Abortus is wel degelijk moreel verwerpelijk

In haar laatste column op Humo.be, Abortus is geen schande, uit mevr. Heleen Debruyne haar verbazing dat ik naar aanleiding van het slagen van het referendum voor de facilitering van abortus in Ierland een stuk heb geschreven, Waarom abortus moreel bankroet is, waarin ik argumenteer dat abortus moreel verwerpelijk is. Denigrerend noemt ze mij een ‘filosoofje’ en mijn lang stuk ‘pompeus’, en zegt ze hautain dat ze mij ‘zou kunnen negeren’. Deze aanslag op de elementaire voorschriften van de debatethiek zou echter niet zo erg zijn ware het niet dat mevr. Debruyne zich in haar daaropvolgende betoog bezondigt aan de een fundamentele ethische misvatting die elke cursus morele filosofie gemakkelijk had kunnen verhelpen.

Democratisch debat

Uit haar toon lijkt mevr. Debruyne te impliceren dat er zelfs geen discussie zou mogen bestaan over abortus, het is immers een ‘verworvenheid’. Aangezien we vooralsnog in een democratie leven en abortus geen zaak is die valt onder de onvervreemdbare liberale vrijheden (ontleend aan het sociaal contract), staat het mij volledig vrij te pleiten voor een verandering of verstrenging van de wet en het wederom criminaliseren van abortus. Dat is juist het hele punt van democratie: mensen met argumenten en debat voor je standpunt winnen. En zelfs als het invoeren van een abortusverbod politiek een verloren zaak zou zijn, kan mijn argumentatie er nog steeds toe dienen meer gematigde rechts-conservatieven over te halen het behoud van abortus in het strafwetboek of het opleggen van strengere voorwaarden te steunen. Dat mevr. Debruyne abortus lijkt te proberen te immuniseren voor dergelijke initiatieven zegt veel over haar eigen waardering van haar argumenten.

Moreel argument

Een van de centrale argumenten die mevr. Debruyne aanhaalt, is dat abortus altijd al heeft plaatsgevonden, en een wettelijk verbod niets zou veranderen aan het verlangen van vele vrouwen om hun zwangerschap te beëindigen. Je zou ditzelfde argument echter kunnen gebruiken om elke misdaad te rechtvaardigen. Ook moord, diefstal, eedbreuk, enz. gebeuren ondanks het feit dat ze verboden zijn. Moeten we die wetten dan ook afschaffen? De fundamentele kwestie in het abortusdebat is de vraag of een foetus een volwaardig mens is. Indien wel is abortus moord, anders is het gewoon een medische ingreep. Ook het feit dat vrouwen in geval van illegaliteit hun toevlucht nemen tot extreme maatregelen is moreel irrelevant: als de foetus een gelijkwaardig mens is begaat een moeder die het wenst te vermoorden een misdaad.

Maar wat zegt mevr. Debruyne dan wel over het voornoemde centrale vraagstuk? Dat de vrucht niet levensvatbaar is zonder moeder. Wel, in vele gevallen waar men te maken heeft met ernstige ziektes die vitale functies aantasten, waardoor het noodzakelijk wordt ze te onderhouden met behulp van medische apparatuur, waar ze dan afhankelijk van zijn. Zou het moreel aanvaardbaar zijn dergelijke mensen te doden? Dit is dus duidelijk geen goed argument. Mevr. Debruyne haalt nog een andere rechtvaardiging aan: de foetus is geen autonoom individu zoals de moeder. Maar heel wat mensen met zware mentale handicaps of die in coma verkeren zijn ook niet autonoom, zouden we die mogen doden? Ook dat lijkt absurd. De vraag die ik in mijn stuk stelde blijft dus onbeantwoord: wat onderscheidt een foetus, dat net als alle volwassenen een verzameling cellen is met een bepaalde genetische code, in moreel opzicht van elk ander menselijk wezen?

Othman El Hammouchi reageert op Doorbraak op het artikel op Humo.be, omdat de redactie van Humo niet reageerde en dus zijn repliek niet wou publiceren.