20 jaar Nekka
Nederlandstalig muziekfeest
De verjaardagseditie van Nekka groeide uit tot het feest van de Nederlandstalige muziek. Een vol Sportpaleis in Antwerpen luisterde en feestte. Met de uitreiking van de Vlaamse muziekprijs erbovenop.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementNekka staat voor Nederlandstalige Kleinkunstavonden. Maar kleinkunst is het al lang niet meer. Voor de twintigste verjaardag van Nekka, stonden er twintig artiesten op het podium: 10 vaste waarden en 10 jonge talenten. De jonge talenten gingen telkens in dialoog met de vaste waarden, muzikanten die in de voorbije 20 jaar centrale gast waren geweest op Nekka. Vaak zongen de gevestigde waarden in duet met een lid van het aanstormende talent. Op die manier kwam een staalkaart voorbij van wat er in het Nederlands aan muziek gemaakt wordt. Van de folkrock van Kadril over chanson van Johan Verminnen en Frank Boeijen, de Nederlandstalige wereldmuziek van Bart Peeters en Stef Bos, het cabareteske van Kommil Foo, de rock van The Scene en de experimenten van Raymond van het Groenewoud. Het was reclame voor de veelzijdigheid van de Nederlandstalige muziek.
Hoewel deze verjaardagseditie een heleboel artiesten op het podium zette was het toch vooral een Vlaamse Nekka. Waar er in het verleden al eens wat Nederlandse artiesten op de affiche stonden waren er ditmaal amper drie. De enige Nederlanders op deze editie waren The Scene, Frank Boeijen en Stef Bos en die twee laatste zijn eigenlijk halve Vlamingen. Het blijft jammer dat er boven Antwerpen ook een culturele grens blijkt te liggen. De uitwisseling van Vlaamse en Nederlandstalige artiesten schijnt na Stef Bos te zijn gestopt.
Sectormoment
Nekka was dit jaar ook het ‘sectormoment Voor de Cultuurprijs Muziek’, meer specifiek de prijs voor het Nederlandstalige Lied. De jury lauwerde deze band: ‘Yevgueni zet Nederlandstalige teksten op muziek die een unieke mix van chanson, pop en kleinkunst is.’ Vorig jaar draaide frontman Klaas Delrue in het Radio 1 programma ‘Closing Time’ Nederlandstalige muziek uit zijn eigen platenkast. Het werd een boeiend programma, dat een lans brak voor sterke en eigenzinnige songs in de moedertaal. Liedjes zoals Yevgueni ze schrijft: slim, gedurfd, vindingrijk, ontroerend en af en toe uitgesproken maatschappijkritisch. De groep speelde dan ook een belangrijke voortrekkersrol voor een hele nieuwe generatie Nederlandstalig talent.’ Vlaams Minister van Cultuur deed haar reputatie alle eer aan door de groepsnaam uit te spreken als ‘Jef Geeni’, tot algehele hilariteit in het Sportpaleis en op de sociale netwerken. Na de uitreiking speelde Yevgueni zijn concert dat de toon aangaf voor de rest van de avond: gekende hits in goed verzorgde, arrangementen met knipogen naar de kleinkunst.
Door de veelheid aan artiesten brachten die elk (maar) drie liederen, die op voorhand op de Nekka website door het publiek uit een lijstje gekozen konden worden. Die werden muzikaal ondersteund door een ‘huisband’ die vrij uitgebreid was met strijkers én blazers. Allemaal tot in de puntjes verzorgd, inclusief lichtshow. Nekka is na 20 jaar duidelijk volwassen geworden. Er zat ritme en vaart in het programma, ambiance en verstilling.
Hoogtepunten waren er veelvuldig, zeker het energieke optreden van Bart Peeters. Een rasartiest die vanaf de eerste voet op het podium het sportpaleis in vuur en vlam zette. Ook zijn duet met Hannelore Bedert – wat een stem – was prachtig. Ook de cover van de jeugdband Bandits ‘Iedereen is van de wereld’ op het einde samen met Thé Lau van The Scene was heerlijk. De man kon bijna hun grootvader zijn, maar die jonge jongens klonken fantastisch op hun gitaar, of het verstilde ‘als ze lacht’ van Yevgueni, met strijkers, of ‘Kronenburg park’ van Frank Boeijen met meisjeskoor of Stef Bos in duet met oud-leerlinge Mira of Senne Guns met een heerlijke ‘In Milaan’ samen met Kommil Foo of… wie Nederlandstalige muziek wat bestoft vindt werd op Nekka van die idee afgeholpen.
Dat Raymond omwille van zijn status mocht afsluiten, daar kunnen we inkomen, maar de man is net iets te eigenzinnig om zo’n massa evenement met een hoogtepunt af te sluiten. Zeker als je het vergelijkt met zeg maar Bart Peeters.
2014
Tijdens de Nekka-Nacht 2013 werd ook de centrale gast voor de editie 2014 voorgesteld. Dat wordt de Nieuwe Snaar. Die bezig is aan een afscheidstournee en die groots wil afsluiten als centrale gast op Nekka. De Nieuwe Snaar was ook in 2002 centrale gast op Nekka, toen samen met Freek de Jonge, Jan De Wilde, Bart Peeters, Kommil Foo, Laïs, Raf Coppens, Troissoeur, De Scheldelgeboorten en Filip Kowlier. Het was een memorabele editie door de mengeling van comedy, circus en muziek eigen aan de Nieuwe Snaar. Wie volgend jaar op de affiche komt wordt later bekend gemaakt.
Pieter Bauwens is sinds 2010 hoofdredacteur van Doorbraak. Journalistiek heeft hij oog voor communautaire politiek, Vlaamse beweging, vervolgde christenen en religie.
Politici die zelf niet weten waar ze voor staan: ze kunnen mooi vertellen, maar regeren gaat moeilijk.
Bij de samenstelling van de nieuwe Europese Commissie heeft de EVP de meeste winst behaald. Zij zal vlot akkoorden kunnen afsluiten op rechts.