Vandaag 2020: ‘Soldatenzangeres’ Vera Lynn overleden

Op 18 juni 2002 overlijdt in Ditchling (East Sussex) Vera Lynn, op de legendarische leeftijd van 103. Deze Engelse zangeres begint op haar zeven met publieke optredens. Vanaf haar elfde gebruikt ze de meisjesnaam van haar grootmoeder Margaret Lynn als artiestennaam. In 1935 is ze al op de radio te horen. Een jaar later volgt haar eerste plaat, Up the Wooden Hill to Bedfordshire.

Lynn maakt furore met haar concerten voor geallieerde militairen in de Tweede Wereldoorlog. Ze krijgt al snel de bijnaam The Forces’ Sweetheart (de lieveling van de strijdkrachten). De veelal sentimentele nummers van Lynn worden echter intern bekritiseerd door de BBC. Gevreesd wordt dat ze een negatief effect hebben op het oorlogsmoreel van de soldaten. Maar als de nummers van Vera Lynn van het programma worden gehaald, protesteren duizenden fans, zodat Lynn al na korte tijd terugkeert.

Bekend gebleven zijn onder meer haar songs White cliffs of Dover, We’ll meet again, You can’t be true, dear, Auf wiederseh’n sweetheart, There’ll always be an England en films als We’ll meet again en One exciting night.

Na het einde van de Tweede Wereldoorlog onderbreekt Vera Lynn even haar carrière: dochter Virginia wordt geboren in 1946. Ze blijft het enige kind van Vera Lynn en Harry Lewis, met wie ze vanaf 1941 getrouwd is. Eind jaren veertig horen we Lynn weer regelmatig op de radio. Als de BBC in 1951 besluit dat Lynns muziek ‘toch niet meer zo actueel’ is, stapt ze over naar het Engelstalige programma van Radio Luxembourg. Ze duikt nu ook op in Amerikaanse radioshows en wordt een ster in de Verenigde Staten.

In 1952 werd ze de eerste Britse artiest die een nummer één-hit scoort in de Amerikaanse Billboard-hitlijsten met de single Auf Wiederseh’n, Sweetheart, de Engelstalige versie van de Duitse hit Auf Wiederseh’n. In 1954 stond Lynn voor het eerst op nummer één in de Britse hitlijsten met My Son, My Son.

Ze is niet alleen een zangeres, maar ook een gulle weldoenster die opkomt voor veteranen en gehandicapte kinderen, en daarbij de eigen portemonnee niet spaart. In 1975 wordt ze in de Britse adelstand verheven.