JavaScript is required for this website to work.
post

Spaanse nationalisten betogen tegen Spaanse premier

'Weg met verrader Sánchez', zo klinkt het.

Christophe Bostyn13/2/2019Leestijd 2 minuten
Spaanse nationalisten betogen in Madrid.

Spaanse nationalisten betogen in Madrid.

foto © Reporters

Betogers in Madrid eisen het aftreden van Spaans premier Sánchez. Onderhandelingen tussen Spanje en Catalonië kunnen niet en nooit.

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Zondag kwamen in de Spaanse hoofdstad Madrid zo’n 45 000 manifestanten betogen. Volgens de politie alvast. De organisatoren spreken van 200 000 betogers. Een groot succes kan de betoging dus niet genoemd worden. Deze manifestatie was een oproep van de conservatieve Partido Popular, de anti-regionalistische Ciudadanos en de extreemrechtse VOX tegen de Spaanse premier Pedro Sánchez, van wie ze het ontslag eisen.

Onderhandelen met Catalonië: onaanvaardbaar

De drie rechtse Spaans-nationale partijen pikken het niet dat de Spaanse premier onderhandelingen wilde opstarten met de Catalaanse regeringspartijen. De Catalaanse onafhankelijkheidspartijen eisen dat een dialoog wordt opgestart om uit de politieke impasse te raken. Dialogeren met de ‘golpistas’ (zij die een staatsgreep uitvoeren) wordt door PP, Ciudadanos en VOX echter als onaanvaardbaar gezien. Sánchez heeft wel de stemmen nodig van de Catalaanse partijen om zijn begroting door de Spaanse Kamer van Volksvertegenwoordigers te krijgen.

De dialoog moest bijgewoond worden door een derde ‘rapporteur’, wat al een afzwakking was van het vorig idee, met een onafhankelijke ‘mediator’. De Catalanen zouden dan weer liefst internationale bemiddeling zien. Een mogelijkheid die in Madrid door bijna niemand wordt aanvaardt. Toen PP, Ciudadanos en VOX aankondigden een mars te houden tegen Sánchez, die ze een verrader noemen, trok deze het idee van een rapporteur in. Sánchez sluit met zijn sociaaldemocratische PSOE, net zoals de PP, Ciudadanos en VOX, echter uit te onderhandelen over een erkend referendum over zelfbeschikking.

Begroting

De Catalaanse onafhankelijkheidspartijen reageerden door aan te kondigen dat ze tegen de begroting van PSOE en Podemos zouden stemmen omdat ze voor hun steun geen concessies kregen. Dialoog was dan het minimum, maar ook dat is dus afgesprongen tegen het nationalistische opbod waar de Spaanse partijen momenteel in verwikkeld zijn. De betoging zelf mag dan al geen denderende opkomst hebben gehad, politieke resultaten waren er wel.

Eind 2019 of begin 2020 zal eerste minister Sánchez verkiezingen moeten uitschrijven. Volgens recente peilingen bestaat de kans dat er dan een alternatieve meerderheid op rechts kan worden gevormd. Net als in Andalusië zouden PP en Ciudadanos een regering kunnen vormen met steun van de ultranationalisten van VOX. Voor de al moeilijke relaties met Catalonië zal dit enkel nog meer spanning brengen. De drie rechtse partijen roepen nu al op om opnieuw grondwetsartikel 155 toe te passen tegen Catalonië en zo de autonomie van de regio op te heffen.

Eind mei vinden Europese en gemeenteraadsverkiezingen plaats in Spanje. Naar die resultaten zal gekeken worden als een graadmeter voor de aankomende nationale verkiezingen. Mocht premier Sánchez dan goede resultaten behalen, zou hij vervroegde verkiezingen kunnen uitschrijven.

Extreemrechtse VOX

Iedereen houdt ondertussen de adem in voor de doorbraak van de extreemrechtse partij VOX. Dat vertegenwoordigers van VOX hun intrede zullen maken in het Spaanse parlement staat zo goed als vast. De vraag is, hoe groot die vertegenwoordiging zal zijn.

De steun van de grootste nationale politievakbond SUP heeft VOX alvast. Op Twitter publiceert de SUP een bericht waar het op de foto staat met de voorzitter van VOX, Santiago Abascal.

 

https://twitter.com/Sup_Policia/status/1094664885915582464

Christophe Bostyn is Spanje- en Cataloniëkenner. Hij volgt de Spaanse en Catalaanse politiek op de voet en publiceert daar regelmatig over.

Commentaren en reacties