestuur en de organisatie alleen maar bemoeilijken.’ Problemen werden in België jarenlang opgelost door verdere regionalisering. Deze beleidskeuzes hebben de situatie van vandaag dag gecreëerd, waarin België praktisch onbestuurbaar is, zegt Bosmans.

Herfederaliseren als middel

Voor United for belgium is herfederaliseren geen doel maar een middel. Wij zijn vooral bekommerd over het feit dat het land zo slecht bestuurd wordt, licht Bosmans toe. En dat komt doordat het land zo moeilijk te besturen is. ‘Het doel is om terug te gaan naar de echte bekommernissen van de mensen en hun een politieke organisatie aan te bieden die zowel efficiënt als kostenefficiënt is.’ Om dat doel te bereiken, moeten de domeinen die versnipperd zijn geraakt over de verschillende niveaus, weer herenigd worden.

Onderscheid tussen het discours en de werkelijkheid

‘De verdeling van het land wordt in het discours voorgesteld als een middel om het beter te organiseren.’ Maar in de praktijk heeft dit enkel de politici en de partijen bevoordeeld en niet de burger, zegt Bosmans. De problemen in een land zijn eerder nationaal of zelfs internationaal van aard, en dus niet regionaal. Klimaat kan bijvoorbeeld niet regionaal opgelost worden, Vlaanderen en Wallonië zijn daarin onzichtbaar. Sommige zaken worden zelfs beter Europees behandeld dan nationaal, vindt Bosmans.

Klein maar verenigd

Volgens Bosmans is het zeker niet zo dat klein altijd inefficiënt betekent. ‘Maar er moet wel een zekere mate van verenigde krachten zijn.’ Een voorbeeld hiervan is Luxemburg. Dat is ook een klein land, maar iedereen staat wel achter de nationale beslissingen.

De verdeling van België is in principe artificieel. Vlaanderen is gecreëerd in de jaren 60 en bestaat uit het historische graafschap Vlaanderen, Brabant en Limburg, zegt Bosmans. ‘Dat is geen homogeen gedeelte.’ Het is dus moeilijk om een Vlaams-nationalisme gebaseerd op taal te creëren en daar een sterke unitaire identiteit aan te koppelen.

Wat met de verkiezingsuitslag?

Bosmans is zich ervan bewust dat zijn boodschap niet zal aanslaan bij de Vlaamse en Waalse politici. ‘Dat zijn mensen die voordeel halen uit de verdeling.’ Maar op niveau van de bevolking zijn de verschillen veel kleiner, vindt Bosmans. De bekommernissen van de burgers worden op een verkeerde manier vertaald door politici. ‘Eenmaal de verkiezingen voorbij zijn gaat het niet langer over het sociale, maar enkel over het communautaire en de postjes.’

Volgens Bosmans is beweren dat de Vlaming naar meer soevereiniteit streeft omdat de V-partijen de grootste partijen zijn slechts een interpretatie. ‘Er is wel een ander politiek aanbod in Vlaanderen en Wallonië en dat is waarschijnlijk historisch te verklaren.’ De mensen die voor N-VA of Vlaams Belang stemmen zijn geen kiezers die als belangrijkste punt de verdeling van België hebben. ‘Dat zijn mensen die voor die partijen stemmen omdat ze bijvoorbeeld migratie belangrijk vinden.’

Redacteur: Rani De Leeneer

David Geens is IT-engineer en bestuurder en investeerder in verschillende vennootschappen. Bij Doorbraak focust hij zich op de audiovisuele activiteiten zoals de podcast en video interviews.

Commentaren en reacties