Sofia Mahjoub: ‘Betere opvangstructuur voor vluchtelingen- en migrantenkinderen’

Child Focus is bij het grote publiek vooral bekend door de posters die in het straatbeeld verschijnen bij een onrustwekkende verdwijning van kinderen of jongvolwassenen. De organisatie doet echter veel meer dan dat. In deze aflevering van Doorbraak Radio geeft Sofia Mahjoub, medewerkster bij Child Focus, meer uitleg over het werk van de organisatie.

De doelstelling van Child Focus

Child Focus, de stichting voor vermiste en seksueel uitgebuite kinderen, werd opgericht in 1998 in nasleep van de zaak-Dutroux. Zonder de zaak-Dutroux had Child Focus wellicht nooit bestaan. Na de Witte Mars in 1996 werd duidelijk dat politie en rijkswacht weinig informatie met elkaar uitwisselden en dat ouders van vermiste kinderen weinig ondersteuning kregen. Nu, ruim 20 jaar later, ligt de focus nog steeds op het ondersteunen van ouders en familieleden van vermiste kinderen en het ondersteunen van het politieonderzoek. ‘Wij werken nauw samen met de politie om ervoor te zorgen dat de zaken die in het verleden gebeurd zijn nooit meer zouden voorkomen.’ Met Child Focus willen we een soort van brugfunctie creëren tussen de enerzijds de ouders en anderzijds de politie en het gerecht, zegt Mahjoub. ‘Zo willen we ouders motiveren om voldoende informatie te delen met de politie.’ Vertrouwen is daarbij heel belangrijk.

Jaarlijks behandelt Child Focus ongeveer 1500 melding van vermiste kinderen waarbij het meestal gaat over kinderen die weggelopen zijn. Daar zitten zowel onrustwekkende als minder onrustwekkende verdwijning bij, zegt Mahjoub. ‘Het gebruiken van de posters die iedereen wellicht kent is altijd een afweging tussen hoe onrustwekkend de verdwijning is en de impact van een dergelijke publieke zoektocht.’ Slechts bij 10% van de verdwijning wordt de informatie publiek gemaakt, benadrukt Mahjoub.

Topje van de ijsberg

Er is geen verplichting om een verdwijning te melden bij Child Focus waardoor de organisatie ook niet betrokken is bij alle verdwijningen. ‘Ouders zijn niet verplicht om een melding te doen bij Child Focus, ook de politie hoeft dat niet te doen.’ Child Focus heeft wel een afspraak met de politie dat wanneer de verdwijning onrustwekkend is ze wel ingeschakeld worden, zegt Mahjoub.

Loopt het meestal goed af?

De meeste verdwijningen lopen goed af, benadrukt Mahjoub. Wanneer mensen aan vermiste kinderen denken dan denken ze vooral aan een ontvoering door derden, maar dergelijke zaken zijn gelukkig zeer zeldzaam en komen ongeveer slechts om de vijf jaar voor. Verdwijningen van jongvolwassenen, tussen 18 en 24 jaar, lopen wel vaker minder goed af dan verdwijningen van kinderen. Dat is te verklaren doordat we in die leeftijdscategorie vaker ongevallen en zelfmoorden zien, zegt Mahjoub.

Online seksuele uitbuiting

Seksuele uitbuiting van kinderen kan verschillende vormen aannemen en kan zowel online als offline gebeuren. Het aantal dossiers van online seksuele uitbuiting van kinderen is sinds de lockdown toegenomen, zegt Mahjoub. De coronacrisis hield mensen thuis en computerschermen waren nog nooit zo alomtegenwoordig. Die extra schermtijd maakt jongeren kwetsbaar. Er is nog geen onderzoek gebeurd naar een rechtstreeks verband tussen de coronamaatregelen en de stijgende cijfers van seksueel misbruik maar ze lopen duidelijk parallel. ‘Kinderen en jongeren moeten leren omgaan met de risico’s van het internet en sociale media.’

Child Focus is ook actief bezig om beelden van seksueel misbruik van kinderen van het internet te halen maar de organisatie gaat dergelijke beelden wel niet actief opsporen. ‘Dat is wettelijk niet toegelaten.’ Wel bestaat er een technologisch systeem dat deze beelden opzoekt en offline haalt, benadrukt Mahjoub.

Ook positieve gevolgen coronamaatregelen?

De coronamaatregelen zorgden voor een daling van het aantal verdwijningen, voornamelijk doordat er minder weglopers waren. Kinderen die weglopen van huis konden nergens heen doordat alles gesloten was, zegt Mahjoub. Wanneer een kind wegloopt is dat vaak een vorm van ontlading of een poging om een probleem op te lossen dat zich thuis afspeelt. Tijdens de lockdowns was het voor kinderen die willen weglopen moeilijker om ergens heen te gaan. We zagen wel een sterke impact op het psychologisch welzijn van kinderen en jongeren door de lockdowns, zegt Mahjoub. ‘Het aantal meldingen daalden maar de aard van de problematiek van de meldingen die wel binnenkwamen werd problematischer.’

Vermiste alleenstaande migrantenkinderen

Child Focus houdt zich ook bezig met de zoektocht naar alleenstaande vluchtelingen-en migrantenkinderen die zonder voogd hun land van herkomst ontvluchten en tijdens hun tocht naar Europa vermist geraken. België heeft het kinderrechtenverdrag ondertekend en dus is er geen enkele reden waarom we minder prioriteit zouden geven aan vluchtelingen dan aan Belgische kinderen, benadrukt Mahjoub. ‘Maar de zoektocht is vaak wel moeilijker doordat we minder informatie hebben over deze kinderen.’ De uitwisseling van informatie tussen verschillende landen loopt zeer moeizaam, zegt Mahjoub. ‘Daardoor kan een kind gevonden worden in het ene land en nog steeds geseind staan in het andere land.’ Daarnaast pleit Child Focus voor een betere opvangstructuur zodat migrantenkinderen ook juiste informatie verkrijgen over hun eigen rechten.

Redacteur artikel: Rani De Leeneer