De dreiging van Sinn Féin

Toen in 2011 door de economische crisis de centrumrechtse regeringspartij Fiánna Fail het onderspit moest delven, kwam een centrumcoalitie aan de macht van eeuwige rivaal Fine Gael met het sociaaldemocratische Labour. Een coalitie die vandaag, vier jaar later, veel populariteit moet inboeten.

In de polls haalt de grootste regeringspartij nog 25 procent, Labour zit op 6 procent en grootste oppositiepartij Fianna Fáil zou op 19 procent van de kiezers mogen rekenen. Omgekeerd haalt premier Enda Kenny maar 24 procent in de populariteitspolls, waar de partijleiders van zowel Fianna Fáil en Labour 29 en 23 procent scoren.

Het echte nieuws van de jongste opiniepeilingen – en daarmee wordt een een paar jaar oude trend bevestigd – is echter dat de nationalistische partij Sinn Féin maar liefst 26 procent van de kiezers kan bekoren. Daarmee maakt de partij een quantumsprong die ze niet zozeer te danken heeft aan haar Iers-nationalistische programma – de partij is nog steeds voorstander van de politieke eenmaking van het eiland, ook al zit ze in de Noord-Ierse regering – maar vooral aan haar ‘anti-austerity’ programma, haar radicaal linkse programma dat haast gekopieerd lijkt van Podemos en Syriza. Ook al is Sinn Féin altijd al een marxistische partij geweest, het succes van de buitenlandse voorbeelden – die trouwens deel uitmaken van dezelfde Europese links-radicale fractie Unitair Links – geef ook de links-nationalisten wind in de zeilen.

Sinn Féin is nooit een grote fan geweest van de Europese Unie, stond altijd al op Ierse soevereiniteit. In een studie van de Europese denktank OpenEurope werd de partij tot het anti-Europese kamp gerekend, en wel tot de groep van ‘populistisch linkse’ partijen. Volgens de denktank zijn dat ‘partijen aan de extreme linkerzijde van het politieke spectrum die al dan niet volledig tegen de EU zijn, maar in elk geval vijandig staan ten opzichte van door de EU opgelegde besparingen, maar ook tegen vrijhandel en de mogelijkheid voor ondernemingen om over de grenzen heen te concurreren’. U kon in Doorbraak recent nog lezen dat ‘Podemos en Syriza internationale studiedagen plannen over staatsschuld, samen met… Sinn Féin.’

De populariteit van eeuwig Sinn Féin-leider Gerry Adams mag dan wel lichtjes getaand zijn omdat er recent alweer enkele schandalen uit de (zijn) IRA-tijd naar boven zijn gekomen – Sinn Féin gold immers als de politieke arm van het Ierse Republikeinse Leger IRA, ook hij blijft uitzonderlijk hoog scoren in de populariteitspolls op het eiland: maar liefst 29 procent.

Het is nog lang eer er verkiezingen zijn, maar politieke waarnemers houden nu al rekening met een landslide overwinning van Sinn Féin. Fine Gael-premier Enda Kenny heeft wel al aangekondigd nooit met Gerry Adams in een regering te willen zetelen, maar ach, de radicale (pro-Britse) loyalisten uit Noord-Ierland hadden ook nooit gedacht met hun Sinn Féin-aartsvijand Martin McGuinness (oud-commandant van IRA) in eenzelfde regering te zetelen …

Foto: Sinn Féin-partijleider Gerry Adams en Noord-Iers vicepremier Martin McGuinness. (c) Reporters