Waarom u Vooruit moet stemmen

Nog 66 dagen scheiden ons van de verkiezingen. In de numerologie is 66 een bijzonder getal dat u vooral wil duidelijk maken dat u geen negatieve gedachten mag koesteren. En daar dragen we graag aan bij door u tot aan de verkiezingen, elke vrijdag op de hoogte te brengen van wat u écht moet weten om uw stemkeuze te bepalen. Zelf het nieuws volgen dreigt immers alleen maar tot negatieve gedachten te leiden. Vandaag stellen we de vraag: hoe zou het nog zijn met de Vivaldisten?

We moeten het allereerst hebben over de op haar verkiezingsaffiche wondermooie Melissa Depraetere. Alleen al daarvoor kan u op Vooruit stemmen. Excuus, dat moet zijn: alleen daarvoor kan u op Vooruit stemmen. Ze kijkt de kiezer niet aan, maar staart vastberaden de toekomst in, volgens de oude Sovjettraditie.  Alle socialistische kandidaten kijken zo op hun affiches, maar niemand doet het zo mooi. Melissa kijkt Vooruit zeg maar.

Wat natuurlijk ook kan, is dat ze hoopvol uitkijkt of de boot uit Marbella nog niet is gearriveerd met Conner aan boord. Marbella is zo’n beetje ‘het verborgene’ waar Conner aan zielsonderzoek en Martini’s doet. Conner beloofde niet meer te drinken tot aan de verkiezingen en daarom wacht hij nog even af om op de lijst te gaan staan. Een man van zijn woord.

Met de hond wandelen

CD&V doet op aanraden van zijn reclamebureau vrijwel niets. De peilingen bewijzen dat heel hard zwijgen de beste strategie is die Sammy Mahdi kan volgen. Veel met de hond wandelen, en vooral doen vergeten dat ze ooit in Vivaldi hebben gezeten. Dat kan niet zo moeilijk zijn. We zijn op zoek gegaan naar de christendemocratische accenten binnen het regeringspalmares en vonden er geen spoor van terug. Well done, Sammy!

Voor Open Vld is deze strategie een stukje moeilijker zolang Alexander De Croo maar koppig blijft beweren dat hij de premier is. Er zijn ook geen liberale verwezenlijkingen die deze claim kunnen staven. Zijn verblijf in Wetstraat 16 staat dan weer buiten kijf. Zuiver technisch gezien heeft hij dus een punt. Daarom draait de hele Open Vld-campagne rond de centrale boodschap: ‘Wij vinden het ook niet leuk maar Alexander zit er nu. Laat hem zitten’. Die insteek levert vreemd genoeg geen succes op.

Er werd dus vorig jaar dan maar volop ingezet op nieuw bloed. Paul Van Tigchelt is topmagistraat, topterreurbestrijder, topkabinetschef en alles wat u kan wensen op Justitie. Hij zou de laatste maanden voor de verkiezingen de hemel bestormen voor de liberalen. Helaas heeft hij alleen een trapladdertje dat niet helemaal top is. En na de tweede trede heeft hij hoogtevrees.

‘Een geloofwaardig justitie’, brulde hij vanop die tweede trede naar de verkiezingsgoden, ‘ik ga alle gevangenisstraffen uitvoeren!’. ‘Ammehoela’, riepen die goden terug. En hun woord werd wet. Op heterdaad betrapte criminelen komen voortaan alleen nog de gevangenis binnen als ze zelf glashelder kunnen bewijzen dat ze de feiten gepleegd hebben en het morgen nog eens gaan doen. Als de rechtbank daarvan overtuigd is en écht geen verzachtende omstandigheden vindt, zal ze je met frisse tegenzin naar de cel sturen. Mits goedkeuring van de vakbond, mag je dan op de grond slapen. Aardig gevonden natuurlijk, maar dat is nog geen doeltreffende campagne. Blijven proberen, vrienden!

De snor van Jeremie

Over Groen als laatste Vivaldi-partner valt er weinig te melden. Maar we blijven positief. De snor van Jeremie Vaneeckhout raakt stilaan ingeburgerd, om maar iets te zeggen. Verder wordt vooral gefocust op wie hen nog leuk zou kunnen vinden. Veel optimistischer dan Groen kan je echt niet worden. Op de studiedienst wordt minutieus gezocht naar nog onbekende gendertypes en geaardheden die ze nog zouden kunnen bedienen met een eigen vlagje. Verder profileren ze zich graag als de partij van de morele [superioriteit die u graag wil vervoegen. Het kan nu niet zo lang meer duren voor de partij het statuut van religieus gezelschap gaat aanvragen.

Afsluiten doen we graag met bijzonder goed nieuws voor alle partijen. Het is weliswaar met aanpassing aan de toegenomen levensduurte, maar voor 191 euro per jaar kan een volksvertegenwoordiger onbeperkt gesubsidieerde alcohol blijven nuttigen in de parlementaire koffiekamer. U kan dus op twee oren slapen: het hart van de democratie blijft democratische prijzen hanteren. Weliswaar vooraf te betalen.

Wouter Beke is een zware fan van de koffiekamer. Dat kon u al afleiden uit zijn beleid, maar nu zegt hij het ook gewoon. ‘Wie alcohol wegneemt uit het parlement, neemt de laatste collegialiteit weg. Die tussen links en rechts, tussen progressieven en conservatieven, tussen Vlamingen en Walen’, orakelde Wouter met een passie die hij als minister van Welzijn nooit kwijt kon.

Het komt goed met dit land. Heb vertrouwen!