Sofie Crommen: ‘Wachtlijsten kinderpsychiatrie zijn maatschappij onwaardig’

De coronacrisis heeft duidelijk gemaakt dat we als maatschappij meer moeten investeren in de geestelijke gezondheidszorg. Toch blijven de wachtlijsten, en dan vooral die voor psychische hulp voor kinderen en jongeren, enorm lang. In deze aflevering van Doorbraak Radio geeft Sofie Crommen, kinderpsychiater, meer uitleg over de noden in de geestelijke gezondheidszorg voor kinderen en jeugd.

Lange wachtlijsten

Kinderen en jongeren die psychische of psychiatrische hulp nodig hebben botsen op een lange wachtlijst. Dit is aan verschillende oorzaken te wijten. Te weinig studenten kiezen ervoor om zich in de kinder-en jeugdpsychiatrie of psychologie te specialiseren. Van de studenten die geneeskunde studeren zou er een grotere groep moeten kiezen voor de psychiatrie als specialisatie, zegt Crommen. ‘Ondanks het feit dat er heel wat psychologen en psychiaters afstuderen slagen wij in België er maar niet in om kinderen en jongeren de juiste hulp te bieden.’ Dit probleem is volgens Crommen niet nieuw maar bestaat al langer.

Het is een rechtstaat niet waardig dat wij op deze manier omgaan met de psychische gezondheid van jongeren, zegt Crommen. ‘Waarom wordt er niets gedaan aan de lange wachtlijsten?’

Weinig middelen voor de gezondheidszorg

In de gezondheidszorg zijn we sterk georiënteerd op het somatische aspect, vindt Crommen. ‘We functioneren als land aan de top wat somatische gezondheidszorg betreft maar dit is niet het geval voor geestelijke gezondheidszorg.’ We organiseren ons niet naar de noden, benadrukt Crommen. ‘Ook het psychische aspect van gezondheidszorg is belangrijk.’

Crommen is tevreden over de investeringen in de geestelijke gezondheidszorg die nu gebeuren maar dit budget haalt de historische achterstanden niet in. ‘Het is een goed begin maar het gaat nog lang duren om alle leemtes op te vullen.’ Alle problemen moeten aangepakt worden, in iedere lijn, en naar een hoger niveau getild worden.

Andere tijden

Hebben jongeren meer nood aan psychische hulp dan vroeger? Volgens Crommen spelen hier verschillende factoren mee. ‘Er is meer openheid in onze maatschappij om te spreken over psychische problemen en artsen hebben meer oog voor de geestelijke gezondheid.’ Er speelt dus een maatschappelijke evolutie maar daarnaast moeten we ook erkennen dat de maatschappij steeds meer druk zet op kinderen en jongeren, zegt Crommen. ‘Het is er niet makkelijker op geworden voor jongeren.’ De prestatiedruk is al val jongs af aan aanwezig. Er is geen vangnet voor kinderen en jongeren die de druk niet aankunnen, benadrukt Crommen.

Dit is een maatschappelijk probleem. We hollen onszelf allemaal voorbij, zegt Crommen. ‘Als maatschappij moeten we hierover nadenken.’ Sommige kinderen en gezinnen vallen uit de boot door de druk die we onszelf als maatschappij opleggen. We worden door het internet meegesleurd in een wereld vol prikkels en afleiding, zegt Crommen. ‘Even de-connecteren is dan geen slecht idee.’

Het effect van de coronacrisis

De coronamaatregelen hebben voor een exponentiële groei gezorgd in het aantal crisisvragen. Sinds de eerste lockdown kwamen er veel meer jongeren aankloppen met suïcidale gedachten, eet- en angststoornissen en emotionele problemen, zegt Crommen. ‘We werden overspoeld in onze sector.’ Er zijn wel enkele maatregelen genomen worden, zoals extra crisisbedden, maar hier moet ook personeel voor gevonden worden.

Auteur artikel: Rani De Leeneer