Cooper concurrent Corbyn

De Standaard pakte afgelopen weekend uit met een boeiende reportage over de figuur en de fantasie Jeremy Corbyn, leidend kandidaat-voorzitter van de Britse socialistische Labourpartij. In alle opiniepeilingen blijkt dat het uiterstlinkse anti-Blairite parlementslid de voorzittersverkiezingen zal winnen. Maar een van de drie concurrenten, een centrumkandidate die de erfenis van Blair hoog in het vaandel draagt, stak afgelopen week iets prominenter haar neus aan het venster. Cynisch genoeg is het de vluchtelingencrisis die haar daarbij hielp.

Yvette Cooper is de schaduwminister van Binnenlandse Zaken voor Labour. Her Majesty’s Loyal Opposition heeft altijd schaduwministers van de grootste oppositiepartij, die de officieel zetelende minister dicht op het vel moeten zitten. Cooper deed dat als geen ander, afgelopen week, en loopt daarbij plots iets meer in de kijker. Met dank aan de asielcrisis.

Populaire Jeremy

Jeremy Corbyn (1949) brengt massa’s belangstellenden op de been – in De Standaard konden we lezen dat een lezing van de kandidaat op een vier-, vijftal uur is uitverkocht. Tot afgelopen weekend groeide de partij ook met 168.753 nieuwe leden en geregistreerde kiezers voor de voorzittersverkiezingen. Die vinden plaats op 12 september.

Tegelijk is de kloof tussen centrumlinks en genuine links groter dan ooit. De (gewezen) partijtoppers roepen – doorgaans indirect – op niét voor Corbyn te stemmen.

Die toppers neigen eerder naar Yvette Cooper (1969), die zich profileert zich als centrumkandidaat. Met als voorbeelden Blair en Brown wil ze in het centrum kiezers winnen, om de meerderheid te halen en David Cameron binnen vijf jaar naar huis te sturen. Dat haar echtgenoot Ed Balls eerder schaduwminister voor Financiën was, helpt natuurlijk om een establishmentkandidaat te zijn. Met de woorden van oud-premier Gordon Brown wil ze een programma uitdragen dat geloofwaardig, radicaal én ‘verkiesbaar’ (electable) is.

Winnen op links betekent immers niet automatisch de verkiezingen winnen. Peter Kellner, van het vermaarde opiniebureau YouGov, berekende het voor in het jongste nummer van Prospect Magazine. Slechts 15 % van het electoraat noemt zich ‘very’ tot ‘fairly’ links, net de vijver waarin Corbyn vist. Bovendien stemden in 2010 twee miljoen Britten meer voor Labour dan recent in mei. Daarvan noemt ca. 18 % zich uitgesproken links. Daartegenover staan 52 % van de Labour-kiezers die zich centrum of zelfs lichtjes centrumrechts of centrumlinks noemen. Die zullen niet staan springen voor Labour van Corbyn te kiezen.

Coward Cameron

Afgelopen week, toen David Cameron nog niet geneigd was zijn nek uit te steken in de vluchtelingencrisis, en The Sun nog geen steuncampagne voor Aylan had opgestart (die uiteindelijk 350 000 GBP opleverde op 24 uur), voerde Cooper de druk op en riep ze de Toryregering op de hand te reiken naar de vluchtelingen uit het Midden-Oosten. 

Eerder had Groot-Brittannië 200 Syrische vluchtelingen opgenomen. Cooper stelde ferm dat dat veel te weinig is. ‘Ik heb de crisis zien escaleren, en niemand deed er wat aan’. Haar sterke uitspraken zouden Cameron van koers hebben doen veranderen. De symbolische foto van Aylan zal er allicht ook wel iets mee te maken hebben gehad.

USP

Niet alleen het feit dat ze haar nek uitstak voor de vluchtelingen, helpt haar zich sterker te positioneren. Ze neemt ook uitdrukkelijk afstand van de ‘gekke’ Corbynomics, de sociaaleconomische radicale stellingen van Jeremy Corbyn. Ook het feit dat ze een vrouw is, wordt aardig uitgespeeld. Cooper is misschien de eerste die het glazen plafond van het Labour-leadership doorbreekt. En vooral: ze heeft al dertien jaar regeerervaring achter de rug. Ze is gemotiveerd om terug aan het stuurwiel te zitten. ‘Being in the opposition sucks’, zei ze vorige week nog maar tegen The Sun.

The New Statesman, het weekblad van de linkse intellegentsia in het VK, heeft nog zijn twijfels bij de plotse groei van Cooper. Het weekblad schat nu in dat Corbyn allicht niet in de eerste ronde met de meerderheid van de stemmen zal gaan lopen. Maar of de kiezers van de twee andere kandidaten Cooper zullen steunen in de tweede ronde, is maar de vraag. Veel van de uitgesproken linkse kiezers lopen immers niet hoog op met de oproep om meer vluchtelingen uit Syrië op te vangen. Want net die weinigverdienende en laagopgeleide kiezers gebruiken de argumenten van wat rechts heet te zijn: ze zullen onze jobs afpakken en de sociale zekerheid uithollen.