Catalaanse parlementsleden in Belgische Kamer

Gisteren verwelkomde de Commissie voor de Buitenlandse Betrekkingen de vicevoorzitter van het Catalaanse parlement, Josep Costa i Rosselló, en de voorzitter van de Catalaanse commissie voor de Buitenlandse Betrekkingen, Aurora Madaula i Giménez. Ze kwamen aan bod in een hoorzitting met de parlementsleden over de politieke situatie in Catalonië en het lopende proces tegen de twaalf Catalaanse politieke en sociale leiders. Het was voor het eerst dat een delegatie Catalaanse parlementsleden te gast was in de Belgische Kamer van Volksvertegenwoordigers. Het panel werd vervolledigd door jurist en advocaat van Jordi Cuixart, Olivier Peter. De vergadering vond plaats op initiatief van Kamerlid Peter Luykx (N-VA) en werd voorgezeten door commissievoorzitter Dirk Van der Maelen (sp.a).

Van autonomie- naar onafhankelijkheidsbeweging

De historica Aurora Madaula, parlementslid voor Junts per Catalunya (JxC) beet de spits af door uit te leggen hoe de Catalaanse politiek in de huidige situatie verzeild is geraakt. In een notendop schetste zij hoe door een opeenvolgende reeks gebeurtenissen en acties van de Spaanse regering de Catalaanse autonomiebeweging evolueerde naar een onafhankelijkheidsbeweging, met het omstreden referendum van 1 oktober 2017 en de politieke crisis met Madrid tot gevolg.

Catalaans parlement onder juridisch vergrootglas

Vervolgens ging vicevoorzitter van het Catalaanse parlement Josep Costa (JxC) in op de impact die het Catalaanse parlement ondervindt van de crisis met Madrid: ‘De huidige en vorige Spaanse regering brengen de scheiding der machten ernstig in gevaar. Vandaag wordt de gehele werking van het Catalaanse parlement in feite onder een juridisch vergrootglas geplaatst, en dit is iets wat wij voor het premierschap van Rajoy nooit eerder zagen.’ Costa kaart aan dat het opsluiten van politici omwille van het uitoefenen van hun mandaat, en niet omwille van een persoonlijke daad, geen rekening houdt met het stemrecht van de mensen die hen verkozen. Volgens hem ondermijnt dit niet alleen de parlementaire immuniteit, maar ook het democratisch functioneren van Spanje en Catalonië. ‘Als gevolg hiervan kan het Catalaanse parlement niet op een normale manier functioneren, kunnen we niet alle parlementsleden laten stemmen, worstelt het parlement om wetgeving en de begroting goed te keuren en krijgt het met heel veel druk af te rekenen om vroegtijdig verkiezingen te houden. Het parlement wordt met andere woorden verhinderd om het mandaat van het volk uit te oefenen en dit compromitteert de stabiliteit van de Catalaanse regering.’

Vrijheid van vergadering op het spel

De derde en laatste spreker was de jurist Olivier Peter, een van de advocaten van de middenveldleider Jordi Cuixart. Peter ging dieper in op het proces, schetste tal van tekortkomingen in de gevolgde procedure en gaf aan dat het voor hem duidelijk om een politiek proces gaat. In de zaak tegen Cuixart, voorzitter van de Catalaanse cultuurorganisatie Omnium Cultural en organisator van tal van vreedzame massabetogingen, staan de vrijheid van vergadering en de vrijheid om te protesteren op het spel. ‘Het is een recht om vreedzaam te manifesteren om druk uit te oefenen op de regering. Dat is een normale gang van zaken. Cruciaal is dat Cuixart dit uitsluitend op vreedzame wijze deed en geweld weerde. Daar zijn ook bewijzen van. De aanklagers beweren echter het tegendeel. De uitkomst van dit proces betreft niet alleen het lot van Jordi Cuixart, maar van het middenveld in het algemeen. Deze zaak mag geen precedent vormen.’ Ten slotte oordeelde Peter dat Spanje met dit juridisch proces verzaakt aan zijn internationale engagement ten aanzien van de andere Europese landen met betrekking tot de fundamentele rechten.

‘Nee!’ aan ondemocratische praktijken in Europa

Initiatiefnemer van deze hoorzitting Peter Luykx (N-VA) vindt het zeer belangrijk om via deze getuigenissen uit eerste hand informatie te vergaren over de politieke crisis in Catalonië. ‘Alleen al door het feit dat er een proces in Madrid plaatsvindt, zijn de Catalaanse politieke en sociale leiders eigenlijk al terechtgesteld. Je kan voor of tegen de Catalaanse onafhankelijkheid zijn, maar niemand mag ongevoelig blijven voor de ondemocratische praktijken die vandaag in Spanje plaatsvinden. De N-VA zal hier als partij standvastig op blijven hameren, in het Vlaams, in het federaal én het in Europees parlement.’