JavaScript is required for this website to work.
Multicultuur & samenleven

Wat moet DNA bewijzen?

Pieter Bauwens6/6/2016Leestijd 3 minuten

Een ondersteuning nodig voor uw wereldbeeld? Al eens aan DNA gedacht?

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Twee artikels die op mijn tijdlijn van Facebook passeren. Het ene is platte marketing op de tonen van een betere multiculturele wereld, genre ‘we zijn allemaal mensen en we verschillen eigenlijk niet’. Het andere artikel is wetenschappelijker en stelt dat Britten nog altijd in stamverband samenwonen (een beetje kort door de bocht). Spreekt dat elkaar niet tegen?

Multicommercie

Neem nu dat eerste artikel. HLN pakte ermee uit. Je neemt wat mensen bij elkaar, draait wat in hun vooroordelen, laat dan een DNA-test doen en wat blijkt… (boem, paukenslag) er zit bij iedereen wel wat ‘buitenlands’ DNA in de genen. Moraal van het verhaal: ‘Zijn we niet allemaal op een bepaalde manier familie van elkaar?’ en ook ‘We hebben meer gemeen dan we denken.’ En vooral, ga op reis! Want het filmpje dat de oorzaak is van het artikel op HLN is reclame voor een boekingswebsite. Multiculturele commercie.

Artikel twee komt uit The Telegraph. Het brengt verslag uit van een onderzoek bij Britten wiens grootouders alle vier geboren zijn binnen de 80 kilometer van elkaar. De bedoeling was een beeld te hebben van de Britse populatie voor de migratiestromen veroorzaakt door de industriële revolutie.  De studie toont aan dat mensen heel honkvast zijn (waren) en men via clusters kan aantonen dat de bevolkingsgroepen van de 7de eeuw eigenlijk grotendeels ter plaatse bleven. Grote vermengingen bleven uit. Er zijn zelfs duidelijke grenzen te trekken, mensen huwden binnen eigen graafschappen.

Perspectief

Best interessant. Het onderzoek in Groot-Brittannië toont een soort Old-England dat we herkennen. Mensen zijn trots op hun graafschap en ja, het is een eiland met minder buitenlandse invloeden. Hoewel. Het onderzoek van onze boekingswebsite had evengoed hetzelfde resultaat kunnen hebben. Het hangt er maar van af welk perspectief je neemt. Natuurlijk zijn er grenzen. Zelfs aan een staatsgrens die geen taalgrens is, zoals met Nederland zijn de ‘gemengde huwelijken’ (Nederlands – Vlaams) in een minderheid.

Hoe honkvast zou Vlaams DNA zijn? Met de toegenomen mobiliteit en het grotere aantal studenten die in een andere stad studeren zal de ‘mix’ groter zijn dan vroeger, de gemeente- en provinciegrenzen zullen makkelijker overgestoken worden. Hoewel, als ik aan mijn eigen studententijd denk, bleken koppels vaak uit eenzelfde regio te komen… (ja er zijn uitzonderingen, is daar ooit al onderzoek naar gedaan?)

Generaties

Mijn grootouders zijn geboren op minder dan 80 km afstand van elkaar. En ook mijn kinderen kunnen dat zeggen. Hoewel mijn vrouw en ik niet uit dezelfde gemeente komen, wel uit dezelfde provincie. Maar toch is er geen haar op mijn hoofd dat eraan twijfelt dat er ‘vreemd’ DNA in mijn DNA zal zitten. Zoals het reclamefilmpje dat zo schokkend brengt. Als je vier generaties teruggaat (in mijn geval zit je dan vlot midden de 19de eeuw) heb je al 30 voorouders, met een generatie erbij zijn dat er in een klap 32 bij. Ga je 7 generaties terug, dan telt die generatie alleen al 128 voorouders en zijn er tot en met die generatie 254 voorouders. Je hebt niet zo veel fantasie nodig om te beseffen dat we dan wel snel allemaal familie zijn van elkaar binnen een gemeenschap. Met 7 generaties ben je vlot twee en een halve eeuw terug in de geschiedenis. Je moet niet zoveel fantasie hebben om te beseffen dat die geschiedenis ook eh… in het DNA te zien is.

Oermoeder

Trouwens voor de adepten van ‘we zijn allemaal familie’. Onderzoek naar het mitochondriale DNA (doorgegeven door de moeder dat het mogelijk maakt een soort moederstamboom te maken en moederlijke verwantschappen te zoeken) heeft in 2000 al uitgewezen dat we in Europa allemaal zouden terug te brengen zijn tot zeven oermoeders. En als puntje bij paaltje komt tot een Afrikaanse oermoeder. We zijn dus echt allemaal familie van elkaar. Alsof iemand daar ooit aan twijfelde.

De vraag is natuurlijk, welke conclusie knoop je daar aan? Leven we allemaal in een mooie bloeiende wereld? Verandert dat iets aan de realiteit dat mensen veel gelijkenissen vertonen, maar ook verschillen van elkaar, en dat anders zijn oké is? Als blijkt dat we allemaal wel ergens een spoor van ‘vreemd’ DNA hebben, blijkt de multiculturele realiteit dan toch plots een stuk rooskleuriger? Als blijkt dat de vermenging tussen EU-landen en Britten eigenlijk verwaarloosbaar is, is dat een argument voor de Brexit? Neen natuurlijk niet.

Nu ja, voor de boekingssite is het geslaagde marketing, iedereen spreekt erover: gratis reclame. Dat de multicul moet dienen om reizen te verkopen, dat hebben we dan ook gehad. Het lijkt in sommigen hun DNA te zitten om echt alles in het multiculturele kraam te doen passen.

 

Foto © Reporters

Pieter Bauwens is sinds 2010 hoofdredacteur van Doorbraak. Journalistiek heeft hij oog voor communautaire politiek, Vlaamse beweging, vervolgde christenen en religie.

Commentaren en reacties