België en Nederland steeds totalitairder

Er is weer iets super ergs gebeurd, iets wat te bizar is voor woorden. Lees dit artikel: ‘Belgische cafébaas veroordeeld tot celstraf en hoge boete na het delen van onschuldige meme’. Ik citeer:

‘Boodschappen zoals “Liever koeien in de wei dan nog een asielzoeker erbij” en “My generation had Wonder Woman. Your generation has, Wonder if it’s a Woman” werden aangehaald als beledigend. Dit soort humor is niets meer dan een onschuldige uiting van vrije meningsuiting. Toon Melis, een prominent lid van de PVDA in Leuven, diende meteen een klacht in bij de politie, waardoor deze zaak uiteindelijk bij de correctionele rechtbank van Leuven belandde. De rechtbank heeft de cafébaas veroordeeld tot een effectieve gevangenisstraf van maar liefst zes maanden. Dit is een schandalige schending van de individuele vrijheid en een slag in het gezicht van alle vrije geesten die hun mening willen uiten zonder angst voor represailles. Alsof dat nog niet genoeg is, wordt de cafébaas ook nog eens gestraft met een boete van 4000 euro.’

Noord-Korea aan de Noordzee

In een West-Europees land verwacht je zoiets niet – het past beter bij de ‘opiniemisdaden’ in pakweg Noord-Korea of de DDR. Dit is een omslagpunt dat toont dat België een totalitaire regio is – ik zeg bewust regio, want een ‘land’ is het niet. Dat was het eigenlijk al sinds 2020, om specifiek te zijn sinds de heksenjacht en rechtsvervolging tegen Jeff Hoeyberghs. Je suis Jeff, nog steeds, ik ben je niet vergeten! Die andere zaak, Yannick Verdyck, verdient het óók om hier te worden genoemd. En dan is er nog de dubieuze klopjacht op Jürgen Conings. Een burgemeester zou zijn levenloze lichaam hebben gevonden tijdens een rondje fietsen in het bos – het zal. Het zijn omslagpunten die we later zullen aanwijzen en zeggen: precies toen ontpopte de Belgische staat zich tot een totalitair monster.

Terecht meldt het geciteerde artikel dat de 4.000 euro boete pure geldklopperij is, een manier om de hardwerkende cafébaas te straffen voor zijn vrije geest en gevoel voor humor. De linkse PVDA toont hiermee zijn ware aard, als linkse linkmiegels, want hoe zat het eerder? Ik herinner me dat het nieuws was toen de PVDA’er Steven Boers het had over ‘crapuul’ toen zijn kind in elkaar werd geslagen door een groepje moslims.

Ter Apel overspoeld door gelukzoekers

Ook in Nederland speelt deze ellende. Een mooi voorbeeld is dit filmpje. Een klaagzang van vijf minuten over de terreur die wordt uitgeoefend door asielzoekers in het Groningse Ter Apel. De kijker denkt, nu wordt er een afgrondelijk punt gemaakt! Eindelijk wordt er een streep in het zand gezet. Maar dan in de laatste 42 seconden komt de deugmoraal boven, en horen we weer ‘hoe slecht dit afstraalt op de hulpbehoevende mensen die er écht recht op hebben, bla bla…’

Hieruit leren we dat een ziel die bestaat uit 99 procent realisme en uit 1 procent deugen, alsnog een waardeloze ziel is die anderen laat vallen in het heetst van de strijd. Dat ene procentje deugen blijkt altijd funest juist op de momenten dat het er écht op aankomt! Zoals één druppel vocht in een hoop klei, het hele baksel zal doen springen in de oven.

De politici beloven ondertussen van alles, we gaan het zien. Aan het eind van dit liedje moet je onthouden: de massa wil dit, de massa kiest hiervoor, sinds Pim Fortuyn al. En absoluut sinds COVID kent iedereen immers de ware kleuren van de bestuurlijke klasse. Wie die kleuren niet ziet, wíl ze niet zien. En het is aan ons, realistische, patriottische en wakkere mensen, of we wel of niet in België en Nederland willen blijven. Ik ben blij dat ik geen kinderen heb.

Onder dwang immigranten in huis opnemen

Nog zoiets: deze week is in Nederland de wet verplaatsing bevolking aangenomen. Die maakt het mogelijk dat je gedwongen mensen moet opnemen in je huis of zelfs je huis moet verlaten voor hen. Overigens dien je je huisraad fijn achter te laten!

Zolang de verantwoordelijke ambtenaren nog zorgeloos over straat gaan vindt de massa het kennelijk nog leuk! En zijn ze eigenlijk blij met de massa immigratie. Zelfs al mopperen ze een beetje in de media soms. Nederlanders zijn nu eenmaal mopperkonten… Ze zeggen daarmee eigenlijk: we zien jullie, ambtenaren, nog steeds als medemensen, jullie zijn nog steeds welkom in ons midden, we blijven knielen onder jullie gezag en jullie beleid. Dus geef ons alstublieft méér massa-immigratie! We houden ervan en zullen het gedwee ondergaan!

De passieve massa

Hierbij is het aan ons om op zielsniveau de keuze te maken, past dit land (beter gezegd: dit gewest) nog bij mij?

De massa zegt: trap ons in het gezicht en we zullen de zool van jullie laars kussen. En al zeggen ze het niet hardop, dan zijn hun daden alleszeggend, hun passieve gelatenheid.

En wij – opnieuw de wakkere realisten, de patriottische vrijdenkers – zien dit en denken: Maar wacht eens, zolang ik met jullie in hetzelfde systeem zit, kunnen jullie ons dwingen om mee te gaan in jullie waanzin. Om belastinggeld te betalen voor jullie waanzin en om ons te onderwerpen aan wetten die ontluiken uit jullie waanzin. En kennelijk kunnen we jullie niet met rationaliteit, feiten en analyses op een ander pad krijgen. Daarom is het goed om zo min mogelijk ankers in het systeem te hebben: vandaar dat ik mijn opmerking over geen kinderen hebben, letterlijk bedoel.

Veilig narratiefje

Mijn conclusie is dat burgers zich machteloos voelen in deze situatie. Ze hebben te veel vertrouwen in de instituties; ze kiezen ervoor om bewust binnen de leugens van de mainstream media te blijven in de hoop hun wereldje zo overzichtelijk te houden. Zelfs als er informatie bovenkomt die de bubbel doorprikt – zie het filmpje over Ter Apel – dan zitten ze in feite gedurig te wachten totdat ze door de presentator weer in het maatschappelijk wenselijke narratief worden gedrukt. Herkenbaar en veilig.

Door al dat misplaatste vertrouwen in maatschappelijke instellingen, kunnen zij geen eigen verantwoordelijkheid meer nemen, zowel in denken als in handelen, omdat dit tegenwoordig zo ontmoedigd wordt door diezelfde instituties. Misschien zal het nog erger moeten worden voordat mensen in actie komen, maar fraai is dit niet. De bestuurdersklasse zal op deze onrust reageren met hun eigen oplossingen en het gewenste narratief zal met nóg meer intimidatie worden opgelegd.

Tot besluit

Hoe dan ook zal de tijd die nu aanbreekt nóg meer vrijheidsbeperkingen brengen en ook zal wat er nog resteert van de authentieke, autochtone cultuur verder worden afgebroken. We blijven gevangen in de cyclus van de overheid: problemen veroorzaken en dan vervolgens een machtsgreep doen door je eigen ‘oplossing’ naar voren te schuiven. Ik voorzie dat de massa dit spel nog lang zal ondergaan!