De ijdele samenzwering rond koningskind Conner

Vooruit-voorzitter Conner Rousseaus staat van genade bij de Vlaamse media is voltooid verleden tijd. Deze week kwam de socialistische partij opnieuw in opspraak nadat een voormalige medewerkster slachtoffer zou zijn geweest van ernstig seksueel grensoverschrijdend gedrag door een collega.

De medewerkster werd ontslagen. Volgens de partij deed zij haar werk niet goed.

Ondanks een eerder gesloten dading lekte het nieuws uit. Die dading geeft al te denken: het slachtoffer zou bij haar afscheid een som geld hebben gekregen. Een tweede schijf zou na de Verkiezingen van volgend jaar (!) gestort worden.

Zolang de medewerkster zich aan de dading zou houden, tenminste.

Binnen het jaar

Er zijn nog andere vragen over dit merkwaardige verloop. Waarom was Vooruit zo gebeten de medewerkster te ontslaan binnen hetzelfde jaar als het onderzoek naar de feiten liep? Had zij na de klacht geen recht op een jaar ontslagbescherming?

Zou het niet beter zijn geweest als werkgever nog een jaartje alles uit te zweten? En dan alsnog het contract met de medewerkster te verbreken. Als ze haar werk écht niet goed deed?

Zou het ook – we zeggen maar wat – niet kunnen zijn dat er een verband is tussen ongepast gedrag door een collega, en niet goed meer functioneren op de werkvloer?

Hooggeplaatsten

Vorige week kwam Vooruit ook al in opspraak. Over wat zich begin september in café ‘t Hemelrijk te Sint-Niklaas afspeelde, daar kent u de feiten al van: Conner Rousseau debiteerde er enkele dronken gemeenplaatsen over Roma, schoffeerde de dienstdoende agenten en probeerde enkele dagen later via ‘hooggeplaatsten’ het incidentje in de doofpot te steken.

Het ergste is dat Rousseau vorige week van de rechter gelijk kreeg. Hij mocht wel degelijk de publicatie van het Hemelrijk-verhaal laten verbieden in alle kranten. De krant Het Laatste Nieuws had de feiten geverifieerd, en met Rousseau contact opgenomen voor een wederwoord. Volgens het boekje.

De Belgische grondwet verbiedt preventieve censuur. En wat Rousseau deed, dat is toch een schoolvoorbeeld van preventieve censuur: media verbieden om in alle onafhankelijkheid over verifieerbare feiten te berichten? En dan nog als hooggeplaatste, als partijvoorzitter van een regeringspartij.

Psychodrama

Maar de mainstreammedia gaan in deze zaak zeker niet vrijuit. Want wat u nu ziet, de mate waarin Conner Rousseau door hen geviseerd wordt, dat is een pervers psychodrama. Een drama dat perfect te voorspellen was.

Wat hebben de grote mediatitels gedaan? Eerst plaatsen ze jongeling Conner op een voetstuk. Geven ze hem veel aandacht. Louter en alleen omdat hij op de juiste manier jong is. Conner was ‘King’, vlot met Instagram, vlot met de dames, progressief, en no-nonsense.

Hij bracht nieuw leven in de socialistische brouwerij. En het socialisme, dat was het waard om nieuw leven ingeblazen te worden. Toch?

Nougatbollen

Conner liet het zich welgevallen. Werd meer King, nóg vlotter op Instagram, en nog arroganter in het leven. Inhoud? Principes? Niet belangrijk. Het socialisme was opnieuw gezellig.

Qua cafépraat kon Conner zelfs het Vlaams Belang aan. Flinks, zo dachten de media.

Toen kwam de covidcrisis, en ontpopte de flinkse tandem Rousseau-Vandenbroucke} zich tot een illiberaal schrikbewind. Grondige vragen van de media daarover? Nul, nihil, zero, nougatbollen. The show did go on. Ongevaccineerden? Opsluiten!

Dan het begin van de neergang. Wat een waar progressief vreugdevuur had moeten worden – Conner bleek ook biseksueel te zijn – stuikte in elkaar toen Rousseau pas uit de kast kwam nadat hij in opspraak was gekomen wegens vermeend seksueel grensoverschrijdend gedrag.

Censuur

Paniek in het theater. De eerste kritische artikelen. Heeft Conner slachtoffers gemaakt? Een lange mediastilte tijdens de zomer. Alles gaat voorbij. Tot Conner – die naar eigen zeggen vaak niet drinkt – zat werd. En de preventieve censuur in België nodig bleek om de verhaallijn te blijven controleren.

Als Conner Rousseau denkt met dat laatste nog te zullen wegkomen, dan dwaalt hij. De komende maanden zal niet alleen DPG Media, maar de volledige Vlaamse pers, Rousseau proberen pakken.

De pers vergeeft koningskinderen niet. Ze maakt hen mee groot, surft uit eigenbelang mee op hun roem. En als de wind keert, dan keert ze mee. Alles is immers een verhaal.

Ze heeft bovendien zelf toegelaten dat een ijdeltuit oppermachtig mocht worden. Eerst met onschuldig vertier. Daarna met foute ideeën. En tenslotte ook met fout gedrag.

Het is een ijdele samenzwering. Die er uiteindelijk toe geleid heeft dat alweer een grondwettelijke vrijheid werd ingeperkt.

Dat is het verhaal. Zonder veel moraal.