Waar zijn de objectieve Vlaamse journalisten?

De Amerikaanse pers trok afgelopen week het boetekleed aan. De bijhorende schuldbekentenis: een te vooringenomen berichtgeving over Donald Trump. Vooral vervelend voor diezelfde media is dat ze the bigger picture van deze verkiezingen volledig hebben gemist. Ze deden soms zo hard hun best om Hillary Clinton president te maken, dat ze blind waren voor het succes van Trump.

Tijd voor berouw

Zelfs The New York Times heeft intussen, zij het na de verkiezing van Trump, een e-mail gestuurd naar haar abonnees waarin ze belooft om voortaan onpartijdig en fair over Trump te berichten. Ze geeft dus impliciet toe dat ze dit niet gedaan heeft tijdens de campagne. Een dergelijk mea culpa is ook in Vlaanderen op zijn plaats. De recente WikiLeaks-onthullingen kwamen in de Vlaamse media uitgebreid aan bod, maar over de vraag waarom Clinton en generaal Cartwright (ook in opspraak door het roekeloos omgaan met top secret-gegevens) elk een verschillende behandeling kregen, bleef het oorverdovend stil. Cartwright hoort binnenkort van de rechtbank welke straf hij zal krijgen. Hillary Clinton werd bijna president.

Clinton News Network

Ook zeer bekende en gerespecteerde internationale journalisten gingen de mist in. Velen onder hen met een eigen programma dat hun naam draagt. Fareed Zakaria van CNN, bijvoorbeeld. Een heel intelligent man, maar ook iemand die een week voor de verkiezingen Trump een kanker voor de Amerikaanse democratie noemde. Ook waarschuwde hij dat Trump-supporters de uitslag niet zouden aanvaarden en overgaan tot protest en rellen. Net het omgekeerde gebeurde.

Ander voorbeeld is Christiane Amanpour van het gelijknamige CNN-programma Amanpour. Zelfs daags na het schandaal waarbij het Democratic National Committee (DNC) Clinton duidelijk had bevoordeeld ten nadele van Sanders, werd deze kwestie niet de main focus van haar programma. Amanpour koos voor een andere invalshoek: waarom Poetin de Amerikaanse verkiezingen wil beïnvloeden in het voordeel van Trump. Toch niet wat dieper ingaan op het schandaal in de DNC? Nee hoor, ze nam gewoon de spin vanuit het Clinton-kamp over. “Het zijn de Russen geweest”.

Echt verbazend is het dus niet dat de klassieke Amerikaanse media vandaag kampen met een enorm geloofwaardigheidsprobleem. Trump kreeg op elke rally de massale vocale steun van het publiek wanneer hij weer eens uithaalde naar ’the dishonest media’. The people were right.

Heilige Obama

Abdulrahman Al-Awlaki, de 16-jarige zoon van een Al Qaeda-leider, werd op 14 oktober 2011 in Jemen gedood door een drone strike in opdracht van de regering Obama. De knaap had de Amerikaanse nationaliteit en bevond zich toevallig op de verkeerde plaats, aldus het Witte Huis. Een Amerikaan gedood door zijn eigen regering, zonder proces. Geen woord hierover in de Vlaamse pers.

Op de dag dat de nieuwe premies voor Obamacare bekend raakten (met bijvoorbeeld een stijging met 116% in Arizona) besteedde de Amerikaanse pers liever aandacht aan een grappig Obama-moment. Ook in een Vlaams televisiejournaal vestigde men heel even de aandacht op de stijging van de premies, terwijl twee keer meer tijd werd uitgetrokken voor funny Obama. Toen Trump rond hetzelfde moment een sarcastische opmerking maakte (“Waarom slaan we verkiezingen niet gewoon over en roepen we mij nu al uit tot winnaar?”) werd deze behandeld als een doodserieuze quote.

Voor doorbraak.be schrijf ik regelmatig stukken over de Amerikaanse politiek. Dat probeer ik steeds zo neutraal mogelijk te doen. Te neutraal, volgens sommige Trump-aanhangers. Maar toen ik al eind februari voorspelde dat Trump de race ging winnen, kreeg ook ik meteen de stempel van Trump-fan.

Wie afwijkt van de norm (in Vlaanderen is dat niet pro-Clinton, maar anti-Trump) wordt al snel beschouwd als extreem. Jouw mening doet er opeens ook minder toe. Want, Trump is een racistische homohater, en dus ben jij dat ook. Guilt by association. Ik ben echter nogal overtuigd dat noch ik, noch Trump onder die categorie te labelen zijn.

De zoete wraak van de ‘deplorables’

De ‘vergeten’ mannen en vrouwen in de Amerikaanse samenleving hebben hun stem nu laten horen. Reagan was de eerste die hen wakker schudde (Reagan Democrats), Berlusconi ontdekte hen in Europa. In Nederland hoorden ze Fortuyn dingen vertellen die ze wel herkenden, maar niet durfden uitspreken. In Vlaanderen werden eerst Jean-Marie Dedecker en later Bart De Wever hun spreekbuis.

Deze mensen betalen braaf hun belastingen, maar worden door de overheid verder vergeten. Ook door de culturele elite worden ze genegeerd, omdat enkel zij over pakweg het uiterlijk van Zwarte Piet mogen beslissen. Deze vergeten mensen zijn vaak lager opgeleid, terwijl hun werkgever geconfronteerd wordt met extra belastingen en regulering. Resultaat: meer faillissementen en delocalisaties. Het zijn ook deze vergeten mensen die hun zoon of dochter naar een duizenden kilometers verder gelegen land zien vertrekken om de ‘democratie’ te gaan verspreiden, eens terug zijn velen fysiek en/of mentaal getraumatiseerd, dat is natuurlijk op voorwaarde dat ze terugkomen.

In de Verenigde Staten gaat het veelal over gezinnen uit de middenklasse of mensen uit de zogenaamde Rust Belt. Ook journalist Fareed Zakaria geeft aan dat hij deze mensen van haar noch pluim kent, maar geeft in één adem ook toe dat iedereen de pijn van deze mensen negeert. Deze vergeten mensen hebben vorige week dinsdag hun rug gerecht en Donald Trump de 45ste president van de VS gemaakt. Zij kijken naar Foxnews en lezen Breitbart.

David Neyskens is bestuurder bij de klassiek-liberale denktank Libera! Hij heeft een election road trip achter de rug door de Verenigde Staten die hij samen ondernam met Hasselts Open Vld-gemeenteraadslid Laurence Libert.

Dit stuk verscheen eerder op deredactie.be

Foto: (c) Reporters