De zonderlinge strategie van Olivier Maingain
Gheude pleit nogmaals voor fusie, naar het voorbeeld van Vlaanderen
Olivier Maingain, voorzitter DéFi.
foto © Reporters
Jules Gheude blijft hameren op een fusie van Franse Gemeenschap en Waals Gewest om uit de impasse te geraken in Franstalig België.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementDe voorzitter van Défi, Olivier Maingain, is dus bereid om de politieke crisis te ontwarren waarin de Franse Gemeenschap zit, maar niet zomaar tot elke prijs.
Volgens hem belet het feit dat Benoît Lutgen de stekker eruit heeft getrokken de regering helemaal niet om verder te werken. Dat is juist de logica binnen de deelstaten: er is geen regering van lopende zaken, tenzij alle ministers ontslag nemen. Wel blijft, dat als gevolg van het opstappen van de cdH de huidige regering niet langer over een parlementaire meerderheid beschikt.
Men zit wel in een surrealistische toestand als een regering, die geen regering van lopende zaken is, niettemin onmachtig is om maatregelen van enige omvang te nemen. De Waalse ultra-regionalisten mogen zich in de handen wrijven! Olivier Maingain verduidelijkt nog: wij willen een plechtige verbintenis van alle Franstalige partijen, om de Franse Gemeenschap voor eeuwig en altijd vast te leggen. Wij zijn gekant tegen elke bevoegdheidsoverdracht aan de Gewesten, want dat is tijdverlies en schadelijk voor de Franstaligen.
Als Olivier Maingain de Franse Gemeenschap werkelijk wil redden, dan rest hem geen andere keuze dan het vormen van een alternatieve meerderheid met MR en cdH. En hoe vroeger hoe beter, want kleine politieke maneuvertjes zorgen evengoed voor schadelijk tijdverlies. Is daarmee gezegd dat de instelling geen enkele aanpassing kan gebruiken? Hier lopen onze meningen uiteen.
De Franse Gemeenschap is altijd op de sukkel gebleven door de kwestie rond haar financiering. In een poging om hier een regeling voor te vinden, sloten PS, PSC en Ecolo op 31 oktober 1992 het “akkoord van Saint Quentin”, dat voorzag in een gedeeltelijke overdracht van bevoegdheden naar het Waalse Gewest en de Franse Gemeenschapscommissie, zonder echter de bijhorende budgetten volledig over te dragen. Het saldo bleef ter beschikking van de Franse Gemeenschap. Men wenste zodoende met deze operatie de financiering ervan te verlichten.
De bevoegdheden die geheel of gedeeltelijk overgedragen werden betroffen culturele materies (sportinfrastructuur, toerisme, sociale promotie), persoonsgebonden materies (een gedeelte van de gezondheidszorg en gezinspolitiek, de bijstand, de opvang en integratie van immigranten, de gehandicapten- en bejaardenzorg), en ook een aantal zaken die onder onderwijs vallen (het vervoer van schoolkinderen en het beleid, samen met de Franse Gemeenschap, van zes beheersmaatschappijen inzake schoolgebouwen).
Voor het Waalse Gewest en de Cocof is de budgettaire weerslag hiervan dus ver van verwaarloosbaar.
Dit type overdrachten was mogelijk geworden na goedkeuring van de grondwetsherziening die voorzien was in het zogenaamde Sint-Michielsakkoord.
Het nieuwe artikel 138 zegt inderdaad :
Het Parlement van de Franse Gemeenschap enerzijds en van het Waalse Gewest en de Franse taalgroep van van het Brusselse Hoofdstedelijke Gewest anderzijds kunnen in onderlinge overeenstemming en elk bij decreet beslissen dat het Parlement van het Waalse Gewest en zijn Regering in het Franse taalgebied en de Franse taalgroep van het Parlement van het Brusselse Hoofdstedelijke Gewest en zijn College in het tweetalige gebied Brussel-Hoofdstad geheel of gedeeltelijk bevoegdheden van de Franse Gemeenschap uitoefenen.
Deze decreten worden aangenomen met een meerderheid van twee derden van de uitgebrachte stemmen in het Parlement van de Franse Gemeenschap en met volstrekte meerderheid van de uitgebrachte stemmen in het Parlement van het Waalse Gewest en in de Franse taalgroep van het Parlement van het Brusselse Hoofdstedelijke Gewest, op voorwaarde dat de meerderheid van de leden van het betrokken Parlement of de betrokken taalgroep aanwezig is. Zij kunnen de financiering van de bevoegdheden die zij aanduiden, regelen, alsook de overdracht van het personeel, de goederen, rechten en verplichtingen die erop betrekking hebben.
Deze bevoegdheden worden, naar gelang van het geval, uitgeoefend bij wege van decreten, besluiten of verordeningen.
In mijn vorige bijdrage heb ik ronduit de vraag gesteld: En als de oplossing nu eens in de fusie van Gewest en Gemeenschap zat?
Artikel 138 biedt de mogelijkheid daartoe, die Vlaanderen in 1980 trouwens benut heeft.
Politieke moed bestaat er ook in dat men zich weet aan te passen.
‘Wat al listen, wat al omwegen, wat voor onhandige handigheidjes zien we niet in de politiek, die nochtans om het essentiële gaat, de dienstbaarheid aan anderen, en daar zo zelden toe komt!’ schreef wijlen Robert Fabre, eertijds voorzitter van het Mouvement français des Radicaux de gauche.
Vertaling Marc Vanfraechem
Categorieën |
---|
Jules Gheude (1946) is oud-medewerker en biograaf van François Perin. Hij publiceerde meerdere essays over de Belgische communautaire kwestie. In 2009 was hij voorzitter van de Staten-Generaal van Wallonië, een burgerinitiatief om de Waalse geesten van het post-Belgische tijdperk bewust te maken. Sinds 2010 bezielt hij de Gewif (Groupe d’Etudes pour la Wallonie intégrée à la France). Van 1982 tot 2011 was hij directeur aan Wallonie-Bruxelles International (WBI).
De voorzitters van PS, MR en Ecolo zouden een compromis bereikt hebben over de reorganisatie van de Franstalige instellingen. Al is die niet volledig.
‘Afgrond’ verhaalt de waargebeurde verhouding tussen Venetia Stanley en de veel oudere Britse premier Henry Asquith, die leidde tot een kabinetscrisis.