Verschrikkelijke sneeuwman gesignaleerd in de Hoge Venen

In mijn laatste column van dit jaar wil ik het opnemen voor de ‘wielerterrorist’ die in de Hoge Venen een gezin voorbij fietste en een kind bijna vermorzelde. Althans, zo wordt het gebeuren afgeschilderd in de welbekende sociale media, in casu Twitter en Facebook.

Het filmpje is de wereld rond gegaan en heel de goegemeente heeft zijn mening kunnen geven over deze ‘flapdrol’ en ‘teringleider’ [sic] die ‘met zijn fiets rond zijn nek in de gracht moest gesmeten worden’.

Maar wat is er nu eigenlijk op dat filmpje te zien? Het Belgische hooggebergte met een paar cm smeltende sneeuw. Een man die op een pad komt aangefietst, zijn bel gebruikt (wordt door niemand ontkend). Een moeder naast het kind die hem ziet aankomen maar niets doet, er integendeel laconiek op staat te kijken. En filmende papa die ‘pas op!’ roept, en jawel, de fietser plooit zijn knie naar buiten, vermoedelijk om evenwicht te houden, waardoor hij het kind raakt dat omver valt. Of hij het kind een duw geeft om het niet omver te rijden, daarover verschillen de meningen.

Soit, het kind valt gewoon op zijn gat en heeft geen schram, maar toegegeven, de fietser had wel even mogen stoppen. De federale politie liet er alleszins geen gras over groeien en verspreidde een opsporingsbericht waarna de man zich verbouwereerd ook meldde. Tegenover de media, die het door de vader op Facebook geplaatste filmpje hadden opgepikt, wist de procureur te vertellen dat de man een jaar gevangenisstraf riskeert. ‘Opzettelijke slagen en verwondingen aan een minderjarige’, zo luidt de kwalificatie. Heel twitterend België staat op zijn kop en heeft spijt dat de doodstraf is afgeschaft. Op Radio 1 voelde ook mountainbiker Filip Meirhaeghe zich geroepen om de volksjury in haar verdict te steunen.

Allen daarheen

Anders gezegd: een onnozel fietsincident zonder slachtoffers op een overbevolkte wandelweg wordt opgeblazen tot een staatszaak. Hebben ze in Verviers, een vaste stek en trefplaats van moslimterroristen, niets beters te doen? Of was de allochtone achtergrond van de vader, Patrick Mpasa, een extra aanleiding om het slachtofferbeeld in de verf te zetten, versus de blanke agressor op zijn stalen moordmachine?

Op Kerstdag en het aansluitende weekend kon je in de buurt van de Baraque Fraiture op de koppen lopen, en de familie Mpasa had zoals duizenden andere Belgen het ongelukkige plan opgevat om het hoogste punt van de Ardeense molshoop te bestijgen. Waarom doet iedereen hetzelfde op hetzelfde moment?

Het antwoord vinden we op diezelfde sociale media: omdat we kuddedieren zijn geworden. Het gezamenlijk met modder gooien is daar ook een aspect van. Facebook en Twitter vormen bijwijlen weinig meer dan een middeleeuwse marktplaats met in het midden een schandpaal. Opmerkelijk: tegen die uitwassen treedt Mark Zuckerberg niet op, wel tegen kritische opinies die als ‘haatberichten’ worden gedeclasseerd.

Facebook

Massahysterie

Laat de publieke terechtstelling van de Verschrikkelijke Sneeuwman der Hoge Venen ons doen nadenken: dit gaat over massahysterie. Terwijl de sociale media nu net onze belangrijkste wapens zijn in de strijd tegen de politiek correcte censuur van de mainstream media. Dus vrienden, laat ons deze wapens ook slim benutten, en niet vervallen in schandpaaltoestanden. Het zijn de machthebbers, de politici en de echte vijanden van deze samenleving die ons moeten interesseren. Of zijn we daarvoor te laf en lynchen we daarom een oude man op een fiets als zondebok?

Laten we meteen ook op onze hoede zijn voor al te doorzichtige retoriek rond ‘verbondenheid’. Met heel de straat op oudejaarsavond buiten staan om te applaudisseren? Ik wil wel, zeker als het voor de zorgsector is, maar verbinden om te verbinden kan ook een truc zijn om ons kritisch instinct te smoren. Hoed u voor politici die alsmaar willen ‘verbinden’. Het is net in die warme ploeg van 11 miljoen dat het klikken het nieuwe normaal is, en mensen de auto’s bij hun buren gaan tellen. Neen Bart Somers, gij allemansvriend en venstervluchter, komkommerpoliticus, daar trappen wij niet in.

Tip voor mijn vriend, de eenzame fietser: misschien moet je de bel vervangen door de claxon of, wie weet, de stormklok.

Een veerkrachtig en liefdevol 2021 gewenst aan alle lezers.