Speerwerper Timothy Herman, een atleethobbyist, kan terecht ‘Doe Maar’ nazingen: ’t is wel een beetje raar, 32 jaar, trillend op m’n benen. Hij presteerde wel iets héél opmerkelijks…

32 jaar, de fleur van je leven. Hoewel het geen leeftijd is om te trillen op je benen, is het voor een man als Eden Hazard wel de pensioenleeftijd. Althans voor zover het de nationale ploeg betreft. Ook de wat verder gevorderde dertigers Mignolet, Witsel, Alderweireld en Chadli hangen hun Rode Duivelsshirt aan de wilgen. Het is mooi geweest, maar het beste van hun carrière is er nu wel af.

Timothy Herman

De één gaat met pensioen, voor een ander gaat de wereld nog maar net open. En die plots opengaande wereld, dat is de reden waarom de 32-jarige speerwerper Timothy Herman terecht mag staan trillen op z’n benen. Herman is al lang atleet. Sinds zijn jeugd doet hij beloftevol aan speerwerpen, maar tot nu toe heeft hij het nog nooit echt ver geschopt. Of beter: nog nooit echt ver geworpen. Niet ver genoeg om plaatsen op belangrijke kampioenschappen af te dwingen, laat staan in het oog te lopen. Dat had dikwijls met blessures te maken.

‘Wat je leuk vindt, mag een beetje pijn doen’, vindt Herman. En dus bleef hij jarenlang zijn sport beoefenen. Als hobby, weliswaar, want hij heeft ook een beroep. Buiten zijn werkuren, terwijl anderen Netflixen of een terrasje meepikken, is hij blijven trainen. Ook tijdens de coronalockdown. Hij probeerde toen wie het ook vermocht te overreden om hem te laten trainen op de verlaten atletiekpistes of sporthallen van zijn woonplaats Oudenaarde. Hij kon toch moeilijk gaan speerwerpen in zijn tuin? Dat zouden de buren van tien huizen verder vast niet geapprecieerd hebben. Maar dura lex, sed lex. Hij kreeg geen uitzondering en zette dan maar hordes op zijn oprit. Zo kon hij toch een stukje fitheid blijven trainen. De buren van tien huizen verder konden overigens met deze regeling wél leven.

Belgisch record

De lockdowns liggen ondertussen een poosje achter ons. Timothy Herman bleef zich wijden aan zijn hobby, onder het toeziend oog van Johan Kloeck. Belgisch kampioen en recordhouder in het speerwerpen. ’T is te zeggen: ex-recordhouder. Want op zijn 32ste, op een atletiekmeeting in Nairobi, wierp Herman het record van Kloeck aan diggelen. En niet alleen dat. Met 87,35 meter wierp hij een afstand die meekan met de wereldtop. Hij wierp een meetingrecord, versloeg de huidige wereldkampioen én versierde in één moeite een ticket voor het WK.

Een ticket voor de Olympische Spelen heeft hij nog niet beet. Daarvoor heeft hij te vroeg gepiekt. Maar zo’n worp komt niet uit de lucht vallen. Herman kon het één keer. Hij kan het vast opnieuw, als hij vrij blijft van blessures en als hij het aankan om plots tussen de wereldtoppers te staan zonder te erg te trillen op z’n benen. Want het is leuk, maar wel een beetje raar. 32 jaar.

Luister ook naar onze andere podcasts