‘Vlaams Forum voor Democratie’: nieuw initiatief om de democratie te dienen

Het ‘Vlaams Forum voor Democratie’ is opgericht als een (politieke) denktank met de bedoeling om , zoals de naam het zelf zegt, Vlaanderen een forum voor democratie te bieden. Daarbij ligt niet alleen de nadruk op de democratische renaissance die we willen bewerkstellingen. Het forum ijvert ook voor een culturele heropleving, die een halt moet toeroepen aan het cultuurmarxisme dat onze identiteit oplost in een kosmopolitisch brouwsel waar geen mens zich nog in herkent.

‘Vlaams Forum voor Democratie’ is gegroeid en opgericht vanuit de oprechte bezorgdheid voor de bedenkelijke staat van de democratie in ons land. In één woord te omschrijven als ‘vastgeroest’. De motor van de ‘kracht van verandering’ is tot stilstand gekomen. Het ‘Vlaams Forum voor Democratie’ wil die stilstand doorbreken. Een nieuwe, politiek niet-correcte wind doen waaien in de maatschappij, zoals ‘Forum voor Democratie’ in Nederland heeft gedaan. Met als eerste uitdaging: het partijkartel van het ‘cordon sanitaire’ doorbreken.

Verkiezingen die niets veranderen

Hoe het ook zij, de uitslag van de voorbije verkiezingen maakt duidelijk dat vele van de Vlaamse en Belgische politici ons land op de meest ondemocratische wijze in de vernieling aan het rijden zijn omdat ze geen rekening (willen) houden met de stem van de kiezer.

‘Vlaams Forum voor Democratie’ wil als politieke denktank de werking van de democratie aanzwengelen. De kiezer kan niet om de vaststelling heen dat vele politieke partijen niet aarzelen om, met een onstilbare machtshonger, enerzijds elkaars vernietiging na te streven in plaats van een beleid te voeren waar de burger voor gekozen heeft; dan wel anderzijds aan eigen carrièreplanning te doen op Europees vlak zoals de huidige minderheidsheidsregering (in lopende zaken) doet die feitelijk verworden is tot een outplacementkantoor van gebuisde politici. .

Vlamingen buiten spel

Enkele voorbeelden zijn hier op hun plaats. CD&V heeft de Zweedse regering gedwarsboomd om beweging.net te plezieren, zoals na de verkiezingen uit de berichtgeving is gebleken. N-VA heeft haar communautaire doelstellingen opzijgezet voor regeringsdeelname op federaal vlak. Er is op het einde van de legislatuur niets in  huis gekomen van de zogenaamde spijkerharde garanties om tot een communautaire staatshervorming te komen.

Vlaams Belang aarzelt ook niet om N-VA te bashen  en omgekeerd. In plaats van een Vlaams front te vormen, vechten ze als twee honden om een been… Hoewel 85% van de N-VA-kiezers voor een doorbraak van het ondemocratische ‘cordon’ is. Intussen blijft men aan socialistische zijde gekant tegen regeringsdeelname met N-VA, zoals uit de uitspraken van Hans Bonte en Paul Magnette blijkt. Regeren met N-VA is geen optie, zo luidt het aan de socialistische zijde.  Maar zelfs politiek analist Rik van Cauwelaert heeft al opgemerkt dat John Crombez geen gezag meer heeft om voor sp.a met Bart De Wever te onderhandelen. Er is binnen sp.a tegenstand tegen Crombez, die de verkiezingen zwaar verloren heeft.

We hielden niet voor niets een petitie om het ‘cordon sanitaire’ te doorbreken. Meer dan 2.130 mensen hebben zich daar openlijk voor uitgesproken (via #CordonSanitaireWegErmee). Maar wat baten kaars en bril als den uil niet zienen wil? We vragen ons af of deze spreuk in aanmerking zou komen voor de Vlaamse canon.

Het ondemocratische cordon verzekert politieke partijen van de macht

Zoals nu weer bij de regeringsvorming blijkt, is het ondemocratische ‘cordon’ dé garantie van de andere politieke partijen voor hun deelname aan de macht. Als zij op voorhand 18% van de kiezers kunnen uitsluiten, kunnen ze zich de macht toe-eigenen om te blijven regeren. De mensen kiezen voor verandering; maar ze krijgen meer van hetzelfde : opgewarmde oude prak. Is het echt bedoeling dat de burger de verkiezingen als nutteloos zou ervaren? De politici zijn goed bezig om dat te bereiken.

Niet links, noch rechts, maar vooruit!

Op naar een hernieuwd Vlaams Front. Het is zeker niet bedoeling om met het ‘Vlaams Forum voor Democratie’ voor versnippering te zorgen op ‘rechts’. Die versnippering op rechts is er feitelijk gekomen door Jos Geysels en de invoering van het cordon sanitaire dat aan zijn inspiratie is ontsproten.

Meteen is daarmee aangetoond dat het ‘Vlaams Forum voor Democratie’ geen kopie-partij van de Nederlandse naamgenoot is, noch wil zijn. Immers, in Nederland bestaat zo’n ondemocratisch  ‘cordon’ niet eens en laat dat nu net ons eerste strijdpunt zijn in Vlaanderen.

Voor alle duidelijkheid: ‘Vlaams Forum voor Democratie’ is ook niet opgericht als een politieke partij, maar wel als politieke beweging; een denktank specifiek rond de werking van de democratie en de mechanismen die de democratische besluitvorming verstoren. Voor wie nog zou twijfelen: het moet toch zonneklaar zijn dat, indien wij de bedoeling zouden gehad hebben om ons als politieke partij te profileren, dat wij dan wel al maanden voor de verkiezingszondag van 26 mei naar buiten zouden zijn gekomen in plaats van erna! Dit neemt natuurlijk niet weg dat, indien ons initiatief zou aanslaan, wij wel de ambitie hebben om door te groeien naar een volwaardige politieke partij die aan de eerstvolgende verkiezingen zou kunnen deelnemen.

Vlaamse regeringsvorming spuwt in het gezicht van de kiezer

Op Vlaams niveau komt de kiezer bedrogen uit. N-VA pleegt kiezersbedrog door Jan Jambon, die opkwam op een federale lijst als kandidaat-premier, te droppen als Vlaams minister-president. Terwijl Bart De Wever zich blijft schuil houden in Antwerpen. Of zal hij nu federaal uit de kast komen? Waarom heeft hij dan op een Vlaamse lijst campagne gevoerd? Had N-VA dat niet beter voor de verkiezingen aan de mensen gezegd in plaats van erna? Dit is een puur politiek machtsspel waarbij (om pragmatische of opportunistische redenen) de idealen verdwijnen in de diepvries en de democratische principes voor de zoveelste keer zwaar met de voeten worden getreden.

Het moge duidelijk zijn: ‘Vlaams Forum voor Democratie’ zal zich profileren als de waakhond van onze democratie en een kritische stem laten horen telkens de democratische principes in het gedrang dreigen te komen.