Bart Laeremans heeft Vlaams Belang verlaten

Het bericht heeft een lange weg afgelegd. Eigenlijk had Laeremans eind januari, op een nieuwjaarsbijeenkomst van het Taal Aktiekomitee (TAK), al aangegeven dat hij een stap terug zou zetten: ‘Ik ben erkentelijk en dankbaar dat ik die kans heb gehad. Maar ik denk niet dat ikzelf nog een zinvolle rol kan spelen in de partijpolitiek. Het is nu aan jonge mensen, andere gezichten, om frisse, vernieuwende ideeën aan te brengen.’ Laeremans zou zijn activiteiten heroriënteren: ‘Ik denk dat ik veel nuttiger werk kan doen in de niet-partijgebonden Vlaamse Beweging, want die heeft de laatste jaren veel te veel aan kracht ingeboet. De beweging heeft veel te veel mensen zien vertrekken naar de partijpolitiek en daardoor veel te weinig kunnen wegen op de politieke agenda.’ Vlaams-Brabant en de Vlaamse onafhankelijkheid zijn wat hem betreft de punten die de Vlaamse Beweging op de agenda moet zetten of houden.

Laeremans herhaalde dat, iets explicieter, met de mededeling dat hij geen lid meer is van Vlaams Belang aan een regionale journalist van Het Laatste Nieuws. De betrokken journalist werkt ook voor Radio 2, zodat een en ander gisterenavond door de nationale VRT-redactie werd opgepikt.

Vandaag vindt Laeremans dat hij bij TAK heel duidelijk geweest was, maar dat hij geen partijlid van Vlaams Belang meer zou zijn, hebben wij daar toen niet in gelezen. Bart Laeremans (1966) is jurist en was naar eigen zeggen 33 jaar lid van Vlaams Belang, en 19 jaar lang parlementslid. Zijn grootvader Leo Wouters lag zelfs mee aan de basis van de partij. Laeremans was een van de slachtoffers van de jongste verkiezingsnederlaag van het Vlaams Belang. Een politicus door vriend en vijand erkend als dé politieke specialist in de communautaire dossiers, in het bijzonder de Vlaamse Rand en Vlaams-Brabant. Na de verkiezingen was hij hard voor zijn partij en voor bepaalde kopstukken. Hij viseerde toen vooral Filip Dewinter die zich niet hield aan de partijlijn en afspraken. Uitspraken die hij nu liever niet meer herhaalt, zeker niet met naam. Na zijn uitspraken nam hij ook ontslag uit het partijbestuur.

Aan Doorbraak vertelde Bart Laeremans dat het niet uit rancune is dat hij de partij verlaat. Hij breekt niet met Vlaams Belang, hij is geen lid meer om op die manier zijn politieke vrijheid terug te krijgen. Hij hoeft zich niet langer te verantwoorden voor wat leden van de partij doen of laten en wat hij voortaan zegt en schrijft is niet meer ‘namens’ Vlaams Belang, maar namens zichzelf of zijn gemeentepartij ‘Vernieuwing’. Wat hij zei of publiceerde werd door journalisten toch nog altijd geframed als komende van het Vlaams Belang of van ‘Bart Laeremans van het Vlaams Belang’.

Is zijn beslissing om geen Vlaams Belanger meer te zijn dan een voorbereiding op de gemeenteraadsverkiezingen in 2018? Dat wil Bart Laeremans niet bevestigen. ‘2018 is nog ver, te ver, de legislatuur is niet eens halfweg. Er kan nog veel gebeuren’, het antwoord van elke politicus die niet in zijn kaarten wil laten kijken. Laeremans haalde in 2006 en 2012 het meeste voorkeurstemmen in Grimbergen. In 2012 had hij 2.776 voorkeursstemmen, ruim dubbel zoveel als huidig burgemeester Marleen Mertens (1.345). Noch in 2006 noch in 2012 kon hij die resultaten omzetten in een deelname aan het bestuur. Laeremans bleef vastzitten in een cordon, daar heeft hij zich nu van bevrijd.

De vraag is of er misschien een kartel in de maak is tussen Vernieuwing en N-VA-Grimbergen, maar ook dat is nog veel te vroeg om over te speculeren. N-VA’er zal Laeremans niet worden: ‘De stopzetting van mijn partijpolitiek engagement is niet van tijdelijke aard, in afwachting van bijvoorbeeld een toetreding tot de N-VA. Hun confederale boodschap bekoort mij niet. Het is zeer te betreuren dat De Wever de eis voor Vlaamse onafhankelijkheid wegzet als “revolutionair” en daarmee de geloofwaardigheid van dit legitieme streven ondermijnt. Zoveel groter is mijn respect voor de Schotten van de SNP, die hun eis voor onafhankelijkheid zeer sterk wisten te onderbouwen en daardoor wél geloofwaardig maakten. Zij werden er donderdag (7 mei 2015 – red.) op een weergaloze wijze voor beloond.’ Een passage die sterk doet denken aan het zesde en laatste hoofdstuk (Waarom ik sta waar ik sta – een apologie voor zijn blijvende engagement in het Vlaams Belang en waarom hij niet overstapte naar de N-VA) in zijn boek Na ons de zondvloed; over de nabij toekomst van Brussel, Vlaams-Brabant en Vlaanderen. Een boek dat niet de aandacht kreeg die het verdiende.

Voor Vlaams Belang is het vertrek van Laeremans een aderlating. Een inhoudelijke sterkhouder heeft de partij verlaten. Het vertrek zal door tegenstanders ook worden uitgelegd als een gebrek aan geloof in de wederopstanding van ‘zelfs Laeremans’. Voorzitter Tom Van Grieken laat verstaan dat de scheiding der weg gebeurde in de beste onderlinge verstandhouding.

Foto © Reporters