Rijk kind steekt andere kindjes op wachtlijst (bijna nooit) voorbij

De Standaard brengt vandaag een artikel over zogenaamd e-learning, ‘les volgen vanuit je luie zetel’. Als leerlingen zich al eens niet lekker voelen, ‘dan moet het kunnen dat ze enkele lessen thuis volgen’, wordt de adjunct-directeur van het Leuvense Miniemeninstituut geciteerd. ‘Veelbelovend’, vindt leerling Joris: ‘De eerste twee uren thuis blijven, wat later opstaan, dat zie ik wel zitten’. Vermoedelijk is hij niet de enige die daar zo over denkt. Vandaar trouwens dat dit stukje pas in de namiddag verschijnt. E-journalism vanuit de luie stoel, zeg maar.

In een kaderstuk naast dit artikel (ook online-versie) gaat het ook over onderwijs maar over een andere kwestie. Koppen deed een undercoverreportage. Een journalist belde dertig scholen die geregistreerd staan als volzet, eerst zich voordoende als wanhopige doorsneemoeder die haar zoon nog wilde inschrijven en daarna in de rol van rijke madam die net verhuisd was uit Dubai en ook nog een zoon te plaatsen had.

Twee directeurs bleken bereid tot ristelwerk voor de rijke dame, terwijl de doorsnee-moeder bij hen op de wachtlijst terecht kwam zoals de regels voorzien, schrijft de krant. Met andere woorden, hertaalt Doorbraak: die rijke moeder kwam in 28 op de 30 gevallen ook gewoon, zoals iedereen, in het rijtje terecht en moest net zo goed wachten op onverwachte vrijgekomen gaatjes.

Als het de bedoeling was een schandaal bloot te leggen, dan is het spijtig van de geleverde inspanningen van de Koppen-redactie. Er blijkt hier alvast geen klassen-strijd te bestaan. De overgrote meerderheid van de scholen leeft het inschrijvingsdecreet keurig na. Maar dat levert natuurlijk niet van die grote, maatschappijkritische ‘koppen’ op. Dat ook rijke moeders zich net zoals doorsnee-moeders dienen te schikken naar de regels, is natuurlijk gewoon heel positief nieuws. Het maakt wereldverbeteraars echter wat droevig wegens botsend met de vaste overtuiging dat het er overal heel onrechtvaardig aan toe gaat. Een beetje zoals Herman van Veen ooit zong als gefrustreerde vredesactivist: ‘Mijn leven is totaal ontwricht; ik voel me overboord gegooid; vandaag las ik dit nieuwsbericht, “de bom…valt…nooit”.’

Ook bij De Standaard was het blijkbaar even slikken bij de vaststelling dat er geen sprake was van asociaal onrecht. Maar niet getreurd, er is nog altijd de titel waarmee kan gespeeld worden. Hoe bracht de krant het nieuws dat bijna geen enkele school rijke kinderen andere kinderen laat voorbij steken op wachtlijsten?  Juist, met de kop: ‘Rijk kind steekt andere kindjes op wachtlijst voorbij’. Let vooral ook op het fijne detail: ‘rijk kind’ versus ‘andere kindJES’.

<Vindt u dit artikel informatief? Misschien is het dan ook een goed idee om ons te steunen. Klik hier.>