JavaScript is required for this website to work.
Binnenland

Regenboogland België

ColumnErik De Bruyn21/11/2019Leestijd 3 minuten
Regenboog aan de Noordzee.

Regenboog aan de Noordzee.

foto © Reporters / PPE

Dit regenboogland heeft lang genoeg moeten wachten. Vorm een regering die de geest van het land weerspiegelt en stop met zeuren, beste politici.

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Wie een probleem heeft met de neutrale kledingcode moet niet solliciteren voor een loketfunctie bij de overheid. En wie geen Belgische compromissen kan sluiten moet zich geen kandidaat stellen op het federale niveau. Ons land is nu eenmaal een Regenboogland.

Een tijd geleden kocht mijn vrouw een moot zalm in het viskraam op de markt. ‘Dat stuk daar, maar snij het af op de plek waar het wat smaller wordt’. De visverkoopster, waarvan we weten dat ze zuurder is geworden sinds ze kanker heeft gehad, protesteerde: ‘Maar dan krijg ik de rest niet meer verkocht’. Alsof mijn vrouw als klant daar een boodschap aan had.

Hetzelfde gevoel kreeg ik toen ik Geert Bourgeois enkele weken geleden hoorde zeggen dat er een Grand Canyon gaapt tussen de PS en zijn partij. Dan denk je toch: ‘Maar kerel,  va-t’en! Wat heb ik daar nu boodschap aan?’ Jullie hebben een federale lijst ingediend, wat betekent dat jullie kandidaten naar voor schuiven om mee het land te besturen. Je weet dus vooraf dat er ook nog zoiets bestaat als Wallonië en Brussel, dat ze daar Frans spreken, en dat daar allerlei exotische partijen met enig succes dingen naar de gunst van de kiezer. Zoals de PS, en godbetert, zelfs de PTB! Vergelijk het met een sollicitatie: je gaat voor een loketfunctie bij de overheid, en als je ze dan krijgt, dan begin je te zeuren over de neutrale kledingcode. Dat geeft toch geen pas?

Pas

Over Pas gesproken, wie het schoentje past trekke het aan: de politiek is een overgesubsidieerde sector, en het kunst- en vliegwerk dat we daarvoor in de plaats krijgen is minimaal. Eerst voortijdig de stekker uit de federale regering trekken, wegens versleten en gevaar voor kortsluiting. Ze heeft trouwens nooit goed gefunctioneerd en verbruikte teveel, getuige het gat dat ze achterliet in de federale begroting.

Ons vervolgens verplichten om te stemmen, ons dan ook nog eens doen betalen voor – met voorsprong, en dankzij opeenvolgende ‘staatshervormingen’ waarbij op geen eurocent gekeken werd – het duurste politieke bestel van Europa, en wie weet van de wereld. Om ons dan minstens een half jaar te laten wachten op een federale regering? Wachten op een bus van De Lijn in Neeroeteren is een kleinere beproeving. Op de website VRT NWS is het opiniestuk van Wouter Verschelden, “Vlieg met me mee naar de regenboog”: CD&V en Open VLD vallen in de armen van Paul Magnette, het meest gelezen. De mensen worden ongeduldig.

Traangasloos geluk

Dit land is een Regenboogland, geboren uit de wisselwerking tussen reactionaire onweerswolken en een progressieve zon. Deal with it. Nederlands-, Duits- en Franstalige Belgen, katholieken, atheïsten, moslims, hindoes, lesbiennes en transgenders weven er jaar in jaar uit een niet altijd even elegant, maar aan het einde van de rit toch leefbaar compromis. Getuige daarvan het feit dat de Belgen niet alleen de dappersten, maar ook de gelukkigsten aller Galliërs zijn, zo bleek uit een recente Europese enquête. In onze hoofdstad is het Arabisch, na het Frans en het Engels, de meest gesproken taal. Tweetalige stad? Wat voor een achterhaald begrip is me dat nu? En dat alles realiseren we zonder bloedvergieten. Zelfs traangas komt er sinds Voeren niet meer aan te pas. De rest van de wereld mag er een voorbeeld aan nemen.

Soumission

Het zou dus pas geven als het Regenboogland ook een Regenboogregering krijgt. En, beste Geert, ik zou je liever horen verkondigen dat er een Grand Canyon gaapt tussen jouw partij en diegenen die in dit land een klimaat creëren waarin brand wordt gesticht in asielcentra. Als het federale niveau je niet aanstaat, beperk je dan tot het regionale. Binnen die kiesomschrijving haalt jouw partij voldoende stemmen om enig gewicht in de schaal te werpen.

Je kan Vlaanderen in de markt zetten als een subsidiekraam voor multinationals, want blijkbaar heeft onze regio in haar geschiedenis al zoveel buitenlandse legers zien passeren dat soumission  (of ‘economisch realisme’ in uw jargon) op dat vlak geen enkel probleem meer vormt. Uw kiezers pikken dat wel, zolang er ter compensatie stoere taal wordt gesproken over migranten en de islam, en Theo de brandweer die de door het Vlaams Belang aangestoken brandjes komt blussen bekogelt met zijn tweets.

Erik De Bruyn (1959) is actief in de Antwerpse sp.a.

Meer van Erik De Bruyn
Commentaren en reacties