Tijd voor een mei ’68 in het kwadraat
Mijn wens voor de jeugd in 2021
foto © pixabay.com
Een pleidooi voor protest en gezond verstand.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementOp 1 januari verscheen op de VRT NWS site een ‘Hartverscheurende nieuwjaarsbrief van een leerkracht aan jongeren’ Hoe goed ook bedoeld, en hoe juist wat er voor het merendeel wordt verteld, blijft het toch allemaal niet wat te politiek correct?
Steeds weer komt er in een ‘linkse gedachtegang’ dezelfde stereotiepe redenering naar voren, die steunt op de (impliciete?) stelling dat de wereld maakbaar is. Daarbij hoort een lofzang aan de erkende experten, die alles zouden kunnen oplossen: de cultuur van het messianisme. In dit opzicht ga ik graag even terug in de tijd, tot de eerste vrijdag van de kerstvakantie, toen Rik Torfs te gast was in De Afspraak Op Vrijdag.
Rik Torfs
Hierin haalt hij o.a. aan hoe bepaalde experten, opiniemakers e.d. uitspraken in de mond namen als ‘…lockdown nu…alles dicht…’. In één adem zei hij verder ‘En daarvoor moet alles dan wijken…een attitude die niet beantwoordt aan de grondrechten…’. Rik Torfs waarschuwt hierbij dan ook terdege om wetenschap niet als een nieuw soort messianisme te zien: ‘Experten zijn geen nitwits, maar ook geen messiassen.’. Als hoogleraar, en als multidisciplinaire denker, is hij goed geplaatst om academici en hun maatschappelijke impact te fileren.
Ik ben het met de schrijver van het hierboven aangehaalde opiniestuk over één punt roerend eens: de jeugd is onze toekomst. Een ander belangrijk punt: de jeugd wordt van Covid-19 haast niet ziek. De mensheid hoeft dus eigenlijk niet bang te zijn voor deze pandemie, haar toekomst is gegarandeerd: in onze kinderen zullen we voortleven. Dat er dan toch mensen aan deze ziekte sterven? Ach ja, hoort dat ook niet ergens bij het leven, gewoon?
Seks
Dat de coronamaatregelen in het algemeen weinig aandacht hebben voor de jeugd is dan ook dramatisch. Wij verknoeien onze toekomst.
In de eerste lockdown werd de jeugd letterlijk alles ontzegd, zelfs haar seksualiteit (en niet alleen de jeugd trouwens). Seks is volgens mij een essentiële behoefte van de mens, naast eten en drinken. En toch, als mensen hun vaste seksbuddy opzochten, werd dat gewoon beboet ‘als geen essentiële verplaatsing’. Dergelijke boetes zouden voor conservatieve pausen als Johannes Paulus II gewoon dé natte droom zijn geweest.
Scholen, op de schop!
Ook nog heel recent, riepen verschillende gezondheidsexperten weer op om alle scholen dicht te gooien. Het argument hiervoor: in ons land vallen relatief gezien te veel doden. Maar ligt dat aan de jeugd? Ik zou denken dat het vooral komt door een falend beleid rond de woonzorgcentra. Dat is al van vóór de coronatijd een oud zeer dat door verschillende onderzoeksjournalisten in het lang en het breed werd toegelicht. En neen, steek het nu ook niet direct op Wouter Beke, dat is te gemakkelijk. Sommige topmedewerkers van die woonzorgcentra zaten vroeger aan de knoppen van het beleid. En aangezien de fouten in het verleden begonnen, dienen die mensen eerst en vooral eens in de spiegel te gaan kijken.
Dus hoge sterfte? Hups dan maar de scholen op de schop? Gelukkig is er nog een politicus als Ben Weyts, die omgaat met experten zoals het hoort: voor hem zijn het nuttige adviseurs, maar uiteindelijk beslist hij zelf over een beleid waarbij rekening wordt gehouden met de maatschappij in haar geheel. Onze jeugd opleiden is onze toekomst verzekeren!
Het juiste evenwicht
Nog even dit: neen, ik wens het niemand toe dat hij of zij een familielid aan Covid-19 moet zien sterven. Iedereen loopt hier graag rond, en blijft ook meestal nog graag een tijdje. Ik gun het iedereen. En dat er maatregelen getroffen worden om de schade te beperken, prima. Echter, zoals Depeche Mode het zong: Get the Balance Right. Daarom keer ik nog graag even terug naar die bewuste De Afspraak Op Vrijdag met Rik Torfs. Hierin liet deze zich ook het volgende ontvallen: ‘En daar zit wel degelijk ook een ideologische visie achter…er is (volgens hen) maar één juiste oplossing, dat vind ik op zichzelf een tunnelvisie…’. Een niet mis te verstane boodschap aan diegenen die alleen maar bekommerd zijn om één aspect van de gezondheidscrisis.
Het verbaast mij daarom dat de schrijver van het hier aangehaalde opiniestuk dan ook zo dweept met de door hem genoemde experten. Het is hun tunnelvisie die de jeugd heden zo veel schade berokkent.
Ik hoop dat de jeugd wakker wordt en zal beseffen dat zij meerdere keren wordt geraakt. Of mag ik het even politiek fundamenteel incorrect houden en stellen dat de jeugd behoorlijk wordt genaaid. Niet alleen dienen jongeren nu offers te brengen, zij zullen meer dan anderen de factuur moeten betalen. De economische ravage is niet gering, de overheidsuitgaven komen daar bovenop, en die schade zal op termijn door iemand betaald moeten worden. Als je weet dat het aflossen van een vergelijkbare oorlogsschuld 50 jaar kan aanslepen, zegt het u wat? Een factcheck: Groot-Brittannië betaalde op 30 december 2006 zijn laatste twee termijnen van de nog resterende oorlogsschuld van WO II. Pas toen stonden ze hiervoor niet langer in het krijt bij de Verenigde Staten.
Onze verdomde plicht!
Eerder dan te geloven in de komst van een messias, ben ik geneigd te geloven dat de mens zijn lot in eigen handen moet nemen, en vooral: voor zichzelf moet durven denken.
In die optiek wens ik de jeugd dan ook een heuse mei ’68 in het kwadraat toe. De tijd wordt rijp voor echt protest. Was ik 40 jaar jonger, ik wist direct waaraan te werken. Hou het vreedzaam, maar bevrijd jezelf, zorg voor protest, veel protest, en maak er een mooie lente van: herstel de democratie in haar volle glorie en durf ter verantwoording roepen.
En aan mijn eigen generatie, die verre van onkwetsbaar is voor corona, zou ik het volgende willen zeggen: denk aan onze toekomst, en dat zijn onze kinderen. Als wij een risico moeten lopen omwille van hen, is dat dan niet gewoon onze verdomde plicht?!
Dirk Rimaux is burgerlijk ingenieur en werkt in de ontwikkeling van internationale markten op alle continenten (met uitzondering van Antarctica).
Ignace Demaerel: ‘Het culturele erfgoed van onze voorouders in gebouwen willen we met miljoenen subsidies bewaren, maar hun immateriële waarden breken we af?’
Pieter Bauwens en Emmanuel Van Lierde over het pausbezoek en de synode in Rome.