Als asielzoekers niet met elkaar kunnen samenleven

Het moet hier niet eens gaan over een Syrische vrouw die aangepakt werd omdat ze geen hoofddoek droeg. Elke dag worden talloze vrouwen en veel te jonge meisjes geïntimideerd, mishandeld en verdrukt door een woestijngodsdienst die vrouwen niet voor vol aanziet – daar is anno 2016, helaas, niets nieuws aan. In het noodopvangcentrum van Leopoldsburg ontaarde het dispuut in een spectaculaire knokpartij tussen een honderdtal asielzoekers, veel vaker nog is de onderdrukking subtiel, onbetwist en niet te ontlopen. 

Hoe moet hier wel gaan over het moeizaam samenleven in onze asielcentra. Blijkbaar zijn de onderlinge problemen zo ernstig dat zelfs de gematigde CD&V nu pleit voor Apartheid. De problemen tussen verschillende groepen asielzoekers in de centra moeten wel zeer ernstig zijn, als niemand minder dan CD&V-voorzitter Wouter Beke voorstelt om diverse nationaliteiten strikt te scheiden. Het is ver gekomen wanneer de christendemocratische partij die onze grenzen wagenwijd open wil laten staan voor asielzoekers, plots wel grenzen wil optrekken tussen verschillende groepen asielzoekers. 

Wat mogen we morgen verwachten, als asielzoekers vandaag al gescheiden moeten worden volgens nationaliteit? Als asielzoekers niet met elkaar kunnen samenleven in Vlaamse asielcentra, hoe zullen diezelfde asielzoekers dan ooit met ons allemaal kunnen samenleven in de moderne, seculiere, Vlaamse gemeenschap? Als islamitische asielzoekers al meteen na aankomst hun religieuze wetten gaan stellen onder elkaar, hoe kan je dan nog hopen dat ze die seksistische dogma’s zullen opbergen zodra ze op de brede maatschappij worden losgelaten? De mensen die hier vrijheid komen zoeken, gunnen elkaar niet eens vrijheid. Nu nog in een asielcentrum, morgen misschien gewoon in een Vlaamse centrumstad.

Dit alles heeft natuurlijk niets te maken met de islam. Zelfs als gematigde politici naar apartheid grijpen, dan nog is dat in de eerste plaats onze eigen schuld. Het is immers altijd onze schuld: omdat wij te kleine en te weinig comfortabele opvang bieden, omdat wij te weinig begrip opbrengen voor de cultuurshock van asielzoekers, omdat wij te veel verwachten, omdat wij niet genoeg inspanningen doen om het asielzoekers naar de zin te maken, omdat wij in het bejubelde tijdperk van de ‘superdiversiteit’ het absurde idee hadden om Afghanen naast Syriërs te zetten. Arme vechtersbazen die op de vuist gaan voor een hoofddoek. Noem het wanhoop, noem het een alarmkreet, noem het een trauma, maar noem het alsjeblief geen islam.

Vandaag stelt CD&V een scheiding voor op basis van nationaliteit, morgen misschien een scheiding op basis van verschillende stroming binnen de islam, over een week is het misschien tijd voor een scheiding tussen mannen en vrouwen – kwestie van nieuwkomers niet voor het hoofd te stoten met al onze gekke ideeën over gendergelijkheid.  

De christendemocraten zullen nog eerder echt die apartheid invoeren, voor ze bereid zijn om het gesprek ten gronde aan te gaan. Want dat gesprek begint zo: er zijn een hoop asielzoekers die bezig zijn met het importeren van hun achterlijke gewoonten, hun sektarisch geweld, hun heilige boek uit de 7e eeuw. Daar komt vroeg of laat gedonder van. Je kan asielzoekers tijdelijk in quarantaine plaatsen, maar niet de botsing van beschaving met barbarij.

Laten we constructief besluiten, met een handzame tip. Asielzoekers die geen afstand willen doen van hun gekoesterde bekrompenheid, kunnen terecht in een resem andere landen. Probeer eens in Turkije, Iran of zo’n leuke Golfstaat. Bijkomend voordeel: daar is ook geen Wouter Beke die je wil scheiden van je geloofsgenoten. 

Foto: (c) Reporters