Aftands, geldverslindend en ondemocratisch

Ook dit jaar kijk ik uit naar 21 juli. Omdat het parlementair reces begint en ik dan tijd kan maken om met mijn dochtertjes een uitstapje naar de Efteling te maken. Niet alleen mijn kinderen blijken van sprookjes, prinsjes en prinsesjes te houden, er bestaan ook volwassen liefhebbers. Koningsgezinden die graag koekjesdozen kopen die gesierd worden door de charmante gezichtjes van de Saksen-Coburgs. Ook zij kijken uit naar 21 juli.

En dit jaar worden ze extra verwend want het is een jubileumjaar: koning Filip zit vijf jaar op de troon. Royalty-watchers konden reeds hun hartje ophalen bij de uitgebreide bespreking van de nieuwe familiekiekjes in zowat alle reguliere media. De prinselijke kindjes zijn flink gegroeid, de roze blouse van Prinses Elizabeth staat enig bij haar witte broek met bloemenprint én het is dezelfde blouse die de toenmalige prinses Mathilde droeg tijdens de voorstelling van Don Quichotte in De Munt in 2010, …

Ancien Régime

Het is moeilijk te begrijpen hoe moderne mensen, die zich niet in de donkere Middeleeuwen wanen of in hun kindertijd zijn blijven hangen reële politieke macht wensen toe te kennen aan zoiets als een koningshuis. Een koningshuis is tenslotte per definitie antidemocratisch. Het is door de geschiedenis achterhaald, net zoals farao’s, vergoddelijkte keizers, harnassen, gladiatoren en de ridders van de Ronde Tafel. Koningshuizen zijn archaïsche resten die slechts in leven blijven door te parasiteren op het verleden. De monarchie is een aftandse, geldverslindende en ondemocratische instelling die niet thuis hoort in het Vlaanderen van de eenentwintigste eeuw.

Komt daar in België nog eens bij dat onze familie Von Saksen-Coburg amper een band heeft met het land waarover zij de scepter zwaaien. Koningin Elisabeth was Duits, haar moeder Portugees, Koningin Astrid Zweeds, Fabiola Spaans, Paola Italiaans, om er maar enkelen te noemen. En dan zwijg ik nog over stamvader Leopold I die hier tegen zijn zin terecht kwam omdat hij geen Koning van Griekenland kon worden.

Royale dotaties

Albert en Paola hebben geen zin om hun cruise in de wateren rond Corsica te onderbreken om in de feestvreugde van de nationale feestdag te komen delen. En in tegenstelling tot alle andere partijen zal voor het militaire defilé ook het Vlaams Belang, zoals elk jaar, in de koninklijke tribune ontbreken. Daarvoor hebben de Van Saksen Coburgs de voorbije twintig jaar namelijk iets te veel en iets te nadrukkelijk de zijde gekozen van de Franstalige minderheid in dit land, en zich feitelijk opgeworpen als koningshuis der Walen. Onze partij is evenmin de talrijke financiële malversaties in en rond de koninklijke familie vergeten, die een goede illustratie vormen van de instelling.

De communautaire stilstand is een godsgeschenk voor koning Filip en de hele Belgische monarchie. Een debat over de rol, de toekomst en wat ons betreft het einde van de monarchie, mag niet op gang gebracht worden. Voor de anti-royalisten is brokkenprins Laurent een dankbare bliksemafleider. Maandenlang werd er gepalaverd over het al dan niet afnemen van een habbekrats van zijn dotatie, maar die sanctie is slechts bijzaak. Over de essentie werd door de meerderheidspartijen met geen woord gerept.

In Vlaanderen is een meerderheid het erover eens – dat is veel fundamenteler – dat de dotaties van Laurent en Astrid persoonlijke gunsten met belastinggeld zijn. Dat is vandaag niet te verantwoorden. Om het met de woorden van Theo Francken te zeggen, uit een persbericht van 2013, van vóór hij regelmatig op de koffie ging op het paleis:  ‘Dat met Laurent en Astrid de broer en de zus van de Koning een dotatie krijgen, dat gebeurt nergens anders. In andere monarchieën gaan die gewoon uit werken.’ Terecht, zijn partij beloofde daar iets aan te doen, maar die verandering is er niet gekomen. Integendeel, de koninklijke dotaties zijn er ondertussen alleen maar ‘royaler’ op geworden.

Wanderlust

Ook de reislust bij de koninklijke familie nam niet af. En dan heb ik het niet alleen over het luilekkerleven van het bejaarde koningspaar. Zij onderbreken de permanente vakantiepret enkel af en toe om gezondheidsredenen. Ook Filip reist graag en veel met Steven Vandeputs luchtmacht als reisbureau. In 2017 hebben zijn reisjes 116.736 euro gekost aan het leger. In 2015 stond de luchtmacht voor een kostprijs van 143.138 euro nog 26 keer in voor de vluchten van koning Filip. Dat is één vlucht om de twee weken, aan gemiddeld 5.505 euro per reis.

De Van Saksen Coburgs mogen zoveel naar het buitenland gaan als ze willen, definitief voor mijn part, maar het is onaanvaardbaar dat zij vrolijk de wereld rondreizen op kosten van de belastingbetaler.

Koninklijke splijtzwam

De Belgische monarchie heeft zich sinds de koningskwestie verzekerd van de steun van de Franstaligen door telkens weer hun kant te kiezen. Maar de relatie tussen Walen en de monarchie is niet meer dan een wankel en tijdelijk verstandshuwelijk. Rond de troonwissel bleek uit een peiling dat als België uit elkaar valt, meer dan de helft van de Walen (53%) kiest voor een republiek. Zolang België bestaat en de koning de Franstalige belangen verdedigt, mag hij blijven. De koning is niet langer ‘het cement van België’ maar eerder een splijtzwam geworden. Net door de politieke rol die hij vandaag speelt en de politieke keuzes die hij maakt

Het is dus de hoogste tijd voor verandering ter zake. Hoog tijd om nu de eerste grondslagen te leggen van een republikeins systeem. Het enige democratische systeem. Dat wil zeggen dat wie door het volk wordt aangesteld op basis van verkiezingen ook door het volk moet kunnen ter verantwoording geroepen worden. Dat is onmogelijk bij een erfelijk koningschap, met koningen zonder enige legitimiteit. Monarchie rijmt immers niet op democratie. Ik hoop dan ook dat deze zevende koning meteen ook de laatste koning der Belgen zal zijn geweest.

Genereuze transfer

België is terminaal ziek. Dit land is even moe als de permanent op vakantie zijnde oude koning. Dit land heeft zuurstof nodig, ook al verglijdt het naar een onomkeerbare en kunstmatige coma. Om die reden vragen wij dat de deelstaten van het federale België het heft in eigen handen nemen om als spontaan en natuurlijk gegroeide entiteiten hun rol in Europa en de wereld te kunnen spelen. Het vraagt moed om deze stap te zetten, zeker in een periode waarin opgeklopte supportersgevoelens en sentimenten door het regime aangewakkerd en versterkt worden om de Belgische illusie overeind te houden. Vergis u niet, dat is een hype en hypes zijn zeer tijdelijk. Wie daarentegen nuchter en rustig, weloverwogen en zakelijk, vooruitziend durft denken, bewijst daar de burgers een grote dienst mee. En dat is precies onze politieke opdracht.

België heeft zijn tijd gehad. Een wereld- en volksvreemde koning – die ooit heel partijdig en uit zijn rol vallend zei dat het Vlaams Belang hem op zijn weg zal tegenkomen – zal het tij niet meer kunnen doen keren. Het Belgische huis is uitgeleefd, hoezeer de regering Michel-De Wever een en ander nog probeert op te lappen om de indruk te wekken hoe goed we in België wel bezig zijn.

Het is tijd dat de Vlamingen en de Franstaligen hun eigen weg gaan, en wat ons betreft mag en moet dat zelfs in goede nabuurschap gebeuren. En als de Franstaligen dan zo gehecht zouden zijn aan een koningshuis, dan willen wij als Vlamingen dat alvast als genereuze en ‘royale’ transfer zeer graag naar hen overhevelen, kosten inbegrepen.